”O Ηρακλής χάνει έναν παίκτη, αλλά θα έχει για πάντα έναν φίλαθλο.
Δεν ήθελα να φύγω από τον Ηρακλή με άσχημο τρόπο, φεύγω ως φίλος.”
Έντερσον Φοφόνκα, στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη τύπου, ως ποδοσφαιριστής του Ηρακλή.
Τον πρώτο χρόνο δεν ήμουν όπως με περίμεναν, αλλά στο δεύτερο χρόνο που είχα μάθει και τη γλώσσα όλοι είδαν ότι πολεμούσα και τα έδινα όλα για την ομάδα.
Δυστυχώς, είχαμε πολύ καλούς παίκτες, καλές ομάδες, καλούς προπονητές αλλά ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός είχαν πολλά λεφτά, όπως κι ο Ηρακλής και υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός.
Είχαμε τον Ράινκε, τον Γκοΐκοβιτς, τον Στολτίδη, τον Επαλέ, τον Ξενίδη… παικταράδες.
Κι’ο Ολυμπιακός όμως είχε μια σελεσάο στην ομάδα του. Ζιοβάνι, Ζε Ελίας, Ριβάλντο… Καρεμπέ, Τζόρτζεβιτς.
Δεν ήταν εύκολα τα πράγματα.
Εγώ έμενα στην Καλαμαριά, δίπλα από ένα μπαρ που ήταν όλο ΠΑΟΚτσήδες.
Περνούσα, περπατούσα, χαιρετούσα και δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα.
Υπήρχε αντιπαλότητα αλλά υπήρχε και σεβασμός.
Εγώ σεβόμουν όλες τις ομάδες.
Εφυγα από την ομάδα και ύστερα από τόσα χρόνια με θυμούνται και με αγαπούν.
Αυτό είναι κάτι το ανεπανάληπτο, γι’ αυτό και εγώ μιλάω με τα καλύτερα λόγια για τον Ηρακλή και έβγαλα το προπονητικό μου κέντρο “Ηρακλής 9”.
Ήθελα να δώσω πίσω κάτι στην ομάδα.
Πριν πραγματοποιηθεί η μεταγραφή μου στον Ηρακλή, παραλίγο να έρθω στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό.
Ήμουν πρώτος σκόρερ στην Ουρουγουάη.
Μετά, όταν ήμουν στον Ηρακλή, ο Παναθηναϊκός έκανε μια πρόταση αλλά δεν προχώρησε. Δεν ήταν καλή, ο Ηρακλής τότε δεν είχε ανάγκη.
Όταν γύρισα στην Ελλάδα με ήθελε ο Άρης αλλά προτίμησα να πάω στην Κέρκυρα.
Ο Ολυμπιακός ήταν μεταξύ εμένα και του Γκάμπριελ Άλβες, ενός άλλου επιθετικού από την Ουρουγουάη.
Ο Άλβες τελικά πήγε στον Ολυμπιακό κι εγώ στον Ηρακλή.
Εφυγα από την ομάδα και ύστερα από τόσα χρόνια με θυμούνται και με αγαπούν.
Αυτό είναι κάτι το ανεπανάληπτο, γι’ αυτό και εγώ μιλάω με τα καλύτερα λόγια για τον Ηρακλή και έβγαλα το προπονητικό μου κέντρο “Ηρακλής 9”.
Ήθελα να δώσω πίσω κάτι στην ομάδα.”
Φοφόνκα
