Ο Francesco Mancini γεννήθηκε στη Matera και από παιδί έπαιζε στο γήπεδο στην περιοχή Βottiglione, δύο βήματα μακριά από τον φούρνο στον οποίο λίγο μετά άρχισε να εργάζεται.
”Φτιάχνω ψωμί τη νύχτα και γυμνάζομαι τη μέρα.”
Ο θρύλος λέει ότι ο Peppino Pavone, ένας από τους άνδρες που συμβάλλει αποφασιστικά στην κατασκευή της ”Foggia dei Miracles” έρχεται σε επαφή με τον Mancini καθώς ο τερματοφύλακας κατευθύνεται προς τον φούρνο όπου εργάζεται.
Το σίγουρο είναι ότι πείθει τον Φράνκο να μετακομίσει στην Φότζια.
Με τον Zdenek Zeman είναι κάτι ξεχωριστό, ο προπονητής βρίσκει το τέλειο στοιχείο για το οραματικό του έργο που σύντομα, θα έμενε στην ιστορία ως «Zemanladia».
Μάλιστα, ο Μαντσίνι παίζει ακόμα και 20 μέτρα μακριά από την εστία του, κοντοζυγώνει στην άμυνα, επανεκκινεί την δράση χάρη στην εξαιρετική ακρίβεια στις μπαλιές του και ακόμα και όταν η Φότζια δεν τα πάει καλά και περιμένει τους αντιπάλους της, αυτός ξεκινάει αμέσως και πάιζει την μπάλα με τα πόδια.
Ένας τερματοφύλακας που ήξερε ποδόσφαιρο!
Τον ξέρει καλά και ο Μάρκο Φαν Μπάστεν, γιατί σε ένα Φότζια-Μίλαν πηδάει με θεαματικό τρόπο πάνω απο τον Ολλανδό επιθετικό.
Χάρη σε παιχνίδια σαν αυτό, κερδίζει το παρατσούκλι “Higuita dei Sassi”.
Μάλιστα, ο Μαντσίνι ήταν ένας από τους πρώτους, αν όχι ο πρώτος, ”ελεύθερος” τερματοφύλακας στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Με τη διαφορά ότι πριν χρόνια, αυτός ο τρόπος να παίξεις τον ρόλο του τερματοφύλακα θεωρούνταν σκέτη τρέλα.
Στις 30 Μαρτίου 2012, ο Μαντσίνι ”έφυγε” από καρδιακή προσβολή, αλλά παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν ξεχνά τις μεγάλες τεχνικές και ηθικές του ιδιότητες.
