Ο Νεοτάκης (Τάκης) Λουκανίδης ήταν Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής, γεννημένος στο Παρανέστι της Δράμας το 1937.

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην ΑΕΚ Κομοτηνής και το 1955 υπέγραψε στην Δόξα Δράμας.

Στα πέντε χρόνια του στον σύλλογο γνωρίζει στιγμές δόξας, που παρόμοιες δεν είχε ζήσει ως τότε επαρχιακό σωματείο, αφού οι «μαυραετοί του Βορρά» φτάνουν τρεις φορές στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος.

Μάλιστα το 1958 έγινε ο μόνος παίκτης εκτός ΠΟΚ που κλήθηκε στην Εθνική Ελλάδας για το παιχνίδι του Κυπέλλου Εθνών με την πανίσχυρη Γαλλία των Φοντέν και Κοπά.

Το 1962 μετακόμισε στον Παναθηναϊκό με τον οποίο αγωνίστηκε για επτά χρόνια, κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο.

Μάλιστα, ήταν μέλος της θρυλικής ομάδας του αήττητου πρωταθλήματος την σεζόν 1963-64. Σε 142 αγώνες στην Α΄ Εθνική με τον Παναθηναϊκό σκόραρε 59 φορές και άλλες 12 στο Κύπελλο.

Συμμετείχε σε 23 αγώνες της Εθνικής Ελλάδας (1958-1967) και σκόραρε 3 φορές.

Ο Νεοτάκης Λουκανίδης γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1937 στο Μεσοχώρι Παρανεστίου Δράμας από αγροτική πολύτεκνη οικογένεια.

Οι γονείς του ονομάζονταν Γιώργος και Χριστίνα και είχε άλλα τέσσερα αδέλφια, τον Θανάση που επίσης υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής της Δόξας και του Ολυμπιακού, τον Χαράλαμπο, την Κωνσταντία και την Σοφία.

Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τον πατέρα του, τον οποίο κρέμασαν οι βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής το 1942.

Από τότε η μητέρα τους έγινε και πατέρας για τα πέντε παιδιά της.

Τους συμπαραστεκόταν ακόμα και στο γήπεδο, στις κερκίδες της θρυλικής Δόξας.

Από το 1947 είχαν μετακομίσει στην Δράμα σε ένα σπιτάκι δύο δωματίων και η μάνα του έκανε δυο δουλειές για να ζήσουν.

Ωστόσο, τον μικρό Τάκη αναγκάστηκε να τον βάλει στο ορφανοτροφείο, από όπου βγήκε πτυχιούχος της Μέσης Γεωπονικής Σχολής της Κομοτηνής.
Ο Τάκης έπαιζε μπάλα στο ορφανοτροφείο της Δράμας και στη Γεωπονική μπήκε στην ομάδα της Σχολής ως τερματοφύλακας αρχικά και έπειτα ως μέσος, αμυντικός, επιθετικός…

Σε όποια θέση είχε ανάγκη η ομάδα, μπορούσε να αγωνιστεί.

Υπέγραψε το πρώτο του δελτίο το 1953 στην ΑΕΚ Κομοτηνής.

Τον πρότεινε ένας καθηγητής του, που ήταν στο συμβούλιο της ομάδας.

Όμως, επειδή δεν σκόπευε να μείνει μόνιμα στην Κομοτηνή, έκανε συμφωνία μόλις τελειώσει την σχολή να του επιτρέψουν να πάρει μεταγραφή στην Δόξα Δράμας.

Δεν τήρησαν το λόγο τους και η μεταγραφή έγινε με επεισοδιακό τρόπο, χάρη στην επιμονή και στην ευστροφία της μητέρας του.
Το 1955 υπογράφει στην Δόξα Δράμας, αλλά ένα σπάσιμο στο χέρι τον αφήνει πίσω στις προπονήσεις την πρώτη χρονιά.

Τελικά με μεγάλη προσπάθεια καταφέρνει να παίξει στην πρώτη ομάδα, αν και ήταν μόλις 19 χρονών.

Και τι ομάδα: Αντώνης Γεωργιάδης, Παρ. Γρηγοριάδης, Παύλος Γρηγοριάδης, Κοτρίδης, Ιωάννου, Πιστικός κι ο αδελφός του Θανάσης.

