«Ήταν η πρώτη μου χρονιά.

Παίζαμε με τους Σικάγο Μπουλς και ήταν η τρίτη ή η τέταρτη χρονιά του Μάικλ στο πρωτάθλημα.

Παίζαμε φιλικό σε ένα μέρος που δεν θυμάμαι τώρα.

Στους περισσότερους βετεράνους δεν αρέσει να παίζουν εκθεσιακά παιχνίδια, τους αρέσει να στοχεύουν σε συγκεκριμένα πράγματα.

Εγώ, από την άλλη, ήμουν ένας πεινασμένος, με ανοιχτά μάτια πρωτάρης, παίζαμε ένα παιχνίδι όπου ο Μάικλ έπαιζε με μισή καρδιά.

Ο Chuck Person, ο οποίος ήταν στην ομάδα μου και ήταν πραγματικός προβοκάτορας, ο κλασικός ‘trash talker’, μου είπε…

«Το πιστεύεις; Είναι αυτός ο Μάικλ Τζόρνταν, ο παίκτης για τον οποίο μιλούν όλοι, αυτός που μπορεί να περπατήσει στο νερό;

Είσαι εδώ τώρα και τον σκοτώνεις.

Πρέπει να του αντιμιλήσεις».

Είπα στον εαυτό μου…

«Ξέρεις τι; Εχεις δίκιο”.

Γυρίζω προς το μέρος του και του λέω…

«Μάικλ, ποιος νομίζεις ότι είσαι; Ο μεγάλος Μάικλ Τζόρνταν; Εντάξει, υπάρχει ένα νέο παιδί στην πόλη!»

Με κοιτάζει και αρχίζει να κουνάει το κεφάλι του.

Στα μισά του αγώνα είχα 10 πόντους και εκείνος 4, αλλά φαινόταν πολύ σίγουρος.

Στο τέλος του παιχνιδιού, αυτός έβαλε 44 πόντους και εγώ 12.

Στο δεύτερο ημίχρονο έβαλε 40 πόντους και εγώ 2.

Και έφυγε λέγοντας…

«Να είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου και πρόσεχε μην μιλάς ποτέ έτσι στον Μαύρο Ιησού, εντάξει;”

«Εντάξει, Μαύρε Ιησού, λυπάμαι πολύ».

«Το έχεις ξανακάνει; Έχεις προκαλέσει ποτέ κάποιον άλλον έτσι;»

“Όχι μόνο εσένα.”