“Ο Άντζελο Περούτσι, είναι αγαπημένος μου φίλος, ένας ποδοσφαιριστής χιλιάδων προκλήσεων.

Ο Άντζελο, είναι όπως λένε, με την καλή έννοια, για να είμαστε ξεκάθαροι, ένα θηρίο, ένα τέρας.

Τρομερή φυσική κατάσταση, πόδια δυναμίτες, σώμα γεμάτο με τσιμέντο και αν πέσει στον τοίχο… κρίμα στον τοίχο.

Ευτυχώς τον είχα και συμπαίκτη στις αρχές γιατί τότε ως νέος αν τον είχα αντίπαλο, θα ήταν ακατάλληλος για να κοντραριστούμε.

Επειδή έχει πολύ δυνατή περηφάνια, είναι εύκολο να τον τσιτώσουμε.

Ενα βράδυ, για παράδειγμα, στην πιτσαρία, τον προκαλέσαμε να διπλώσει μια πίτσα ολόκληρη και να την φάει με δυο μπουκιές.

Προφανώς συμφώνησε, πάντα το κάνει, δεν καταλαβαίνει απο προκλήσεις και δεν σας λέω πώς έφαγε την πίτσα απευθείας, με μια επιτυχημένη προσπάθεια, για να κερδίσει το στοίχημα.

Ο Αντζελο μεγάλωσε στην εξοχή, στο Βιτέρμπο.

Κυκλοφορούν τρελές φήμες, για παράδειγμα ότι πιάνει γουρούνια και αγριογούρουνα με γυμνά χέρια.

Τέλος, μια άλλη ικανότητα για την οποία συχνά καυχιόταν είναι πως ξέρει να πιάνει ψάρια, χρησιμοποιώντας μόνο τα χέρια του, χάρη στις αντανακλάσεις κεραυνού και το σταθερό του κράτημα.

Μια τέχνη που έμαθε στην περιοχή του και του χρησίμευσε και ως τερματοφύλακα.

Συνολικά, ήταν ένα θηρίο.

Με τον Περούτσι στο ιδιο τραπέζι είδα πράγματα που δεν μπορείτε καν να φανταστείτε.

Ηξερα ότι είχε δυνατό στομάχι, αλλά ήθελα να δω που θα φτάσει.

Κέρδιζε στοιχήματα μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας.

Έμοιαζε με ανακόντα.

-Φραντσέσκο κέρδισα.

-Το είδα.

-Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα.

-Τι, είσαι άρρωστος??

-Όχι, ακόμα πεινάω.

Δεν μπορούσαμε να τα βγάλουμε πέρα μ’αυτόν τον τύπο.”

Φραντσέσκο Τόττι