Παράλληλα, πιάνει δουλειά στην Ηλεκτρική Εταιρεία της πόλης και εξασφαλίζεται επαγγελματικά.

Με προπονητή το Νίκο Πάγκαλο, που διέκρινε το τεράστιο χάρισμα του Λουκανίδη να αγωνίζεται σε όλες τις θέσεις με επιτυχία, στα πέντε χρόνια του στην Δόξα γνωρίζει στιγμές δόξας, που παρόμοιες δεν είχε ζήσει ως τότε επαρχιακό σωματείο.

Οι μαυραετοί του Βορρά φτάνουν τρεις φορές στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος.

Στον τελικό του 1958 στο Στάδιο Καραϊσκάκη κατά του ουσιαστικά γηπεδούχου Ολυμπιακού αγωνίζεται και ο Τάκης.

Χάνουν με 1-5, αλλά τον επόμενο χρόνο είναι και πάλι παρόντες στον τελικό.

Αντίπαλος ξανά ο Ολυμπιακός.

Χάνουν με 1-2 και η Δόξα αποκτά τον τίτλο της “βασίλισσας χωρίς στέμμα”.

Το 1958 καλείται στην Εθνική ομάδα, ο μόνος παίκτης εκτός ΠΟΚ, για τον αγώνα με την μεγάλη Γαλλία των Φονταίν, Κοπά, για το Κύπελλο Εθνών. Ντεμπούτο του Λουκανίδη αλλά συντριβή με 1-7, μια από τις μεγαλύτερες της εθνικής ομάδας.

Επίσης, αγωνίζεται στην Εθνική Ενόπλων κατά την διάρκεια της θητείας του.
Ο Λουκανίδης προσελκύει πλέον την προσοχή των ομάδων του κέντρου.

Πρώτη ενδιαφέρθηκε η ΑΕΚ το 1959 αλλά 2.000 κόσμος συγκεντρώθηκε έξω από τα γραφεία της ομάδας αποτρέποντας την μεταγραφή.

Επίσης, ενδιαφέρθηκε η ιταλική Γιουβέντους, παράγοντες της οποίας τον είχαν δει να αγωνίζεται με την Εθνική Ενόπλων.

Ενδιαφέρεται και ο Παναθηναϊκός, με τον οποίο ο παίκτης τα βρίσκει, ήταν η ομάδα της καρδιάς του.

Η Δόξα αντιδρά κι έτσι ο Λουκανίδης φεύγει για ένα χρόνο στην Κύπρο, στον Α.Π.Ο.Ε.Λ. από όπου σύμφωνα με κάποιο κανονισμό της εποχής, μπορούσε στην συνέχεια να μεταγραφεί σε οποιαδήποτε ομάδα επιθυμούσε.

Τελικά, το 1961 υπογράφει στον Παναθηναϊκό, αφού στο μεταξύ τον είχαν πλησιάσει και παράγοντες του Ολυμπιακού.

Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε ως το 1969, κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Ελλάδος.

Υπήρξε μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού που κατάκτησε το μοναδικό (μαζί με του ΠΑΟΚ το 2019) αήττητο πρωτάθλημα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Στο μεσοδιάστημα γνώρισε την σύζυγό του, την Άννη, αλλά επειδή δεν τον ήθελαν οι δικοί της αναγκάστηκαν να φύγουν στη Νότια Αφρική το 1965.

Έπαιξε κι εκεί σε μια ομάδα για λίγους μήνες.
Η σχέση του με τον Παναθηναϊκό είχε χαλάσει από το 1967 και ο προπονητής Στέφαν Μπόμπεκ δεν τον χρησιμοποιούσε.

Τελικά, κατάφερε να πάρει μεταγραφή στον Άρη, στον οποίο αγωνίστηκε μία σεζόν.

Ήταν το τέλος μιας λαμπρής καριέρας.

Στην συνέχεια ασχολήθηκε επαγγελματικά με το πρακτορείο ΠΡΟΠΟ που είχε ανοίξει στην Κυψέλη.
Την Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018 ο Τάκης Λουκανίδης απεβίωσε σε ηλικία 80 ετών.