Σεπτέμβρης του 2007…
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας τους, οι Spurs παίζουν ένα φιλικό παιχνίδι απέναντι σε μια ομάδα αποτελούμενη από free agents.
Κάποια στιγμή, η μπάλα κυλά στο παρκέ και ο Manu Ginobili, που λίγο καιρό πριν είχε κατακτήσει το τρίτο του Δαχτυλίδι, βουτάει ανάμεσα σε τρεις παίκτες, την αρπάζει και προλαβαίνει να τη γυρίσει σε έναν συμπαίκτη του, ο οποίος σκοράρει ανεμπόδιστος.
Ο Gregg Popovich σταματάει το φιλικό, φωνάζει τους παίκτες του γύρω του και ρωτάει “τι σημαίνει για σας αυτή η φάση;”, πριν απαντήσει ο ίδιος στην ερώτησή του, λέγοντας πως ο Ginobili δείχνει κάθε στιγμή στο παρκέ πως θέλει να νικήσει περισσότερο από τον καθένα, και πως αν οι Spurs θέλουν να πάρουν και πάλι το Πρωτάθλημα, θα πρέπει όλοι οι παίκτες να παίζουν το ίδιο σκληρά με τον Manu.
Καθώς ο Popovich γυρίζει προς τον πάγκο του και οι παίκτες μπαίνουν και πάλι στο παρκέ, ο προπονητής των Spurs στρέφεται προς τον Ginobili για να προσθέσει “Και, Manu, είμαστε ακόμα στον γαμημένο τον Σεπτέμβρη.
Μην ξανακάνεις ποτέ κάτι τέτοιο τον Σεπτέμβρη”.
Μάιος του 2013, πρώτο ματς των Ημιτελικών της Δύσης.
Οι Spurs υποδέχονται τους Warriors, και το ματς φτάνει μέχρι τη δεύτερη παράταση.
Η ομάδα του San Antonio, που διατηρεί ένα μικρό προβάδισμα ένα περίπου λεπτό πριν το τέλος, μοιάζει να κάνει ό,τι μπορεί για να αυτοκτονήσει. Και κύριος υπεύθυνος, ο Manu Ginobili.
Με 48” να απομένουν στο ρολόι, και τους Spurs να έχουν στη διάθεσή τους ακόμα τα 12 από αυτά, ο Αργεντίνος παίρνει ένα τρίποντο τραβηγμένο από τα μαλλιά που δεν έχει. Και δεν βρίσκει στόχο.
Παρακινημένοι από έναν εκπληκτικό Steph Curry, οι Warriors γυρίζουν την κατάσταση και περνούν μπροστά στο σκορ με έναν πόντο, 3.4” για το τέλος.
Στην επαναφορά, όμως, αφήνουν ξεμαρκάριστο τον Ginobili.
Και εκείνος τους τιμωρεί.
Στη συνέντευξη Τύπου, ένας δημοσιογράφος ζητά από τον Gregg Popovich να περιγράψει την εναλλαγή των συναισθημάτων του ανάμεσα στα δύο αυτά σουτ του Ginobili.
Ο Pop δεν χάνει την ευκαιρία.
“Πέρασα από τη σκέψη να τον κάνω ανταλλαγή επιτόπου, στο να θέλω να του μαγειρέψω πρωινό αύριο.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Και όταν πάω να του μιλήσω, του λέω “Manu” και μου απαντάει (σηκώνει τους ώμους) “This is what I do”.
Σταμάτησα να τον κοουτσάρω πολύ καιρό πριν”.
“Ο Ginobili για μένα είναι κάτι σαν πιπίλα.
Έχετε δει τα μικρά παιδιά, πώς ψάχνουν να βρουν την πιπίλα τους;
Εγώ ψάχνω τον Manu.
Όταν τον βλέπω στο γήπεδο, νιώθω αμέσως καλύτερα”.
-Gregg Popovich
“Έχουν υπάρξει καλύτεροι παίκτες από τον Emanuel Ginobili.
Κορυφαίοι παίκτες, που έπαιξαν περισσότερα λεπτά και άφησαν, έτσι, ακόμα μεγαλύτερη παρακαταθήκη, απόδειξη μπασκετικού μεγαλείου.
Όμως, στα 33 χρόνια που παρακολουθώ μπάσκετ, δεν έχω δει πολλούς να ορίζουν από την αρχή τις διαστάσεις του γηπέδου -και του ίδιου του παιχνιδιού- με τον τρόπο που το έκανε ο Ginobili.
Σε έναν κόσμο γεμάτο μαύρο και γκρίζο, ο Manu υπήρξε μια ατελείωτη κορδέλα από φρέσκα χρώματα, που στριφογύριζε ασταμάτητα πάνω στο παρκέ και έκανε τα πάντα να μοιάζουν ομορφότερα”.
-Matt Zemek, Crossover Chronicles.
“Με έχουν ρωτήσει πολλές φορές για την μπασκετική “κληρονομιά” που θα αφήσω και για να πω την αλήθεια, δεν με ενδιαφέρει και πολύ.
Όταν έρθει η ώρα, θέλω ο κόσμος να με θυμάται ως έναν καλό άνθρωπο, έναν ωραίο τύπο που βρέθηκε σε αυτή την πόλη και ήταν διασκεδαστικό να τον βλέπεις να παίζει, ήταν ωραίο να κάνεις παρέα μαζί του αλλά, μετά από κάποια χρόνια, όλα αυτά θα ξεχαστούν.
Όλο αυτό το θέμα με την “κληρονομιά” είναι πολύ υπερεκτιμημένο.
Σύντομα θα φύγουμε και όπως πάντα, θα έρθει στη θέση μας κάποιος ακόμα καλύτερος.
Θα υπάρχει πάντα κάποιος καλύτερος από σένα.
Αν ζεις τη ζωή σου σκεπτόμενος την “κληρονομιά” σου και το τι θα αφήσεις πίσω, προσθέτεις στη ζωή σου ακόμα μια έγνοια.
Απλά ζήσε την κάθε μέρα και κάνε το καλύτερο που μπορείς.
Αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτομαι και με νοιάζει πολύ περισσότερο από την “κληρονομιά” που θα αφήσω πίσω μου”.
