Ο Οσκαρ Ντανιέλ Μπεζέρα Σμιντ, γεννήθηκε 16 Φεβρουαρίου 1958, είναι Βραζιλιάνος πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν κυρίως ως σμολ φόργουορντ.
Αναγνωρίζεται ως ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία της καλαθοσφαίρισης, με σχεδόν 50.000 πόντους καριέρας (σε αγώνες συλλόγων, καθώς και σε αγώνες της Εθνικής Βραζιλίας αθροιστικά).
Είναι ο κάτοχος του ρεκόρ για την μεγαλύτερη διάρκεια καριέρας ως επαγγελματία καλαθοσφαιριστή, με 29 χρόνια.
Είναι επίσης ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων και ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ψηφίστηκε ως ένας από τους 50 Σπουδαιότερους Παίκτες της FIBA το 1991, καταλαμβάνοντας τη 10η θέση.
Έλαβε το Ολυμπιακό Τάγμα το 1996.
Στις 20 Αυγούστου 2010, ο Σμιντ εισήχθη στο FIBA Hall of Fame, ως αναγνώριση του παιχνιδιού του σε διεθνείς διοργανώσεις.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2013, εισήχθη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.
Είναι επίσης γνωστός ως Mão Santa (Άγιο Χέρι), στην πατρίδα του.
Ο Σμιντ γεννήθηκε από μία οικογένεια με γερμανική καταγωγή στο Νατάλ, πρωτεύουσα της πολιτείας Ρίο Γκράντε ντο Νόρτε της Βραζιλίας.
Ξεκίνησε την σταδιοδρομία τους στις ομάδες νέων της Σοσιεντάντε Εσπορτίβα Παλμέιρας και της Ασοσιασάο Ατλέτικα Μακένζι Κόλετζ.
Με την ομάδα νέων της Παλμέιρας σημείωσε 2.114 πόντους σε 85 παιχνίδια, με μέσο όρο 24,9 πόντους ανά παιχνίδι.
Με την ομάδα νέων της Μακένζι, σημείωσε 1.332 πόντους σε 36 παιχνίδια, με μέσο όρο 37 πόντους ανά παιχνίδι.
Όταν ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στα μέσα της δεκαετίας του 1970 στο τοπίο του παγκόσμιου μπάσκετ, εκτός από την έλλειψη του τρίποντου, υπήρχαν στερεότυπα εντελώς αντίθετα με τον τρόπο παιχνιδιού του.
Η θέση του σμολ φόργουορντ ήταν η λιγότερο χρήσιμη της πεντάδας.
Οι σμολ φόργουορντ εκείνης της εποχής ήταν κάτι ανάμεσα σε ψηλούς σούτινγκ γκαρντ και δυάρια και σε κοντούς πάουερ φόργουορντ, χωρίς συγκεκριμένους ρόλους στο παιχνίδι, τουλάχιστον στην Ευρώπη.
Το μεγάλο πλεονέκτημά του δεν ήταν το ιδιαίτερα εύστοχο σουτ του και η ικανότητα να σκοράρει τρίποντα με πρωτόγνωρους ρυθμούς, αλλά το γεγονός ότι αυτά τα έκανε ένας παίκτης με ύψος 2,05 μέτρα.
Ελάχιστοι αντίπαλοι αμυντικοί μπορούσαν να τον δουν στα μάτια και απέναντι στους περισσότερους σούταρε πάνω από τα κεφάλια τους.
Επιπλέον στοιχεία ήταν που τον καθιστούσε ακόμα πιο επικίνδυνο, ήταν η ικανότητά του να σουτάρει και εκτός ισορροπίας, ενώ οι απόπειρες σουτ από οκτώ μέτρα (σε μακρινή απόσταση από τη γραμμή του τρίποντου) δεν ήταν καθόλου σπάνιες.
Ο Σμιτ ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το 1974, σε ηλικία 16 ετών, με την Παλμέιρας.
Ως μέλος της Παλμέιρας, κέρδισε το Πρωτάθλημα Σάο Πάολο το 1974 και το Πρωτάθλημα Βραζιλίας το 1977.
Το 1978, μετακόμισε στην Εσπόρτε Κλούμπε Σίριο.
Ως μέλος της Σίριο, ο Σμιτ κέρδισε το Πρωτάθλημα Σάο Παόλο τόσο το 1978 όσο και το 1979, και το Πρωτάθλημα Βραζιλίας το 1979.
Με τη Σίριο κέρδισε επίσης το Πρωτάθλημα Συλλόγων Νότιας Αμερικής και το Διηπειρωτικό Κύπελλο το 1979.
Πέτυχε 42 πόντους στον τελικό του 1979 με αντίπαλο τη γιουγκοσλαβική Μπόσνα Σαράγεβο.
Ο Σμιντ ήταν ο πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος Βραζιλίας τόσο το 1979 όσο και το 1980.
Το 1982 εντάχθηκε στην Αμέρικα Ρίο ντε Τζανέιρο.
Ωστόσο, έμεινε στο σύλλογο για σύντομο χρονικό διάστημα.
