Ο Νίκος Αλέφαντος, το καλοκαίρι του 1986 δέχεται πρόταση από την ομάδα να αναλάβει τα ηνία, διαδεχόμενος τον Τσέχο, Γιόσεφ Ζάτινα.
Βοηθός προπονητής τότε ο Δήμος Καβάζης και πρόεδρος της ομάδας ο Γλαύκος Ψυλλάκης.
Η ομάδα βρίσκεται ήδη στην Γιουγκοσλαβία, στο προπονητικό κέντρο «Πάντζεβο».
Ο Νίκος Αλέφαντος καταφτάνει εκεί για την πρώτη του επαφή με την ομάδα.
Χωρίς αποσκευές, χωρίς ρούχα να φορέσει, χωρίς παπούτσια!
Ήταν η χρονιά που τις εμφανίσεις της ομάδας χορηγούσε για πρώτη φορά η εταιρεία Adidas.
Ο καθένας θυμάται και μια «τρελή» ιστορία με πρωταγωνιστή τον τεράστιο Νίκο Αλεφάντο. Το καλοκαίρι του 1986 στην Γιουγκοσλαβία άφησε εποχή.
Το κεφάλαιο Αλέφαντος δεν είχε τελειωμό…
Ο Δημήτρη Μιλτιάδους, θυμάται…
”Με το πάτησε το πόδι του στο προπονητικό κέντρο του δίνουν μια βαλίτσα με αθλητικά είδη.
Για κακή του τύχη το νούμερο των παπουτσιών ήταν μικρότερο.
Ωστόσο, αυτό δεν τον πτόησε, αλλά δίπλωσε το πίσω μέρος της φτέρνας των παπουτσιών και όσες μέρες έμεινε στο προπονητικό κέντρο, τα πατούσε, φορώντας τα ουσιαστικά σαν παντόφλες.
Ξεκίνησε την πρώτη εκγύμναση των ποδοσφαιριστών μας αλλά ουδέποτε την ολοκλήρωσε. Το γιατί μόνο εκείνος το ξέρει.”
Ο Δημήτρης Μιλτιάδους θυμάται επίσης πως τις επόμενες ημέρες καθόταν στον πάγκο τρώγοντας πασατέμπο και παγωτά ρίχνοντας την ευθύνη της προπόνησης στον Δήμο Καβάζη.
Το γεγονός αυτό μεταβίβασε τηλεφωνικά ο Αντώνης Κακουλλής, τότε έφορος της ομάδας στον πρόεδρο Γλαυκό Ψιλλάκη ο οποίος έδωσε εντολή να φύγει άμεσα εφόσον δεν προπονούσε.
Τότε αποφάσισε ο Νίκος Αλέφαντος να αρχίσει τις προπονήσεις».
Για τις προκαταλήψεις του «Αλέφα» ο Έρμος Ερμογένους θυμάται ένα απίστευτο περιστατικό…
«Ήταν κατά μεσοίς της προετοιμασίας και η ομάδα είχε προγραμματισμένο φιλικό αγώνα με την Βαρντάρ, ομάδα της Γιουγκοσλαβίας και του Τόνι Σαβέφσκι, η οποία τώρα αγωνίζεται στο πρωτάθλημα των Σκοπίων.
Να σημειώσουμε ότι η Βαρντάρ την περίοδο 1986/87 κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας.
Κατά την έξοδο της αποστολής από το ξενοδοχείο, είδαμε έναν γάμο.
Εξαιρετικά προληπτικός, ο Αλέφαντος άρχισε να κατεβάζει «Θεούς και Δαίμονες». Αντιμετώπισε το γεγονός σαν μεγάλη γρουσουζιά.
Έλεγε στον Αντώνη Κακουλλή να μην πάμε γιατί θα χάσουμε.
Και δεν έφτανε αυτό, με το που προχωράμε με την αποστολή προς το λεωφορείο που θα μας έπαιρνε στον τόπο τέλεσης του φιλικού αγώνα, αρχίσαμε να ακούμε θόρυβο από αέρα. Γυρνώντας, είδαμε το λάστιχο του λεωφορείου να ξεφουσκώνει.
Ο Αλέφαντος άρχισε να φωνάζει…
«Να τα, σας τα είπα, αρχίσαμε ήδη».
Αφού το κατάπιε και το προσπέρασε και το λάστιχο επιδιορθώθηκε, επιβιβαστήκαμε και αρχίσαμε την μακρινή διαδρομή.
Και ενώ ήταν στα μέσα καλοκαιριού, αρχίζουν καταρρακτώδεις βροχές.
Ξανά ο Αλέφαντος…
«Δεν σας τα έλεγα; Που πάμε τώρα να αγωνιστούμε με τέτοια γρουσουζιά;»
Μπαίνοντας στο χωριό, αντικρίζουμε μια κηδεία.
Μαυροφορεμένες να κλαίνε, φέρετρο, περιφορά του νεκρού.
Αλλάζει η διάθεση του Αλέφαντου.
«Ευτυχώς, τώρα μάλιστα, τώρα θα πάμε καλά».
Όπως και έγινε.
Η ομάδα μας έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Ο Αλέφαντος δεν περίμενε ότι η ομάδα μπορούσε να παίξει τέτοιο ποδόσφαιρο.
Από εκείνη τη στιγμή φάνηκε να απόκτησε ενθουσιασμό να μας αναλάβει.»
Για τον συγκεκριμένο αγώνα ο Δημήτρης Μιλτιάδους θυμάται πως καθισμένοι στο λόμπι του ξενοδοχείου, προσπαθώντας να τους δείξει την τακτική και το σύστημα που ήθελε από την ομάδα να ακολουθήσει, τοποθέτησε στο τραπέζι 11 πατατάκια τα οποία αναπαριστούσαν τους ποδοσφαιριστές.
Ο αρχηγός Γιαγκουδάκης έτρωγε ένα πατατάκι στην άκρη του τραπεζιού, γίνονταν 10, το αντικαθιστούσαν και τούμπλαλιν.
Εκνευρισμένος ο Αλέφαντος γυρνάει στον αρχηγό και του λέει: «Σταμάτα ρε Γιάννη να μου τρως συνέχεια το δεξί μπακ».
Κ.Κ.
Apollon1954 Retro Stories
