Ο Τούπακ Αμάρου Σακούρ, Tupac Amaru Shakur, πραγματικό όνομα: Λεσέιν Πάρις Κρουκς, 16 Ιουνίου 1971 γνωστός και με τα καλλιτεχνικά ψευδώνυμα 2Pac και Makaveli, ήταν Αμερικανός ράπερ, μουσικός παραγωγός, ποιητής και ηθοποιός.

Επίσης, υπήρξε πολύ σημαντικός κοινωνικός ακτιβιστής.

Ο Τούπακ Σακούρ θεωρείται ευρέως ένας από τους καλύτερους ράπερ όλων των εποχών και ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς.
Ο Τούπακ Αμάρου Σακούρ γεννήθηκε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης ως Λεσείν Πάρις Κρουκς.

Ήταν το παιδί της Αφένι Σακούρ, μιας πολύ δυναμικής γυναίκας και μέλους του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων, γνωστής αριστερής πολιτικής οργάνωσης κατά του φυλετικού ρατσισμού, και του Μπίλι Γκάρλαντ, ενός γκάνγκστερ με διασυνδέσεις στην πολιτική.

Η Αφένι ήταν κοντινή φίλη με την ηγέτιδα της οργάνωσης, Άσατα Σακούρ, η οποία κυνηγήθηκε και φυλακίστηκε από το FBI πριν αναζητήσει πολιτικό άσυλο στην Κούβα.

Η μητέρα του Τούπακ βρισκόταν στην φυλακή όταν ήταν έγκυος στον νεαρό Σακούρ και η ίδια πίστευε ότι δεν θα είχε την ευκαιρία να αναθρέψει το παιδί της.

Παρόλα αυτά, η Αφένι αθωώθηκε από κατηγορίες απόπειρας δολοφονίας, συνομωσίας για διάπραξη φόνου και βομβαρδισμού κτιρίων, αδικήματα τα οποία δεν είχε διαπράξει.

Το όνομα που δόθηκε στον νεαρό Σακούρ προερχόταν από τον Τούπακ Αμάρου, έναν ηγέτη των Ίνκα.

Καθώς μεγάλωνε ο Τούπακ στο Μανχάταν, η Αφένι ήταν πάρα πολύ φτωχή και αυτή, ο Τούπακ, ο σύντροφός της Μουτούλου, ο θετός αδερφός του Τούπακ Μοπρέιμ και η μικρή του αδερφή αναγκάστηκαν να μένουν στις χειρότερες γειτονιές του ανατολικού Χάρλεμ, οι οποίες ελεγχόταν από συμμορίες.

Από νωρίς, ο Τούπακ αναγνωρίστηκε ως μουσική ιδιοφυΐα, αλλά ασχολήθηκε κυρίως με την τζαζ.

Το 1984, η οικογένεια μετακόμισε στην Βαλτιμόρη στο Μέριλαντ, όπου ο Τούπακ φοίτησε αρχικά στο Λύκειο Πολ Λόρενς Ντουνμπάρ, όπου ξεδιπλώθηκε για πρώτη φορά η ηγετική προσωπικότητα του και ξεχώρισε ως κορυφαίος μαθητής.

Όμως, λόγω της υπερβολικής μοναξιάς που ένιωθε, ξεκίνησε να ασχολείται με την ραπ, ένα είδος προφορικής ποίησης, το οποίο είχε γνωρίσει άνθος σε αυτές τις κακόφημες περιοχές. Πήρε μεταγραφή στην Σχολή Τεχνών Βαλτιμόρης για να εξερευνήσει αυτό του το ταλέντο. Ενώ φοιτούσε εκεί, ο έφηβος Σακούρ έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής, πήρε μέρος σε αρκετές θεατρικά έργα του Σαίξπηρ και έγινε κολλητός φίλος με την Τζάντα Πίνκετ Σμιθ, την σύζυγό του Γουίλ Σμιθ και ηθοποιό, ενώ μελετούσε τζαζ μουσική, μπαλέτο, ποίηση και υποκριτική.

