Πούσκας, ένας μεγάλος του ποδοσφαίρου, που λίγο έλειψε να εγκατασταθεί στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στον Πειραιά και να φορέσει τα χρώματα του Εθνικού, ως ποδοσφαιριστής, παρέα με τον Κότσις!
Κανείς δεν ξέρει πως θα γραφόταν η ιστορία, καθώς με αυτούς τους παίκτες στην σύνθεση του, ο Εθνικός Πειραιώς, πολύ πιθανό, θα χτυπούσε ακόμα και το Κύπελλο Πρωταθλητριών και θα ξέφευγε απο τα ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα.
Πολύ αργότερα τελικά, ήρθε ως προπονητής και ανέλαβε τον Παναθηναικό, γράφοντας χρυσή σελίδα στην ιστορία του, ενώ για ένα χρόνο, κάθισε και στον πάγκο της Α.Ε.Κ.
Ας τα δούμε αναλυτικά…
«Ο Πούσκας με τη μπάλα στο αριστερό του πόδι, ήταν πολύ καλύτερος απο όλους τους υπόλοιπους ακόμα κι αν είχαν την μπάλα στο χέρι.
Είναι ένας άνθρωπος που έπρεπε να αφήσει την οικογένειά του στη Βουδαπέστη, να πάει στην Ελλάδα και στην Ιταλία εγκαταλείποντας τη γυναίκα και την κόρη του.
Πέρασε πολύ άσχημα πριν φτάσει στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου ανακάλυψα ότι είχε κάποια εντυπωσιακά συναισθήματα για τους ανθρώπους, οι οποίοι περνούσαν δύσκολα.
Δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι με λεφτά γιατί γυρνούσε πίσω χωρίς αυτά λόγω του πόσο γενναιόδωρος ήταν, πάντα βοηθούσε.”
Αλφρέντο Ντι Στέφανο
Το 1956, με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ουγγαρία και την εισβολή των σοβιετικών στην Βουδαπέστη, μεταδόθηκε μέσω μεγάλου ειδησεογραφικού πρακτορείου ότι ο Πούσκας είχε σκοτωθεί (27 Οκτωβρίου).
Την ώρα που τα νέα έκαναν τον γύρο του κόσμου, ο Πούσκας ήταν κανονικά με την υπόλοιπη αποστολή της Ουγγαρίας πριν τη συνάντηση με τη Σουηδία, που τελικά ματαιώθηκε. Λόγω της έκρυθμης κατάστασης στη χώρα, η Χόνβεντ υποχρεώθηκε να δώσει φιλοξενούμενη τον αγώνα του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην Ισπανία (22 Νοεμβρίου), όπου έχασε από την Αθλέτικ Μπιλμπάο με 3–2.
Με την πατρίδα τους σε αναταραχή, οι παίκτες επέλεξαν να παίξουν το δεύτερο αγωνα στις Βρυξέλλες, όπου, καθώς η αποτυχημένη επανάσταση στην πατρίδα τους έγινε αιματηρή και με το μυαλό εκεί, έφτασαν στο 3–3 (ένα γκολ σημείωσε ο Πούσκας) και η ομάδα αποκλείστηκε.
Ο Πούσκας υποστήριξε την εξέγερση των συμπατριωτών του και η Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της Ουγγαρίας προσπάθησε να ματαιώσει το παιχνίδι, αλλά ο καλπάζων συνταγματάρχης, ως αρχηγός, διευκρίνησε ότι η ομάδα δεν αναγνώριζε πλέον την εξουσία της Ομοσπονδίας.
Η καταγγελία του για την Ουγγρική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου ήταν ασυνήθιστη για τους αθλητές των καθεστώτων του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού και επιπλέον, ο Πούσκας δεν είχε ιστορικό πολιτικής έκφρασης, ούτε ενδιαφέρθηκε για την πολιτική και σε μεταγενέστερο χρόνο. Στη συνέχεια, οι αβέβαιες εγχώριες συνθήκες οδήγησαν τον Πούσκας στο να παραμείνει στο εξωτερικό μαζί με άλλους συμπαίκτες του αρνούμενοι να επιστρέψουν ως διαμαρτυρία προς το νέο καθεστώς.
Αρχικά μείνανε στην Ισπανία δίνοντας φιλικούς αγώνες, πρώτα με μία μικτή ομάδα της Μαδρίτης αποτελούμενη από παίκτες της Ρεάλ και της Ατλέτικο, αγώνας που έληξε με 5–5 με ένα γκολ του Πούσκας και τρία του Αλφρέδο Ντι Στέφανο και μετά νικώντας τη Μπαρτσελόνα με 4–3.
Η Χόνβεντ ταξίδεψε σε περιοδεία στην Ευρώπη και τη Νότια Αμερική χωρίς άδεια από την Ομοσπονδία της χώρας.
Μέχρι τη στιγμή της επιστροφής του Ιανουαρίου η πολιτική αναταραχή είχε λήξει, ο Πούσκας και πολλά άλλα μέλη της ομάδας αποφάσισαν να παραμείνουν στη Βιέννη φοβούμενοι την αντιμετώπιση των νέων αρχών της πατρίδας τους.
Η ομάδα διαλύθηκε τελικά με άλλους να παραμένουν στο εξωτερικό, ενώ άλλοι, επέστρεψαν τελικά στην Ουγγαρία.
Το 1957, ο Πούσκας υπέγραψε σύμβαση με ομάδα της Βιέννης, αλλά δεν είχε άδεια να αγωνιστεί, οπότε η σταδιοδρομία του διακόπτεται.
Η FIFA απαγόρευσε σε όλους τους παίκτες να αγωνιστούν για δύο χρόνια μετά από παρέμβαση της Ουγγρικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Η ποινή αργότερα μειώθηκε στους 18 μήνες.Οι πολιτικές αρχές της Ουγγαρίας τον χαρακτήρισαν «προδότη» και του απαγορεύτηκε η είσοδος στις χώρες του τότε σοβιετικου συνασπισμού.
Τον Απρίλιο του 1957, ο Εθνικός προσέγγισε τον Πούσκας, και τον έφερε στην Ελλάδα μαζί με τον Κότσις για να ενισχύσουν την εξαιρετική εκείνον τον καιρό ομάδα του Πειραιά.
Το ΠΟΚ (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ) αντέδρασε έντονα και η διεθνής απαγόρευση επέτρεψε στους δύο Ούγγρους να αγωνιστούν μόνο για ένα ημίχρονο σε φιλική συνάντηση.
Το ίδιο καλοκαίρι αγωνίστηκε και στην Κύπρο με τη φανέλα του Πεζοπορικού.
Μετά την άφιξη της συζύγου και της κόρης του στη Βιέννη μετακόμισε αρχικά στην Ιταλία, όπου υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με την Ίντερ, το οποίο όμως δεν είχε καμία ισχύ λόγω της τιμωρίας του.
Ενδιαφέρον έδειξαν ακόμα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Γιουβέντους.
Τελικά κατέληξε στην Ισπανία παίζοντας αρχικά κάποια ανεπίσημα παιχνίδια με την Εσπανιόλ και το 1958 υπέγραψε τελικά στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Επιπλέον τα δύο χρόνια αγωνιστικής απραξίας ήταν η αιτία της σημαντικής αύξησης του βάρους του.
