Frank Rijkaard…
Αυτόν, που τον έβλεπες συχνά να καλύπτει την περιοχή του γηπέδου σαν να ήταν ραντάρ, που επεκτεινόταν συνεχώς σε όλα τα σημεία, ενσωματώνοντας και τελειώνοντας κάθε υποψία φάσης, ό,τι περνούσε από την περιοχή του, σαν να μην ήταν τίποτα.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό, η τακτική του ευελιξία έκανε τους αντιπάλους να χάνουν το μυαλό τους, κάτι που, μεταξύ άλλων, του επέτρεψε να είναι και κεντρικός αμυντικός δίπλα στον Κούμαν στο Euro 1988 και, αν χρειαζόταν, επίσης ένας άνθρωπος ικανός να σκοράρει τεράστια γκολ σε μεγάλους αγώνες.
Τέλος η ηγεσία του, απλά αδύνατο να αντιγραφεί για έναν ισότιμο ρόλο, που του έδινε το δικαίωμα να είναι ένα απαραίτητο τοτέμ για τον Άγιαξ του van Gaal, ακόμα και στο ένδοξο κύκνειο άσμα της καριέρας του.
Ο Φρανκ Ράικαρντ ήταν πάντα όλα αυτά και αν εμβαθύνεις στην αξιομνημόνευτη καριέρα του, θα ανακαλύψεις και άλλες πτυχές που επιβεβαιώνουν το μεγαλείο του στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Και αυτός ο κύριος, είναι ένας απο τους κορυφαίους χαφ όλων των εποχών.
Η μητέρα του ήταν Ολλανδέζα και ο πατέρας του ποδοσφαιριστής από το Σουρινάμ που έφτασαν στην Ολλανδία μαζί με τον πατέρα του Ρουντ Γκούλιτ.
Ήταν μόλις 17 όταν έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα του Άγιαξ στις 23 Αυγούστου 1980.
Έκανε άμεσα εντύπωση, σημειώνοντας το τρίτο γκολ σε 4-2 εκτός έδρας νίκη επί της Go Ahead Eagles, του πρώτου αγώνα πρωταθλήματος στη χρονιά 1980-1981.
Θα έπαιζε άλλα 23 παιχνίδια για το σύλλογο στην πρώτη του αγωνιστική περίοδο.
Με τον Άγιαξ κέρδισε το πρωτάθλημα Ολλανδίας (1979, 1980, 1983) και το νταμπλ δύο φορές.
Το 1986, ο Γιόχαν Κρόιφ ανέλαβε τον Άγιαξ, και μετακίνησε τον Ράικαρτ στη μεσαία γραμμή, από τη θέση του ανασταλτικού χαφ, όπου έπαιζε μέχρι τότε.
Το 1987 ο Άγιαξ κέρδισε το Κύπελλο Κυπελλούχων αλλά για τρία χρόνια τερμάτιζε συνεχώς πίσω από την Αϊντχόφεν του Χίντινγκ.
Το 1988 ο Ράικαρντ, μαζί με τον Μάρκο φαν Μπάστεν μετακόμισαν από το Άμστερνταμ στο Μιλάνο και τη Μίλαν.
Με τον Αρίγκο Σάγκι και τον Φάμπιο Καπέλο στον πάγκο, αλλά και τον Ρουντ Γκούλιτ, παλιό συμπαίκτη του στον Άγιαξ, ο Ράικαρντ πανηγύρισε δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1989 και 1990, αλλά και πρωταθλήματα Ιταλίας και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, το 1989 και 1990. Μετά από πέντε χρόνια στο ιταλικό πρωτάθλημα, ο Ράικαρντ γυρίζει στον Άγιαξ.
Με προπονητή τον Λουίς φαν Χάαλ και συμπαίκτες τους Πάτρικ Κλάιφερτ, Γιάρι Λιτμάνεν, Έντβιν φαν ντερ Σαρ, Φρανκ ντε Μπουρ και Ρόναλντ ντε Μπουρ κατέκτησαν το πρωτάθλημα Ολλανδίας (1994, 1995), και το Τσάμπιονς Λιγκ (1995).
Ο Ράικαρντ κλήθηκε στην Εθνική μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 και έπαιξε ως το 1992.
Μεγαλύτερη επιτυχία ήτανε η κατάκτηση του EURO 1988, νικώντας 2-0 τη Σοβιετική Ένωση στον τελικό.
Άσχημη στιγμή του Ράικαρντ ήταν το φτύσιμο στο πρόσωπο του Ρούντι Φέλερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, στον αγώνα Δυτική Γερμανία-Ολλανδία 2-1 για τη φάση των “16”.
Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992, σημείωσε την ισοφάριση για την Ολλανδία στην ισοπαλία 2-2 με τη Δανία στο ημιτελικό στάδιο, αλλά οι Δανοί νίκησαν στα πέναλτι.
Έκανε την τελευταία του εμφάνιση για την εθνική στην ήττα 3-2 έναντι των νικητών της Βραζιλίας στους προημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994.