Παρόλα αυτά, τα οικονομικά της οικογένειας δεν άλλαξαν και η Αφένι είχε αρχίσει να ξοδεύει τα περισσότερα χρήματα της στην αγορά κρακ.

Η οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει για ακόμη μια φορά στην Μαρίν Σίτι της Καλιφόρνια, όπου ο Τούπακ συνέχισε το σχολείο.

Όταν ο Τούπακ ήταν 18 ετών, η Αφένι τον έδιωξε από το σπίτι αφού δεν μπορούσε πλέον να συντηρεί αυτόν και τα αδέλφια του μαζί με τον εθισμό της στα ναρκωτικά.

Προκειμένου να συντηρήσει τον εαυτό του και τα αδέλφια του, ο Τούπακ παράτησε το σχολείο και ξεκίνησε να εμπορεύεται ναρκωτικά στην κοντινή πόλη Οούκλαντ. Εκείνη την περίοδο, ο Τούπακ παρακολουθούσε μαθήματα ποίησης στο Λος Άντζελες. Όταν αντιλήφθηκε το ταλέντο του, η δασκάλα ποίησης του δέχτηκε να γίνει η μάνατζέρ του.

Το 1989, ο Τούπακ εισάγεται στο συγκρότημα Digital Underground. Μαζί με το συγκρότημα, ο Τούπακ κυκλοφορεί τα Same Song και Sex Packets, αλλά αντιλαμβάνεται ότι το είδος ραπ που πρεσβεύει το συγκρότημα δεν τον ενδιαφέρει και αποχωρεί.
Ο Τούπακ ακολούθησε σόλο καριέρα και υπέγραψε στην Interscope Records, μια από τις πιο επιτυχημένες δισκογραφικές εταιρείες τότε. Κυκλοφόρησε το πρώτο του σινγκλ Brenda’s Got a Baby, ένα τραγούδι το οποίο αναφέρεται σε ένα 12χρονο κορίτσι που μένει έγκυος από τον ξάδερφο της, αναγκάζεται να καταφύγει στην πορνεία για να συντηρήσει το παιδί και στην πορεία δολοφονείται από έναν από τους πελάτες της. Το τραγούδι έλαβε θετικές κριτικές από τους κριτικούς μουσικής και άνοιξε στον Τούπακ πολλές πόρτες στην τοπική μουσική σκηνή.

Το 1991, ο Τούπακ κυκλοφόρησε το 2Pacalypse Now, το πρώτο του άλμπουμ.

Το άλμπουμ περιέχει το Brenda’s Got a Baby και άλλα δύο σινγκλ.

Στο άλμπουμ, ο Τούπακ ασκεί έντονη κοινωνική και πολιτική κριτική και εξερευνά διάφορες μάστιγες της Αμερικανικής κοινωνίας, όπως η αστυνομική βία, η πολιτική διαφθορά, ο ρατσισμός, η εφηβική εγκυμοσύνη και η βία των συμμοριών.

Λίγο αφότου κυκλοφόρησε το άλμπουμ, ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Νταν Κούειλ επέκρινε δημόσια το άλμπουμ, διότι ο δικηγόρος του Ρόναλντ Ρέι Χάουαρντ, ενός Αφροαμερικανού που είχε δολοφονήσει έναν αστυνομικό, είχε ισχυριστεί το άλμπουμ ήταν το κίνητρο για να διαπραχθεί το έγκλημα.

Παρόλα αυτά, το άλμπουμ απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και ήταν τεράστια εμπορική επιτυχία για πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη φτάνοντας στο νούμερο 64 των μουσικών τσαρτς για τα δημοφιλέστερα άλμπουμ του Billboard.

Το άλμπουμ έγινε τελικά χρυσό και θεωρείται ένα από τα καλύτερα και πιο διαχρονικά άλμπουμ του Τούπακ.