Η πρώτη μεγάλη διοργάνωση που συμμετείχε ήταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1978 στις Φιλιππίνες, ακόμα ως παίκτης της Παλμέιρας.
Η Βραζιλία τερμάτισε τρίτη και ο νεαρός Οσκάρ ήταν ο δεύτερος καλύτερος σκόρερ στην ομάδα με 159 πόντους (17,7 ανά παιχνίδι).
Στην πρώτη μεγάλη διοργάνωση της καριέρας του στα 20 του χρόνια, έκανε το καλύτερο παιχνίδι του απέναντι στην μελλοντική πρωταθλήτρια Γιουγκοσλαβία όταν σημείωσε 31 πόντους στην ήττα της Βραζιλίας με 91–87.
Στον τελευταίο αγώνα οδήγησε την εθνική του ομάδα στο χάλκινο μετάλλιο, με τη νίκη επί της Ιταλίας και τους 18 πόντους του.
Με την Εθνική Βραζιλίας ανδρών, αγωνίστηκε σε πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες (ήταν ο δεύτερος παίκτης που το κατάφερε μετά τον Τεόφιλο Κρουζ) και ήταν ο κορυφαίος σκόρερ σε τρεις από αυτούς.
Ωστόσο, δεν πέρασε ποτέ από τα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980, έπαιξε σε επτά αγώνες και σημείωσε 169 πόντους, με μέσο όρο 24,1 ανά αγώνα.
Σημείωσε ξανά 169 πόντους σε επτά αγώνες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984.
Η καλύτερη ολυμπιακή του εμφάνιση ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988. Σε εκείνη τη διοργάνωση, σημείωσε 338 πόντους με μέσο όρο 42,3 πόντους ανά παιχνίδι. Εκείνη τη χρονιά, σημείωσε επίσης ρεκόρ Ολυμπιακών αγώνων με 55 πόντους με αντίπαλο την Ισπανία και έχει επτά στους δέκα αγώνες με τα περισσότερα σκορ στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Στον αγώνα με την Ισπανία (νικήτρια της συνάντησης με 118–110) είχε απολογισμό 11 στα 17 δίποντα, 6/11 τρίποντα, 15/16 βολές και έπαιξε και στα 40 λεπτά του αγώνα.
Το 1992, σημείωσε 198 πόντους σε οκτώ παιχνίδια και το 1996, σημείωσε 219 πόντους σε οκτώ παιχνίδια και πάλι πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με μέσο όρο 24,8 πόντους.
Σε 38 αγώνες σε Ολυμπιακά τουρνουά, ο Σμιτ σημείωσε 1.093 πόντους (ρεκόρ), με μέσο όρο 28,8 πόντους ανά παιχνίδι.
Είναι επίσης ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών σε συνολικούς πόντους που σημειώθηκαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο, έχοντας σημειώσει συνολικά 843 πόντους σε 33 παιχνίδια, με μέσο όρο 25,5 πόντους ανά παιχνίδι.
Κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο, όπου αναδείχθηκε στην καλύτερη ομάδα, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1978 και αναδείχθηκε επίσης στην καλύτερη πεντάδα τόσο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 (στο οποίο ήταν δεύτερος σκόρερ πίσω από το Νίκο Γκάλη) όσο και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1990, στο οποίο ήταν επίσης ο κορυφαίος σκόρερ, με κατά μέσο όρο 34,6 πόντους ανά παιχνίδι.
Αγωνίστηκε στον τελικό των Παναμερικανικών Αγώνων του 1987, που διεξήχθη στην Ιντιανάπολις με αντίπαλο την Εθνική Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, η οποία απαρτιζόταν από παίκτες κολεγίων του NCAA και συμπεριλάμβανε μεταξύ άλλων τον Ντέιβιντ Ρόμπινσον. Η Βραζιλία ήταν πίσω στο σκορ στο ημίχρονο με 68–54, ωστόσο, ο Σμιτ τελείωσε το παιχνίδι με 46 πόντους, στη νίκη της Βραζιλίας με 120–115.
Το 1996, σε ηλικία 38 ετών αποσύρθηκε από την Εθνική Βραζιλίας ως πρώτος σκόρερ όλων των εποχών.
Ενώ εκπροσωπούσε τη Βραζιλία, σημείωσε συνολικά 7.693 πόντους σε 326 παιχνίδια, με μέσο όρο 23,6 πόντους ανά παιχνίδι.
Τελευταίος του αγώνας ήταν με αντίπαλο την Ελλάδα (νίκη της ελληνικής εθνικής με 91–72) στον αγώνα κατάταξης της Ολυμπιάδας, όπου σημείωσε 21 πόντους.
Το 1996 ο Σμιντ βραβεύθηκε με το Ολυμπιακό Τάγμα.
