Ήταν για τους περισσότερους ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας που έβγαλαν τα ελληνικά γήπεδα…
Το 1945 πήρε τυχαία την θέση του τερματοφύλακα, κάτω από τα δοκάρια του Εθνικού, λόγω ασθένειας του βασικού τερματοφύλακα, καθώς όλοι γνώριζαν ότι στις αλάνες του Πειραιά που έπαιζε δίτερμα, σε αυτή την θέση έπαιζε.
(Οι Γερμανοί κατακτητές, στην Κατοχή, τον φώναζαν “Ζαμόρα”)!
Από τότε και ως το 1959 υπήρξε ο βασικός τερματοφύλακας του Εθνικού κάνοντας σπουδαία καριέρα.
Τον είπαν ”αγριόγατο” λόγω των εντυπωσιακών του εκτινάξεων.
Ήταν ο τερματοφύλακας ο οποίος δεν φοβόταν κανένα αντίπαλο και κανένα κυνηγό.
Ήταν οι εποχές που οι τερματοφύλακες είχαν ξεχωριστή θέση στην προτίμηση των φιλάθλων, καθώς το ποδόσφαιρο ήταν επιθετικό, οι ομάδες παίζανε με 5 επιθετικούς και οι φύλακες των δικτύων είχαν πολλή δουλειά!
Στην καριέρα του έδωσε την εντύπωση ότι το ποδόσφαιρο ήταν η μοναδική του ασχολία, λες και είχε γεννηθεί μόνο για να αγωνίζεται ως ήρωας της Κυριακής.
Ως δίδυμο με τον Ανδρέα Μουράτη του Ολυμπιακού αποτέλεσαν τους θρύλους της εποχής τους, αν και λόγω Εθνικού ο Μανταλόζης αδικήθηκε πολύ και δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε από τα μέσα ενημέρωσης…
Στη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ο Εθνικός δέχτηκε πολλές προτάσεις από μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες για παραχώρησή του, με κορυφαία την προσφορά της βασίλισσας της Ευρώπης Real Madrid, η οποία το 1955 προσέφερε στον Εθνικό το ποσό των 2.500.000 δραχμών (τεράστιο ποσό για εκείνη την εποχή) προκειμένου να τον εντάξει στο δυναμικό της.
Μία μεταγραφή που ποτέ δεν έγινε και που τον είχε πληγώσει ιδιαίτερα και φυσικά το συζήταγε στον στενό του οικογενειακό κύκλο μέχρι και την ημέρα που έφυγε από κοντά μας.
Υπηρέτησε τον Πειραϊκό σύλλογο για 16 χρόνια, ενώ αργότερα διετέλεσε και προπονητής της Πειραϊκής ομάδας, ως βοηθός του τότε πρώτου προπονητή της ομάδας, του Άγγλου Τζόν Μόρτιμορ.
Υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές της ταινίας του 1956 “Οι άσσοι των γηπέδων” σε σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη και σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη, μαζί με τους ενεργούς συναθλητές του, Κώστα Λινοξυλάκη, Ανδρέα Μουράτη, Λάκη Πετρόπουλο, Κώστα Πούλη και τον παλαίμαχο Αντώνη Μηγιάκη.
Εφυγε απ’ τη ζωή το 1993 σε ηλικία 64 ετών.
Καθώς οι νεκροπομποί σήκωναν το φέρετρο, ακούστηκε, μέσα στη νεκρική σιγή τού ναού, η κραυγή τού Γιάννη Μαντζουράνη…
” Έεεεεερε, Στάθη μου Ζαμόρααα!”…
(Ο Ζαμόρα -Θαμόρα πιο σωστά-ήταν ο μεγάλος τερματοφύλακας της Ρεάλ Μαδρίτης και της Εθνικής Ισπανίας, που θεωρείτο ο μεγαλύτερος γκολκήπερ, μέχρι που εμφανίστηκε ο Λεβ Γιασίν!)
Ο Στάθης Μανταλόζης έφυγε από τη ζωή νέος και σχεδόν ξεχασμένος, όμως υπήρξε, ίσως, ο κορυφαίος έλληνας τερματοφύλακας όλων των εποχών!….
Σελίδα στο Fb: O Diasimos