Το 1992, ο Τούπακ έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία Juice και αυτή τον εισήγαγε στον κινηματογραφικό κόσμο.

Η ερμηνεία του έλαβε πολύ θετικές κριτικές από τους κριτικούς και ο Τούπακ έλαβε υποψηφιότητες για διάφορα βραβεία.

Στις 22 Αυγούστου του 1992, ο Τούπακ ήταν καλεσμένος σε ένα φεστιβάλ στην Μαρίν Σίτι. Μετά το φεστιβάλ, ο Τούπακ υπέγραφε αυτόγραφα και φωτογραφίζονταν με θαυμαστές για πάνω από μία ώρα.

Μια αντιπαράθεση ξεκίνησε μεταξύ διαφόρων ατόμων και ο Τούπακ έβγαλε ένα νόμιμα κατεχόμενο πιστόλι, το οποίο και άφησε στο πάτωμα.

Όταν ο θετός αδερφός του Μοπρέιμ το σήκωσε και πάτησε κατά λάθος την σκανδάλη, ένα 6χρονο αγόρι που έκανε ποδήλατο 90 μέτρα μακριά πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε.

Ο Μοπρέιμ συνελήφθη, αλλά αφέθηκε ελεύθερος.

Ο Τούπακ σταμάτησε εθελοντικά την οπλοφορία για κάποιους μήνες.

Η μητέρα του αγοριού υπέβαλε αγωγή στον Τούπακ, η οποία έληξε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό για 30.000 δολάρια.
Ενόσω ηχογραφούσε το δεύτερο άλμπουμ του, ο Τούπακ ξεκίνησε να πρωταγωνιστεί και σε άλλες ταινίες, όπως στην ταινία Poetic Justice με την Τζάνετ Τζάκσον.

Το 1993, ο Τούπακ κυκλοφόρησε το Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z…, το δεύτερο άλμπουμ του. Περιέχει τα σινγκλ Keep Ya Head Up, ένα τραγούδι για τον σεξισμό και την βιαιότητα που βιώνουν οι γυναίκες στην κοινωνία του γκέτο και το I Get Around, ένα τραγούδι για τις ερωτικές κατακτήσεις του Τούπακ και των μελών της Digital Underground Shock G και Money-B, οι οποίοι συμμετέχουν στο τραγούδι.

Το άλμπουμ έχει λιγότερο σκοτεινό τόνο από το προηγούμενο άλμπουμ και πολύ περισσότερες συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες, όπως τον Ice Cube και τον Ice-T.

Όπως και το πρώτο του άλμπουμ, το Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z… έχει έντονο κοινωνικό και πολιτικό υπόβαθρο. Έλαβε ως επί το πλείστον θετικές κριτικές από τους κριτικούς και έφτασε στο νούμερο 24 στα τσαρτς της Billboard, ενώ έγινε τελικά πλατινένιο.

Ο δίσκος αυτός οδήγησε τον Τούπακ στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων και τον καθιέρωσε ανάμεσα στους κορυφαίους και πιο αμφιλεγόμενους ράπερ.

Στα τέλη του 1993, ο Τούπακ δημιούργησε το συγκρότημα Thug Life, το οποίο αποτελούνταν από τον ίδιο τον Τούπακ, τον Big Syke, τον Μοπρέιμ Σακούρ, τον Macadoshis και τον The Rated R. Το όνομα του συγκροτήματος σημαίνει κυριολεκτικά “Ζωή Αλήτη” και έχει ειρωνική σημασία, αφού για τους περισσότερους λευκούς αλλά και για πολλούς μαύρους, οι κάτοικοι των γκέτο ήταν αλήτες.

Ο Τούπακ επίσης είχε εξηγήσει πως ο όρος είχε διπλή σημασία και ως η φράση “The Hate U Give Little Infants Fucks Everybody”.

