Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1998 ήταν η 16η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου και έλαβε χώρα στη Γαλλία το διάστημα μεταξύ της 10ης Ιουνίου και της 12ης Ιουλίου 1998. Για πρώτη φορά στη διοργάνωση συμμετείχαν 32 εθνικές oμάδες , ενώ στις προηγούμενες διοργανώσεις συμμετείχαν 24 εθνικές. Αυτή ήταν και η δεύτερη φορά που η Γαλλία οργάνωνε Παγκόσμιο Κύπελλο μετά το 1938.
Ένα φιλικό τουρνουά, το Τουρνουά της Γαλλίας, έλαβε χώρα το 1997 ως προετοιμασία για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Η έναρξη αυτού του τουρνουά αμαυρώθηκε από τον χαμό του αντιπροέδρου της οργανωτικής επιτροπής της διοργάνωσης (με τον Μισέλ Πλατινί) Φερνάν Σαστρ, ο οποίος απεβίωσε από καρκίνο.
Η Εθνική Γαλλίας, αγωνιζόμενη εντός έδρας, προκρίθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπου επιβλήθηκε της Βραζιλίας, κατόχου του τίτλου, με σκορ 3-0.
Ο τότε αρχηγός της Εθνικής Γαλλίας, Ντιντιέ Ντεσάν, έγινε ο πρώτος Γάλλος ποδοσφαιριστής που σηκώνει Παγκόσμιο Κύπελλο.
(Ένα φιλικό τουρνουά, το Τουρνουά της Γαλλίας, έλαβε χώρα στη Γαλλία το διάστημα μεταξύ 3 και 11 Ιουνίου 1997 στα πλαίσια της προετοιμασίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα λάμβανε χώρα έναν χρόνο αργότερα.
Οι τέσσερις ομάδες που συμμετείχαν σε αυτό το τουρνουά ήταν η Αγγλία, η Βραζιλία, η Γαλλία και η Ιταλία.
Το τουρνουά διεξήχθη υπό τη μορφή ενός ενιαίου ομίλου, με κάθε ομάδα να δίνει από τρεις αγώνες και την ομάδα που τερματίζει επικεφαλής της κατάταξης να κατακτά το τουρνουά. Ήταν η ομάδα της Αγγλίας αυτή που κατέκτησε το τουρνουά χάρη σε δύο νίκες απέναντι σε Ιταλία και Γαλλία και παρά τη μία ήττα από τη Βραζιλία.)
Οι επενδύσεις στα στάδια ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 ανήλθαν στα 600 εκατομμύρια ευρώ.
Η ανέγερση του Σταντ ντε Φρανς κόστισε 420 εκατομμύρια ευρώ.
Τα υπόλοιπα εννέα στάδια ανακαινίστηκαν έναντι του συνολικού ποσού των 180 εκατομμυρίων ευρώ.
Καθώς το Σταντ ντε Φρανς δεν διέθετε ποδοσφαιρικό “ένοικο”, ο διαμοιρασμός των επενδύσεων αυτών δεν βοήθησε ιδιαιτέρως τις γαλλικές ομάδες να αποκτήσουν υπερσύγχρονα γήπεδα σε σύγκριση με το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 στη Γερμανία, βοήθησε, πράγματι, σε μεγάλο βαθμό τις γερμανικές ποδοσφαιρικές ομάδες : 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν σε επενδύσεις για την ανέγερση ή ανακαίνιση δώδεκα σταδίων, των οποίων τα έντεκα χρησιμοποιούνταν από ομάδα.
Στα γήπεδα δεν συμπεριλαμβανόταν το Σταντ ντε λα Μεϊνώ, στο Στρασβούργο.
Ο μέσος όρος ηλικίας των ποδοσφαιριστών που έλαβαν μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 ήταν 27 ετών και 8 μηνών.
Στις αρχές της διοργάνωσης, νεαρότερος ποδοσφαιριστή ήταν ο Καμερουνέζος επιθετικός Σαμουέλ Ετό, σε ηλικία 17 ετών και 3 μηνών.
αντίποδα, γηραιότερος ποδοσφαιριστής ήταν ο Σκωτσέζος τερματοφύλακας Τζιμ Λέιτον, σε ηλικία 39 ετών και 10 μηνών.
Η Κροατία τερμάτισε στην τρίτη θέση, στην πρώτη της συμμετοχή σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ο Νταβόρ Σούκερ τερμάτισε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 6 τέρματα σε 7 αγώνες.
Παίρνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων από την έναρξη κιόλας της αναμέτρησης, η Γαλλία άρχισε να πιέζει την άμυνα της Βραζιλίας και δη προκαλώντας κινδύνους για την εστία του Ταφαρέλ.
Σε διάστημα λίγων λεπτών, ο Στεφάν Γκιβάρς βρέθηκε σε δύο περιπτώσεις σε θέση τετ-α-τετ με τον Βραζιλιάνο τερματοφύλακα.
Αρχικά, έπειτα από μια μακρινή εναέρια μπαλιά του Ντεσάν κι’έπειτα με μια πάσα στον κενό χώρο του Ζιντάν μετά από ωραία προσπάθεια του Τζορκαέφ.
Αλλά και στις δύο αυτές περιπτώσεις, ο Γκιβάρς απέτυχε να βρει στόχο στα σουτ του.
Ενώ ο αγώνας ξεκινούσε να ισορροπεί με τη Βραζιλία να έχει ορισμένες επικίνδυνες φάσεις μπροστά στην εστία της Γαλλίας, οι Bleus κατάφεραν να ξαναβάλουν την πίεση στους αντιπάλους τους.
