”Κάποτε έστελνα χρήματα στον παιδικό μου φίλο για να τον βοηθήσω, αλλά μια μέρα μου είπε ότι ήθελε να ξεκινήσει μια επιχείρηση και χρειαζόταν οικονομική ενίσχυση.
Του έστειλα το απαιτούμενο ποσό, πέντε χιλιάδες ευρώ, αλλά θύμωσε και μου είπε ότι διάβασε στο διαδίκτυο ότι βγάζω πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ την εβδομάδα και ότι έπρεπε να του στείλω πενήντα χιλιάδες ευρώ.
Εκείνη την εποχή, ήθελα να ακυρώσω την μεταφορά, αλλά δεν μπορούσα.
Με πέντε χιλιάδες ευρώ, στην Ευρώπη δεν μπορείς να κάνεις επιχείρηση, αλλά στη Νιγηρία, θεωρούνται πολλά τα λεφτά.
Κανείς δεν μου έδωσε ούτε ένα δολάριο όταν ήμουν στη Νιγηρία.

Δούλευα μέρα νύχτα και πουλούσα νερό στους δρόμους μόνο και μόνο για να μπορέσω να προπονούμαι.
Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να εκτιμούν τα δώρα ή τις χάρες που λαμβάνουν και να μην είναι σαν αυτό το άτομο που πλέον δεν είναι φίλος μου.”
Βίκτορ Όσιμεν