Το συγκρότημα κυκλοφόρησε μόνο ένα άλμπουμ και κατόπιν διαλύθηκε με τον Τούπακ να συνεχίζει την σόλο καριέρα του και τα υπόλοιπα μέλη να ξεκινούν και αυτά σόλο καριέρες.

Τον Οκτώβριο του 1993, ο Τούπακ συνελήφθη για ένα περιστατικό στην Ατλάντα της Τζόρτζια.

Όταν είδαν δυο αστυνομικούς να παρενοχλούν έναν μαύρο ανήλικο, ο Τούπακ και ένας από τους συνεργάτες του διέταξε να σταματήσουν.

Οι δύο αστυνομικοί τον πυροβόλησαν στο χέρι και αυτός τους πυροβόλησε στο πόδι και στην πλάτη.

Οι δύο αστυνομικοί ήταν κάτω από την επίδραση αλκοόλ και σκληρών ναρκωτικών.

Ο Σακούρ αθωώθηκε μετά από την κατάθεση του ανήλικου.
Το 1994, ο Τούπακ ηχογραφούσε το τρίτο του άλμπουμ με τίτλο Me Against the World.

Ο ράπερ δούλεψε πολύ για να τελειοποιήσει τις στιχουργικές του ικανότητες.

Τα τραγούδια του άλμπουμ αυτού περιέχουν περίπλοκες εσωτερικές ρίμες, παρήχηση και άλλες τεχνικές στην ραπ που είχαν μόλις τότε ξεκινήσει να εμφανίζονται.

Ο Τούπακ έκανε τον δίσκο πιο προσωπικό και εισήγαγε με αυτόν στην ραπ πολλά χαρακτηριστικά από αλλά μουσικά είδη, όπως τζαζ, R&B, μπλουζ και φανκ.

Στα τέλη του 1994, δύο φίλοι και ο μάνατζερ του Τούπακ κατηγορήθηκαν για βιασμό, ενώ ο ίδιος για σεξουαλική κακοποίηση και άλλες κατηγορίες.

Σύμφωνα με την Αγιάννα Τζάκσον, την φερόμενη ως θύμα, ο Τούπακ την είχε καλέσει στο δωμάτιο ξενοδοχείου του και λίγο μετά αποχώρησε.

Οι δύο φίλοι του ράπερ της επιτέθηκαν και την βίασαν, ενώ ο μάνατζερ του δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει την πράξη.

Ο Τούπακ κατέθεσε ότι ο ίδιος κοιμόταν σε ένα διπλανό δωμάτιο και δεν γνώριζε τίποτα. Παρόλα αυτά, ο Τούπακ και ο μάνατζερ του ήταν οι μόνοι που καταδικάστηκαν για το αδίκημα και οδηγήθηκαν στην φυλακή στις 14 Φεβρουαρίου 1995.

Μια μέρα πριν την καταδίκη του Τούπακ, ο ίδιος έπεσε θύμα επίθεσης και ληστείας έξω από στούντιο ηχογράφησης, όπου τον είχαν καλέσει για την ηχογράφηση ενός τραγουδιού αλλού καλλιτέχνη. Ο The Notorious B.I.G. και ο ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας του Σιν Κομπς βρισκόταν στο ίδιο στούντιο.

Η αστυνομία πιστεύει ότι για την επίθεση είναι υπεύθυνοι οι Χέιτιαν Τζακ και Τζέιμς Ρίτσμοντ (ο πρώτος από τους δύο ήταν και ένας από τους κατηγορουμένους στην υπόθεση βιασμού). Ο Τούπακ ξεκίνησε να κατηγορεί τον B.I.G. για την επίθεση.

Ενώ ο Τούπακ βρισκόταν στην φυλακή, κυκλοφόρησε το Me Against the World και το άλμπουμ απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, ενώ ήταν και τεράστια εμπορική επιτυχία.

Έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης παγκοσμίως που ένα άλμπουμ του καταφέρνει να φτάσει στο νούμερο ένα των Αμερικανικών τσαρτς, ενώ βρίσκεται στη φυλακή.