Με συλλόγους
4 Πρωταθλήματα Σάο Πάολο: 1974, 1978, 1979, 1998
3 Πρωταθλήματα Βραζιλίας: 1977, 1979, 1996
Πρωτάθλημα συλλόγων Νότιας Αμερικής: 1979
Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1979
Κύπελλο Ιταλίας: 1988
2 Πρωταθλήμαρτα Ρίο ντε Τζανέιρο: 1999, 2002
Με την Εθνική Βραζιλίας
Παγκόσμιο Κύπελλο:
Χάλκινο (1978)
Παναμερικανικοί Αγώνες:
Χρυσό (1987)
Χάλκινο (1979)
Αμερικανικό Πρωτάθλημα:
Χάλκινο (1989)
Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής:
3 Χρυσά (1977, 1983, 1985)
2 Αργυρά (1979, 1981)
Ατομικές Διακρίσεις…
Ρεκόρ Ολυμπιακών Αγώνων
Κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών: 1.093 πόντοι
Περισσότεροι συνολικοί πόντοι που σημειώθηκαν σε μία διοργάνωση: 338 πόντοι
Υψηλότερος μέσος όρος πόντων ανά παιχνίδι σε μία διοργάνωση: 42,3 πόντοι ανά παιχνίδι
Περισσότεροι πόντοι που σημειώθηκαν σε ένα μόνο παιχνίδι: 55 πόντοι
Μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που σημείωσε 40 ή περισσότερους πόντους σε ένα παιχνίδι: 38 ετών και 155 ημερών (σημείωσε 45 πόντους)
Περισσότερες εμφανίσεις από έναν καλαθοσφαιριστή: 5 (ισοβαθμεί με τους Τεόφιλο Κρουζ, Άντριου Γκέιζ, Λουίς Σκόλα και Χουάν Κάρλος Ναβάρο)
Κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στην καλαθοσφαίριση:
49.994 συνολικοί πόντοι καριέρας σε 1.627 παιχνίδια (30,7 πόντοι ανά παιχνίδι):
42.044 πόντοι καριέρας σε 1.289 επαγγελματικά παιχνίδια συλλόγων (32,6 πόντοι ανά παιχνίδι).
7.693 πόντοι που σημειώθηκαν σε 326 παιχνίδια της Εθνικής Βραζιλίας (23,6 πόντοι ανά παιχνίδι).
236 πόντοι που σημειώθηκαν σε 11 παιχνίδια All-Star Game σταδιοδρομίας όπου υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα βαθμολογίας (21,5 πόντοι ανά παιχνίδι).
186 πόντοι σε 7 Italian League All-Star Game που παίχτηκαν, 46 πόντοι σε 3 ULEB All-Star Game και 4 πόντοι σημειώθηκαν στο NBA All-Star Game (ως διασημότητα).
Ο Σμιντ αγωνίστηκε επίσης σε ένα αγώνα FIBA All-Star το 1991 σημειώνοντας 21 πόντους.
Κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Βραζιλίας
Κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών του Παγκοσμίου Κυπέλλου:
843 πόντοι καριέρας σε 33 παιχνίδια (25,5 πόντοι ανά παιχνίδι)
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1978: Καλύτερη πεντάδα
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1986: Καλύτερη πεντάδα
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1990: Καλύτερη πεντάδα
Κορυφαίος σκόρερ του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος 1990 (34,6 πόντοι ανά παιχνίδι)
Κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στους Ολυμπιακούς Αγώνες:
1.093 πόντοι καριέρας (28,8 πόντοι ανά παιχνίδι)
3 φορές Κορυφαίος σκόρερ σε Ολυμπιακούς Αγώνες:
Σεούλ 1988: 42,3 πόντοι ανά παιχνίδι (το ρεκόρ για οποιαδήποτε διοργάνωση)
Βαρκελώνη 1992: 24,8 πόντοι ανά παιχνίδι
Ατλάντα 1996: 27,4 πόντοι ανά παιχνίδι
Περισσότεροι πόντοι που σημειώθηκαν σε ένα παιχνίδι στους Ολυμπιακούς Αγώνες: 55 εναντίον της Ισπανίας, 24 Σεπτεμβρίου 1988 (ήττα με 118–110)[55]
Κορυφαίος σκόρερ του Διηπειρωτικού Κυπέλλου (1979)
7 φορές Πρώτος σκόρερ της ιταλικής Σέριε Α: (1984, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1992)
2 φορές Πρώτος σκόρερ της ιταλικής Σέριε Β: (1991, 1993)
Πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος Ισπανίας: (1994)
10 φορές Πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος Βραζιλίας: (1979, 1980, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003)
Πέτυχε 66 πόντους σε ένα παιχνίδι της Σέριε Α στις 30 Νοεμβρίου 1991
Πέτυχε 74 πόντους σε παιχνίδι του Πρωταθλήματος Σάο Πάολο στις 28 Νοεμβρίου 1997
Απόσυρση της φανέλας του: 18 Γιουβεκαζέρτα (1990), 11 Παβία (1993), 14 Φλαμένγκο (2003)
FIBA All-Star Games: (1991)
50 Σπουδαιότεροι Παίκτες της FIBA: (1991)
FIBA Hall of Fame: (2010)
Naismith Memorial Basketball Hall of Fame: (2013)
Ιταλικό Hall of Fame Καλαθοσφαίρισης: (2017)
