Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος (Πειραιάς, 16 Μαΐου 1908 – Πειραιάς, 30 Δεκεμβρίου 2008) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Πειραιώς και από τις σημαντικότερες μορφές στην ιστορία του συλλόγου.
Αγωνιζόταν στην θέση του τερματοφύλακα και έμεινε γνωστός ως “Θαμόρα” από το διάσημο Ισπανό ομόλογό του της ίδιας -περίπου- εποχής.
Μετακινήθηκε στον Ολυμπιακό το 1926, για να υπερασπίσει πρώτη φορά την εστία του το 1928.
Έπειτα 18ετίας στο σύλλογο, αποσύρθηκε το 1944 από την ενεργό δράση κατόπιν μίας φιλικής συνάντησης με τον ΑΠΟ Γουδή.
Μετείχε σε 58 επίσημους αγώνες (δεν συμπεριλαμβάνεται ένα άγνωστο πλήθος στο πειραϊκό πρωτάθλημα), αναλυτικά ως εξής:
43 τελικής φάσης Πανελληνίου πρωταθλήματος, δεχόμενος 55 γκολ (5 από πέναλτι, 2 αυτογκόλ).
12 προκριματικών στην ίδια διοργάνωση (δεν είναι γνωστός ο αριθμός τερμάτων).
3 κυπέλλου Ελλάδας με 2 γκολ.
Υπήρξε θεαματικός και οξυδερκής, σε σημείο να του αποδοθεί το προσωνύμιο “Θαμόρα” που παρέπεμπε στο σύγχρονό του και θεωρούμενο ως τον κορυφαίο τερματοφύλακα προπολεμικά, το Ρικάρντο Θαμόρα των Εσπανιόλ, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και εθνικής Ισπανίας.
Χρίστηκε 5 φορές διεθνής με την ομάδα των Ανδρών και συγκεκριμένα:
Βελιγράδι 15/03/1931, Στάντιον Μπεογκράτσκι: με Γιουγκοσλαβία 1–4 (1ο Βαλκανικό κύπελλο)
Αθήνα 04/02/1934, γήπεδο Παναθηναϊκού: με Βουλγαρία 1–0 (φιλικό)
Μιλάνο 25/3/1934, Στάντιο Σαν Σίρο: με Ιταλία 0–4 (προκριματικά Παγκοσμίου κυπέλλου 1934, παρθενική αναμέτρηση της Ελλάδας στην διοργάνωση)
Αθήνα 23/12/1934, γήπεδο Παναθηναϊκού: με Γιουγκοσλαβία 2–1 (4ο Βαλκανικό κύπελλο), αντικαθιστώντας το Χρήστο Ρίμπα στο 80′
Αθήνα 01/01/1935, γήπεδο Παναθηναϊκού: με Βουλγαρία 1–2 (4ο Βαλκανικό κύπελλο).
Με το τέλος της σταδιοδρομίας του, διετέλεσε διαιτητής στο ανώτατο επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το 1967 ήταν από τους ιδρυτές της ποδοσφαιρικής ακαδημίας του Ολυμπιακού, στον οποίο παρέμεινε ενεργό μέλος έως το τέλος της ζωής του.
Για σειρά ετών αποτελούσε το ζωντανό προπολεμικό θρύλο του συλλόγου, από κοινού με τον Λεωνίδα Ανδριανόπουλο (απεβίωσε 3 χρόνια μετά τον ίδιο, επίσης υπεραιωνόβιος).
Κατά τον εορτασμό των 99ων γενεθλίων του τo Μάιο του 2007, είχε δηλώσει:
“Ολη μου η ζωή είναι ο Ολυμπιακός και όταν θα κλείσω τα μάτια μου, θέλω να λένε όλοι ο κυρ Αχιλλέας, η Ολυμπιακάρα.
Αυτά που πέρασα όλα αυτά τα χρόνια στο σύλλογο με κρατάνε στη ζωή και μου δίνουν αναπνοή.”
Έδινε συχνά το παρόν στον ετήσιο αγώνα παλαιμάχων Βραδυποριακός – Ταλαιπωριακός, πραγματοποιώντας δε το εναρκτήριο λάκτισμα το 2008 μόλις τρεις εβδομάδες πριν τη συμπλήρωση ενός αιώνα ζωής του, κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ ηλικίας για ποδοσφαιριστή.
Απεβίωσε την Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008, σε ηλικία 100 ετών.
Κηδεύτηκε τη Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009 στις 11:00 το πρωί, στον Άγιο Βασίλειο Πειραιώς και ετάφη στο Γ’ Νεκροταφείο.
Τίτλοι
5 πρωταθλήματα Ελλάδας:
1931, 1934, 1936, 1937 και 1938 (δεν μετείχε σε κάποιον αγώνα για τη διοργάνωση της περιόδου 1932-33)
6 πρωταθλήματα ΕΠΣ Πειραιώς:
1930, 1931, 1934, 1937, 1938 και 1940 (δεν μετείχε σε κάποιον αγώνα για τη διοργάνωση της περιόδου 1928-29).
Όντας στέλεχος του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών Ολυμπιακού Πειραιώς, βραβεύθηκε από τον Κάρολο Παπούλια στις 19 Νοεμβρίου 2008, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναφέρει μεταξύ άλλων:
“Ήταν για μένα μια μεγάλη συγκίνηση.
Είστε ονόματα που πέρασαν στην ψυχή της νεολαίας και στη δικιά μου ψυχή.
Και δώσατε το παράδειγμα αυτού του αθλητισμού, που όλοι θέλουμε και επιδιώκουμε να είναι: ένας αθλητισμός για τον αθλητισμό, ένας αθλητισμός για ένα στεφάνι δάφνης.
Σας εύχομαι να τα χιλιάσετε στα χρόνια, να σας έχουμε πάντοτε εδώ, να βλεπόμαστε, να συγκινούμαστε και να σας ευχαριστήσω θερμότατα για τη σημερινή συγκινητική μέρα.”