Συγκεκριμένα το άλμπουμ, που κυκλοφόρησε στις 14 Μαρτίου 1995, ήταν στην πρώτη θέση των τσαρτς της Billboard από την 1η Απριλίου εώς τις 28 Απριλίου του ίδιου έτους.

Ο Τούπακ έλαβε και τις δύο πρώτες του υποψηφιότητες για Βραβεία Γκράμι σε ηλικία μόλις 24 ετών.
Εν τω μεταξύ, είχε δημιουργήσει ένα ολόκληρο ρεύμα στη ραπ, το οποίο ο ίδιος ονόμασε Thug Life (Ζωή Αλήτη), εμπνευσμένος από τις κατηγορίες που του απέδιδαν.

Μεγάλη επίσης ήταν η κόντρα του με διάφορους ράπερ της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα με τους Notorious B.I.G., Puff Daddy, Mobb Deep, Nas, Lil’ Kim, Jay-Z, Chino XL και Junior Mafia.

Στις 13 Φεβρουαρίου 1996, κυκλοφόρησε το “All Eyez on Me”, το οποίο έφτασε στο νούμερο ένα και μάλιστα την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του.

Τον Αύγουστο του 1996 τελείωσε την παραγωγή του τελευταίου του άλμπουμ (The Don Killuminati: The 7 Day Theory), που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Έγινε τέσσερις φορές πλατινένιο και το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ του 2pac που φτάνει στο νούμερο 1 του Billboard.
Ο Τούπακ απεβίωσε στις 13 Σεπτεμβρίου 1996 (σε μία ανεξιχνίαστη υπόθεση), ενώ βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του. Πιο συγκεκριμένα, στις 7 Σεπτεμβρίου είχε πάει να παρακολουθήσει, στο γήπεδο MGM Grand του Λας Βέγκας, έναν αγώνα μποξ μεταξύ του Μάικ Τάισον (Mike Tyson) και του Μπρους Σέλντον (Bruce Seldon).

Ο Τάισον δεν άφησε και πολλά περιθώρια στον αντίπαλο του και έτσι ο αγώνας τελείωσε στον πρώτο κιόλας γύρο, αναδεικνύοντάς τον ως νικητή. Αργότερα, ο Τούπακ καθώς επέβαινε στο αυτοκίνητο του ιδιοκτήτη της εταιρίας του, στη θέση του συνοδηγού, κατευθυνόταν στο Club 662. Στις 11:17, καθώς περίμεναν στο φανάρι, μία άσπρη κάντιλακ σταμάτησε δίπλα τους και από το πίσω παράθυρο πυροβόλησαν πέντε φορές τον Τούπακ.

Αμέσως εξαφανίστηκαν, ενώ η μαύρη BMW που οδηγούσε ο Σουγκ Νάιτ, ξαφνικά έβαλε μπρος, έκανε αναστροφή και συγκρούστηκε στο πεζοδρόμιο στην απέναντι λωρίδα του δρόμου.

Επιτόπου, έφτασαν στο σημείο οι αστυνομικοί και τα ασθενοφόρα για να μεταφέρουν τους τραυματίες στο νοσοκομείο και να διερευνήσουν την σκηνή του εγκλήματος.

Ο Τουπάκ έπεσε σε κώμα και μετά από 6 ημέρες στο νοσοκομείο, στις 13 Σεπτεμβρίου πέθανε, από εσωτερική αιμορραγία.

