”Την πρώτη φορά που έπαιξα εναντίον του Ρονάλντο ήμουν χαρούμενος σαν μικρό παιδί.

Εγώ ο Ζλάταν, που τον θαύμαζα πάντα…

Το όνειρο της ζωής μου.

Τον κοίταξα, τον ξανακοίταξα κατάματα γιατί από παιδί ήταν το είδωλό μου.

Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που έχει εμφανιστεί ποτέ σε γήπεδο ποδοσφαίρου.

Στην καριέρα μου μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα βρεθεί ποτέ σε τέτοια κατάσταση.

Ήθελα να τον αγκαλιάσω, να τον ευχαριστήσω για όλα, αλλά υπήρχε ένα ντέρμπι να παίξω.

Στο τέλος του παιχνιδιού πήγα να τον δω στα αποδυτήρια της Μίλαν, μιλήσαμε για μισή ώρα και του είπα όλα όσα ένιωθα για εκείνον απο παιδί.

Δεν ήταν αγάπη, αλλά κάτι παραπάνω.

Ήταν θαυμασμός και σεβασμός!

Ανταλλάξαμε φανέλες και μου υπέγραψε ακόμη και αυτόγραφο.

Όλες οι φανέλες που μου έδωσαν οι διάφοροι παίκτες μετά τους αγώνες πετιούνται σε μια ντουλάπα στο σπίτι.

Του Ρονάλντο όχι.

Είναι σε έναν πίνακα στο δωμάτιό μου στο Μάλμε.

Αλίμονο σε όποιον τον αγγίξει.

Το ”Φαινόμενο” αντιπροσωπεύει την παιδική μου ηλικία, το παιδικό μου όνειρο.

Αυτή η φανέλα είναι μόνο για μένα.”

Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς