“Γεια σου είμαι ο Ζοσέ.
Ποια φανέλα θέλεις;
Είναι το νούμερο 9 εντάξει;”
Δεν θα το πιστέψετε, αλλά το πρώτο τηλεφώνημα με τον Μουρίνιο πήγε ακριβώς έτσι.
Το αστείο είναι ότι δεν ήξερα τίποτα για το ενδιαφέρον της Ίντερ ακόμα, μέχρι το τηλεφώνημα με τον Μοράτι…
«Σάμου, θέλω να έρθεις σε εμάς.
Είσαι σπουδαίος παίκτης και απ’ ό,τι μου λένε, πολύ καλός άνθρωπος.
Θα χαρώ πολύ να σε δω να φοράς την φανέλα μας.
Μετά από αυτό το τηλεφώνημα, μπήκε στο παιχνίδι και η Σίτι επέστρεψε και η Μίλαν η οποία προσπάθησε επίσης να αυξήσει την προσφορά της.
Αλλά ο Ματεράτσι μου έστειλε επίσης ένα μήνυμα και στην αρχή δεν ήξερα αν ήταν πραγματικά αυτός…
«Σε παρακαλώ έλα εδώ, είσαι ο καλύτερος σέντερ φορ στον κόσμο και μαζί σου μπορούμε να κερδίσουμε το Champions League».
Απάντησα ”Ευχαριστώ πολύ.”
Αλλά δεν ήμουν πεπεισμένος ότι ήταν πραγματικά αυτός, οπότε ρώτησα τον Demetrio Albertini για να σιγουρευτώ…
«Ναι Samu, αυτός είναι».
Έδωσα διπλωματική απάντηση και νομίζω ότι δεν κατάλαβε οτι δεν τον κατάλαβα…
Είχα και άλλες προσφορές, αλλά αυτά τα δύο τηλεφωνήματα και αυτό το μήνυμα άλλαξαν τη ζωή μου.
Θα μπορούσα να είχα παίξει για την Μίλαν, την Ρεάλ, την Τσέλσι ή την Σίτι. Αλλά όχι.
Επέλεξα την Ίντερ εκείνη την στιγμή.
Δεν θέλω να πω πως ήξερα αμέσως πώς θα τελείωνε, αλλά είχα θετικά αισθήματα από την αρχή.
Δέκα μήνες μετά, ο Μάρκο έγινε κολλητός φίλος μου και χορεύει στο αεροπλάνο τρελός από χαρά, δίπλα σε εκείνο το υπέροχο κύπελλο.
Κοιμάμαι λίγο ακόμα, αλλά θα ξυπνήσω εγκαίρως για το Μιλάνο, για την πιο θεαματική ανατολή της ζωής μου…»
Σαμουέλ Ετό