Στριμωγμένος κοντά στο σημαιάκι του κόρνερ, ο Ρομπέρτο Κάρλος παραχώρησε, έτσι, ένα ελεύθερο χτύπημα, το οποίο θα μπορούσε να είχε αποφύγει στο 27ο λεπτό.
Εκτελεσμένο από τον Εμανυέλ Πετί, το κόρνερ αυτό θα βρει το κεφάλι του Ζιντάν, ο οποίος θα ανοίξει το σκορ, κάνοντας το 1-0 για τη Γαλλία.
Κι ενώ το πρώτο ημίχρονο έφτανε στο τέλος του, ο Γκιβάρς έχασε ακόμη έναν τετ-α-τετ απέναντι από τον Ταφαρέλ, ο οποίος αλλοίωσε την πορεία ενός σουτ του επιθετικού της Οσέρ, στέλνοντας την μπάλα σε κόρνερ.
Με εκτελεστή και πάλι τον Πετί από τη δεξιά πλευρά του γηπέδου, το κόρνερ απομακρύνθηκε από τη βραζιλιάνικη άμυνα.
Το νέο κόρνερ, από την αριστερή πλευρά αυτή τη φορά, εκτελέστηκε από τον Γιουρί Τζορκαέφ.
Έχοντας καταφέρει να ξεμαρκαριστεί στο κέντρο της βραζιλιάνικης άμυνας, χωρίς καν να χρειαστεί να πηδήξει, ο Ζιντάν πέτυχε με κεφαλιά το δεύτερο γαλλικό τέρμα της αναμέτρησης, κάνοντας το 2-0 για τη Γαλλία.
Από το ξεκίνημα, κιόλας, του δευτέρου ημιχρόνου, ο Βραζιλιάνος ομοσπονδιακός προπονητής αποφάσισε να παρατάξει την ομάδα του με ξεκάθαρα επιθετικό προσανατολισμό. Αγωνιζόμενος στη θέση του ανασταλτικού μέσου, ο Λεονάρντο έδωσε τη θέση του στον Ντενίλσον, γνωστό για την εξαιρετική του τεχνική κατάρτιση.
Πιέζοντας όλο και πιο ασφυκτικά, οι Βραζιλιάνοι κατάφεραν να δημιουργήσουν μια μοναδική ευκαιρία για την επίτευξη κάποιου τέρματος, όταν τροφοδοτούμενος από μια εξαιρετική παράλληλη εναέρια μεταβίβαση του Ρομπέρτο Κάρλος, ο Ρονάλντο θα βρεθεί σε μοναδική θέση για σουτ.
Όμως, έχοντας κλείσει με τον καλύτερο τρόπο το οπτικό πεδίο του Βραζιλιάνου, ο Φαμπιάν Μπαρτέζ θα καταφέρει να μπλοκάρει το σουτ του Ρονάλντο, ο οποίος ήταν σε ιδιαίτερα κακή αγωνιστική κατάσταση από την έναρξη, κιόλας, της αναμέτρησης.
Η μοίρα του αγώνα φαινόταν έτοιμη να γυρίσει όταν στο 67ο λεπτό αποβλήθηκε ο Μαρσέλ Ντεσαϊγί, ηγέτης της γαλλικής άμυνας.
Έχοντας δεχτεί τις παρατηρήσεις του διαιτητή λίγα λεπτά νωρίτερα, ο Ντεσαϊγί δέχτηκε μια δεύτερη κίτρινη κάρτα, συνώνυμη της αποβολής του, μαρκάροντας με δύναμη τον Καφού.
Ο Ζακέ θα πραγματοποιήσει τότε αλλαγή, βγάζοντας από το παιχνίδι τον Τζορκαέφ για να περάσει στη θέση του τον αμυντικό μέσο Βιεϊρά, ενώ ο Εμανουέλ Πετί υποχώρησε στην, ασυνήθιστη γι’αυτόν, θέση του κεντρικού αμυντικού στη θέση του Ντεσαϊγί.
Με δέκα παίκτες πλέον, οι Γάλλοι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τα κύματα των βραζιλιάνικων επιθέσεων, οι οποίες, όμως, δεν κατάφεραν να τους ανησυχήσουν, με εξαίρεση μια ωραία προσπάθεια του Ντενίλσον του οποίου το σουτ χτύπησε το οριζόντιο δοκάρι της εστίας του Μπαρτέζ.
Κι ενώ η κανονική διάρκεια της αναμέτρησης έφτανε στο τέλος της, ο Ντενίλσον υποχρέωσε τον Τυράμ να παραχωρήσει το ένατο κόρνερ για τους Βραζιλιάνους, από την αριστερή πλευρά του γηπέδου.
Κακοεκτελεσμένο όμως, το συγκεκριμένο κόρνερ θα καταλήξει στον Κριστόφ Ντυγκαρί που θα ξεκινήσει μια αντεπίθεση, δίνοντας την μπάλα στον Βιεϊρά, που θα δώσει άμεσα την πάσα στον Πετί ο οποίος ξεχυνόταν προς τη βραζιλιάνικη εστία. Το σουτ του Πετί θα περάσει πάνω από τον Ταφαρέλ που πραγματοποιούσε έξοδο προς τον Γάλλο παίκτη της Τσέλσι και θα καταλήξει στα δίχτυα, κάνοντας, με αυτόν τον τρόπο το 3-0 για τηνΓαλλία.
Γαλλία ήταν πλέον, πρωταθλήτρια κόσμου για πρώτη φορά στην ιστορία της.
