Κέρδισε σχεδόν ό,τι μπορούσε να κερδηθεί.

4 Πρέμιερ Λιγκ, δύο Λιγκ Καπ, ένα Κύπελλο Αγγλίας, δύο Community Shields, δύο Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, ένα Champions League, ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων και μετά με την Ισπανία ένα Nations League και ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Αλλά ο Rodri Escalante είναι πάνω από όλα ένας διαφορετικός ποδοσφαιριστής.

Ένας αντικοινωνικός πρωταθλητής, μια ασυνήθιστη επιλογή μεταξύ των ελίτ αθλητών, κρατιέται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κάνοντας μια εντελώς «φυσιολογική» ζωή για κάποιον του διαμετρήματος και της φήμης του.

”Ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής όχι για να αγοράσω μια Ferrari ή να έχω παπούτσια επώνυμων σχεδιαστών, επέλεξα να το κάνω γιατί αυτό που έκαναν οι ήρωές μου στο γήπεδο με έκανε να νιώθω ζωντανός.

‘Παρακολουθώ πάντα τα προηγούμενα ματς, ολοκληρωμένα.

Ειδικά αν πιστεύω ότι υπάρχουν πράγματα που μπορούν να βελτιωθούν.
Τα κοιτάζω μόνος μου.
Βλέπω πολλά πράγματα που δεν τα θυμάμαι όταν είμαι στο γήπεδο.
Το συναίσθημα που νιώθεις όταν το βλέπεις είναι διαφορετικό από αυτό που ένιωσες εκείνη τη στιγμή.
Συχνά διαπιστώνω ότι υπάρχουν πράγματα που δεν θυμάμαι καν να συμβαίνουν.
Μου αρέσει να αναλύω το παιχνίδι, όχι μόνο το δικό μου, αλλά και την υπόλοιπη ομάδα.

‘Πολλοί συμπαίκτες μου με κοροιδεύουν γιατί μετά από κάθε αγώνα, κάνω κλήση για να δω και για να μιλήσω με την γυναίκα μου!
Είτε κερδίζουμε είτε χάνουμε, αυτό θέλω να κάνω.
Όταν της μιλάω, είναι σαν το μυαλό μου να αδειάζει, είναι σα να πηγαίνω πίσω στα μαθητικά μου χρόνια.
Είμαι πάλι ο νεαρός Rodrigo και κάνω μεγάλα όνειρα!”
Ρόντρι