Δύο μήνες μετά τον θάνατό του, κυκλοφόρησε ο δίσκος “The Don Killuminati: The 7 Day Theory”. Αρκετές θεωρίες συνωμοσίας έχουν ακουστεί, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ο δολοφόνος, του όπως πολλοί θεωρούν καλύτερου ράπερ όλων των εποχών.
Ο Τούπακ ήταν ιδιαίτερα αγαπητός ανάμεσα στις διασημότητες και ήταν στενός φίλος με την Τζάντα Πίνκετ Σμιθ, την Τζάνετ Τζάκσον, τον Μάικ Τάισον, τον Chuck D, τον Snoop Dogg και την Αλάνις Μορισέτ, η οποία είχε δηλώσει ότι αυτή και ο Σακούρ θα άνοιγαν μαζί ένα εστιατόριο την περίοδο που δολοφονήθηκε, καθώς και με την ποιήτρια Μάγια Αγγέλου, την οποία είχε γνωρίσει κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Poetic Justice.

Ο Τούπακ παντρεύτηκε και χώρισε την σύντροφό του Κίσα Μόρις όσο βρισκόταν στην φυλακή, ενώ όταν δολοφονήθηκε ήταν σε σχέση με την Κιντάντα Τζόουνς, κόρη του Κουίνσι Τζόουνς.

Το όνομα του Τούπακ έχει συνδεθεί με διάφορες επιφανείς γυναίκες, όπως η Αλία.
Ο Τούπακ άφησε πίσω του πολλά μη ηχογραφημένα τραγούδια τα οποία ανέλαβε να δημοσιοποιήσει η μητέρα του, Αφένι Σακούρ, ιδρύοντας το 1997 την εταιρία Amaru Records. Έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει αρκετοί δίσκοι του με κλασσικότερους το “Resurrection” και το “Loyal to the Game”.

Το 7ο άλμπουμ του 2pac, το “Until the end of time”, που κυκλοφόρησε στις 27 Μαρτίου του 2001, αποτέλεσε τεράστια επιτυχία.

Πούλησε περισσότερα από 40 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, κάνοντας τον Τούπακ τον χιπ χοπ καλλιτέχνη με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών, μετά τον Eminem, γεγονός για το οποίo είχε γραφτεί στο βιβλίο Γκίνες (πωλήσεις περισσότερων από 120.000.000 δίσκων παγκοσμίως).
Ο Τούπακ επηρέασε μια μεγάλη γενιά από ακροατές και μια μεγάλη γενιά ράπερ. Πολλοί καλλιτέχνες της ραπ τον διαδέχτηκαν στο ρεύμα που δημιούργησε: Οι The Outlawz τον συνόδευσαν σε όλη του την καριέρα, συνεργάστηκε με τον Dr. Dre στο γνωστό “California love”, ο Eminem, ο Snoop Dogg, πολύ επιτυχημένοι καλλιτέχνες της ραπ επηρεάστηκαν βαθύτατα από τον κορυφαίο ράπερ.

Δε δίστασε να ασκήσει έντονη κοινωνική και πολιτική κριτική. Ήρθε αρκετές φορές σε σύγκρουση με υψηλά ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα, ενώ από νωρίς αποτέλεσε στόχο για δικηγόρους και αστυνομικούς.

Ο Τούπακ ξέφυγε από τα γκέτο στα οποία ζούσε συχνά, οι οπαδοί του τον μνημονεύουν ως “ο Τσε των γκέτο της Αμερικής”, πάλεψε για μια καλύτερη ζωή και για ίσα δικαιώματα και έγινε ο κορυφαίος καλλιτέχνης της ραπ μουσικής παγκοσμίως.

Με έμπνευση και ευαισθησία που έμοιαζε αστείρευτη, έγινε η φωνή της αλήθειας για εκατομμύρια νέους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο.

Επιχείρησε, με το στίχο του και τις ομιλίες του, ένα καίριο χτύπημα στον κομφορμισμό και τη μισαλλοδοξία.

Πολέμησε το ρατσισμό σε κάθε του μορφή και δε δίστασε να ανοίξει διάλογο με κάθε κοινωνική ομάδα (με τους μαύρους, με τους λευκούς, με τα παιδιά).

Το 2003 ψηφίστηκε από τους θεατές του MTV ως ο υπ’ αριθμόν ένα καλλιτέχνης της ραπ (νούμερο 1 MC) όλων των εποχών.