”Όταν ήμουν παιδί ξεχώριζα, σκόραρα πολύ, αλλά όταν δεν μπορούσα να σκοράρω έκλαιγα τόσο που έπρεπε να με αντικαταστήσουν οι προπονητές μου.
Ο μπαμπάς ανησυχούσε για μένα, πάντα παρακολουθούσε τους αγώνες και όταν έκανα κάτι λάθος κάλυπτε τα μάτια του με τα χέρια του και κούναγε το κεφάλι του, με έκανε νευρικό. Στα 12 μου χρόνια ήμουν παίκτης της Σπάρτα Πράγα και συμμετείχα σε τουρνουά.
Για κάποιο λόγο ο μπαμπάς κούνησε το κεφάλι του και όταν κάτι μου φώναξε δεν άντεχα άλλο, γύρισα προς αυτόν και του έδειξα το μεσαίο δάχτυλο.
Νομίζω ότι κάτι συνέβη εκείνη τη στιγμή.
Μέχρι τότε νευρίαζα, αλλά ξαφνικά σκέφτηκα…
“Ποιος παίζει ποδόσφαιρο εδώ; Εγώ ή Αυτός; ΕΓΩ !
Ο μπαμπάς έφυγε, αλλά υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι που έδιναν συμβουλές και μιλούσαν. Ποτέ δεν έδειξα το μεσαίο δάχτυλο πια, συνήθως κουνάω το χέρι μου, αλλά σημαίνει το ίδιο πράγμα.
Οι πρώτοι μου προπονητές δεν με συμπαθούσαν πολύ, αλλά δεν ήξεραν τι έκανα στο σπίτι. Για παράδειγμα, έτρεχα για 7 χρόνια μόνος μου.
Δεν πήγαινα δύο ώρες νωρίτερα στις προπονήσεις ή γυρνούσα σπίτι δύο ώρες αργότερα, δεν πήγαινα κανονικά γυμναστήριο, δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο.
Δεν χρειάζεται να τρέχω, πρέπει να σκοράρω.
Όταν υπέγραψα για την Σπάρτα Πράγα δεν είχα άγχος, ηρέμησα αμέσως.
Ήμουν πλούσιος πλέον και ενθουσιασμένος και γύρω στα 18α γενέθλιά μου ήταν ακόμα καλύτερα, γιατί ξεκίνησα προπόνηση με ενήλικες και η Σπάρτα μου πρόσφερε νέο συμβόλαιο 30.000 CZK το μήνα, εκεί συνειδητοποίησα, ότι είχα γίνει επαγγελματίας.
Ένας πραγματικός παίκτης της Σπάρτα που θα μπορούσε να αγοράσει ένα νέο iPhone, ουάου!
Σε ματς κόντρα στην Jablonec κερδίσαμε 3-0, έβαλα δύο γκολ, ένα πολύ όμορφο, οπότε υπήρξε ικανοποίηση.
Δύο ώρες μετά φτάσαμε στο προπονητικό μας κέντρο και με κάλεσαν στο γραφείο ο αθλητικός διευθυντής και ο τεχνικός.
Ήμουν σίγουρος ότι θα μου έκαναν κομπλιμέντα, αλλά όταν μπήκα άρχισαν να μου λένε ότι δεν είχα αγωνιστεί καλά, δεν επέστρεψα στην άμυνα, δεν δούλεψα για την ομάδα.
Είπαν ότι αν συνεχίσω έτσι θα έπαιζα αλλού, αλλά εγώ δεν θα άλλαζα τον τρόπο που παίζω. Πιθανότατα δεν θα τρέχω ποτέ πίσω και θα επιτεθώ στους αντιπάλους μου σαν τρελός, είμαι ο τύπος που θέλει να παίξει όσο πιο έξυπνα γίνεται και όσο πιο σκληρά γίνεται με την μπάλα, αυτή είναι η φιλοσοφία μου.
Αν προσπαθούσα να είμαι διαφορετικός θα ένιωθα άβολα.
Όταν έφτασα στη Τζέονα, ο Giampaolo με ρώτησε ποιο είναι το όνομά μου και συνειδητοποίησα ότι δεν ήξερε ποιος είμαι.
Μετά τα παιχνίδια που δεν έπαιξα, έμενα σπίτι θυμωμένος και κλειδώθηκα στο δωμάτιό μου, από εκεί τηλεφωνούσα τον ατζέντη μου γιατί δεν ήξερα τι να κάνω.
Μου είπε να μην κάνω τίποτα και να κάνω υπομονή, οπότε προσπάθησα και υπήρξε μια ανακαμψη.
Ήμουν στο Τορίνο όπου παίξαμε εναντίον της Γιουβέντους τέλη Οκτωβρίου.
Ο κύριος θα ξεκινήσει και με μερικούς άλλους νεαρούς συμπαίκτες, πιθανότατα ήθελαν να μας πετάξουν έξω, δίνοντάς μας μια ευκαιρία και μετά θα είχαν λόγους να μας διώξουν μετά την ήττα.
Αλλά πήγε αρκετά καλά και σκόραρα, ήταν πολύ συγκινητικό.
Δύο μέρες αργότερα στην προπόνηση τα έκανα θάλασσα μερικές φορές και άρχισε να μου φωνάζει υστερικά.
Οι γονείς μου ήταν εκεί για να με δουν.
Όταν έφτασα σπίτι, κλειδώθηκα στο δωμάτιό μου και κλωτσούσα τις καρέκλες για μια ώρα. Τηλεφώνησα ξανά στον ατζέντη μου και μου είπε ότι έρχεται η ευκαιρία μου.
Στον επόμενο αγώνα ο προπονητής με σήκωσε να ζεσταθώ στο ημίχρονο, αλλά στο 18ο λεπτό μου είπε να κάτσω γιατί θα έμπαινε άλλος.
Αλλά μετά διαμαρτυρόταν και με σήκωσε, στο μυαλό μου είχα ήδη μείνει εκτός, αλλά μπήκα και σκόραρα στο 90′.
Στο τέλος της σεζόν μπορούσα να επιλέξω, οι προσφορές που μου άρεσαν περισσότερο ήρθαν από Τορίνο, Μιλάνο και Ρώμη.
Διάλεξα Γιουβέντους, ανυπομονούσα.
Τον Ιούνιο, ένιωσα σαν παίκτης της Γιουβέντους, αλλά στην πραγματικότητα δεν ήμουν.
Όταν γύρισα από τις διακοπές, ο ατζέντης μου Paska μου είπε ότι πρέπει να πάω πίσω στο Τορίνο για περισσότερες εξετάσεις.
Λοιπόν ο πρόεδρος της Sampdoria μου είπε ότι θα ήθελε να ανεβάσει την υψηλότερη δυνατή τιμή και το έκανε παραδίδοντας με στην Ρόμα για 40 εκατομμύρια ευρώ.
Όταν υπέγραψα, ένιωσα μεγάλη ανακούφιση γιατί μπορούσα να συγκεντρωθώ μόνο στο ποδόσφαιρο.”
Πάτρικ Σικ
