Οι Τούρκοι μετά την ήττα τους στην καθοριστική μάχη των Γιαννιτσών, κατέστρεψαν τις γέφυρες του Αξιού.
Μία οδική ξύλινη και δύο σιδηροδρομικές.
Για να μην προλάβουν να μπουν πρώτοι οι βούλγαροι στην Θεσσαλονίνκη, οι κάτοικοι της Χαλάστρας, ξήλωσαν από τα σπίτια τους τις πόρτες και τα παράθυρα για να φτιάξουν γέφυρα.
Γκρέμισαν τους φράχτες των σπιτιών τους και διέλυσαν τα έπιπλα τους.
Εδωσαν ακόμα και τις βάρκες τους για να βοηθήσουν.
Πήραν οποιοδήποτε αντικείμενο θα μπορούσε να βοηθήσει.
Οι κάτοικοι της Χαλάστρας, πέτυχαν το ακατόρθωτο και γεφυρώθηκε ο ποταμός.
“Χαλάστρα 1912-Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης”
24η Οκτωβρίου 1912.
Η λευμβόζευκτη γέφυρα της Κουλακιάς (Χαλάστρας) ήταν έτοιμη και άρχισε με δυσκολίες η διέλευση τμημάτων της 7ης μεραρχίας,δύο ταγμάτων Ευζώνων καθώς και της ταξιαρχίας ιππικού.
Οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδιαίτερα δυσμενείς.
Βροχή, ψύχος,ομίχλη τις πρωινές ώρες και πολλή λάσπη.
Η πορεία και η τελική διάταξη της στρατιάς το βράδυ της 24ης Οκτωβρίου 1912 ήταν ως εξής:
Το Γενικό Στρατηγείο στο Κιρτζαλάρ (Άδενδρο)
Το απόσπασμα Ευζώνων Κωνσταντινόπουλου πέρασε τη γέφυρα της Κουλακιάς (Χαλάστρας),κατέλαβε το Τεκελί (Σίνδος) χωρίς αντίσταση και στρατοπέδευσε εκεί.
Η ταξιαρχία ιππικού διάβηκε τη γέφυρα της Χαλάστρας και κατευθύνθηκε μέσω των χωριών Ίγγλις Τσιφλίκ (Αγχίαλος) και Καδή Κιόι (Βαθύλακος) προς το χωριό Γκιόλ Όμπασι (Πικρολίμνη),βόρεια της λίμνης.
Το σώμα Προσκόπων στάθμευσε στο Τεκελί (Σίνδος).
Η πρώτη μεραρχία στο Τσοχαλάρ (Παρθένιο) δυτικά του Αξιού και πολύ κοντά στη σιδηροδρομική γραμμή προς Μοναστήρι
Η δεύτερη μεραρχία δυτικά του Αξιού και νότια του Βαλτοχωρίου.
Η τρίτη παρέμεινε στο Κιρτζαλάρ (Άδενδρο).
Η τέταρτη στα Κουφάλια,δυτικά του Αξιού.
Η έκτη ανέλαβε τη ζεύξη του Αξιού στη Βαρδορόφτσα (Αξιοχώρι) και στάθμευσε στο Πέτροβο (Άγιο Πέτρο).
Η έβδομη άρχισε να διαβαίνει το μεσημέρι τη γέφυρα της Χαλάστρας τμηματικά έως ότου έπεσε το σκοτάδι.Η προφυλακή στάθμευσε στο Τεκελί (Σίνδος).
Ο Αλέξανδρος Ζάννας,γιός του Θεσσαλονικιού γιατρού Ζάννα,που υπηρετούσε στο σώμα των Προσκόπων,έγραψε για την είσοδο του ελληνικού στρατού στο Τεκελί (Σίνδος):
“Επιτέλους έφτασε η ώρα της πορείας προς την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Περάσαμε τη γέφυρα της Κουλακιάς και τραβήξαμε ολοταχώς προς το Τεκελί,δέκα χιλιόμετρα περίπου από τη Θεσσαλονίκη.
Εκεί συναντηθήκαμε πάλι με την 7η μεραρχία και την ταξιαρχία Κωνσταντινόπουλου.
Στο Τεκελί,σημερινή Σίνδο,μείναμε 36 ώρες.
Εκεί μας βρήκαν μερικοί νέοι από τας Αθήνας φρεσκοξυρισμένοι,βγαλμένοι από το κουτί,γιατί δεν πρόφτασαν οι καημένοι τις μονάδες τους και είχαν έλθει εκ των υστέρων να τις συναντήσουν στη Θεσσαλονίκη.
Φιλοξενήσαμε το βράδυ μερικούς από αυτούς και όταν μπήκαμε ύστερα στη Θεσσαλονίκη,ακούγαμε τις διηγήσεις τους για τις μάχες του Σαραντάπορου και των Γιαννιτσών!”
[κείμενα και φωτογραφικό αρχείο: Demetrios Hatzikos]
