”Όπως και οι περισσότεροι άντρες στην Τούιλα, ο πατέρας μου δούλευε στο ανθρακωρυχείο, το οποίο υπήρε στην πόλη.

Κάθε βράδυ, θα κατέβαινε κάτω απο την γη, για να μην λείψει τίποτα στην οικογένειά μας.

Ήταν εξαιρετικά δύσκολη δουλειά.

Και επικίνδυνη.

Ένα βράδυ όταν ήμουν παιδί, έγινε ένα ατύχημα και το ορυχείο έπιασε φωτιά.

Όταν ξυπνήσαμε, ακούσαμε ότι τελικά πρόλαβα να βγει.

Όταν επέστρεψε στο σπίτι θυμάμαι να μας λέει πώς σώθηκε και ποιοι τον βοήθησαν, αλλά πολλοί ανθρακωρύχοι δεν ήταν τόσο τυχεροί και δεν μπορούσαν να βγουν και για λίγες μέρες ήταν εγκλωβισμένοι.

Μερικοί, δυστυχώς, δεν τα κατάφεραν ποτέ.

Ο πατέρας μου έπρεπε να διακινδυνεύσει την ζωή του για να ταΐσει την οικογένειά του και ήθελε μια καλύτερη ζωή για εμάς.

Χωρίς αυτόν, δεν θα είχα παίξει ποτέ για την Βαλένθια, την Μπάρτσα ή την Ατλέτικο της Μαδρίτης.

Δεν θα είχα κερδίσει ποτέ το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Δεν θα ήξερα καν πώς να τρέξω. Αυτός ήταν το κίνητρό μου!

Το γεγονός ότι ο πατέρας μου ήταν ανθρακωρύχος με έκανε να χτίσω χαρακτήρα.

Τους θαυμάζω και φοβάμαι τόσο πολύ γιατί στην πραγματικότητα ποτέ δεν κατέβηκα στο ορυχείο, ενώ είχα την ευκαιρία.

Θαυμάζω αυτό το επάγγελμα.

Δημιούργησε τον χαρακτήρα μου, τον τρόπο σκέψης μου και τον χαρακτήρα μου εντός γηπέδου.”

Νταβίντ Βίγια

Το παρατσούκλι του είναι «Ελ Γκουάχε» (“El Guaje”), που στα Αουστουριανά μεταφράζεται ως «Το Παιδί». 

Γεννήθηκε στην πόλη Λανγκρέο στις 3 Δεκεμβρίου 1981.

Τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο τα έκανε στην εφηβική ομάδα της Λανγκρέο, ενώ το 1999 μετακόμισε σε αυτή της Σπόρτινγκ Χιχόν Β.

Το 2000 έκανε την πρώτη του επαγγελματική παρουσία στην ομάδα της Σπόρτινγκ Χιχόν, ενώ το 2003 μεταγράφηκε στην Ρεάλ Σαραγόσα, με την οποία κατέκτησε το 2004 το Κύπελλο Ισπανίας και το Σούπερ Καπ.

Το 2005 μεταγράφηκε στη Βαλένθια, ενώ το 2010 , η Μπαρτσελόνα τον απέκτησε, έναντι 40 εκατομμυρίων ευρώ.

Το 2013 ο Βίγια πήρε μεταγραφή στην Ατλέτικο Μαδρίτης και το 2014 πήγε στις ΗΠΑ.

Με την εθνική ομάδα της Ισπανίας έλαβε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008 , όπου με τα 4 γκολ που πέτυχε βοήθησε την ομάδα του να κατακτήσει το τρόπαιο, ενώ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 ήταν ανάμεσα στους πρώτους σκόρερ της διοργάνωσης με 5 τέρματα.

Το ταλέντο του Βίγια προκάλεσε το ενδιαφέρον πολλών ομάδων των Αστουριών, όμως μια από τις μεγαλύτερες ομάδες των Αστουριών, η Ρεάλ Οβιέδο δεν πίστευε ότι ο Βίγια είχε επαρκείς δυνατότητες, για να γίνει μεγάλος ποδοσφαιριστής, έτσι η Σπόρτινγκ Χιχόν τον απέκτησε και εντάχθηκε στην δεύτερη ομάδα, για δύο σεζόν, ενώ μετά προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα όπου σε δύο σεζόν πέτυχε 38 γκολ σε 80 συμμετοχές.

Το καλοκαίρι του 2003 παίρνει μεταγραφή στην Ρεάλ Σαραγόσα και το ντεμπούτο του το έκανε στο πρώτο ματς της σεζόν στην εκτός έδρας ήττα με 1–0 απέναντι στην Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, ενώ το πρώτο του γκολ μετά από δύο παιχνίδια απέναντι στην Ρεάλ Μούρθια.

Στις 25 Απριλίου του 2004 στη Σαραγόσα σημειώνει 4 τέρματα απέναντι στη Σεβίλλη σε ένα θεαματικό 4–4.

Η Σαραγόσα το 2004 κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας με τον Βίγια να παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό καθώς σκόραρε το δεύτερο γκολ απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης με τον αγώνα να λήγει 3–2.

Εκείνη την σεζόν η Σαραγόσα κατέκτησε και το Σούπερ Καπ.

Η ομάδα αγωνίστηκε στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2004–2005, και έτσι ο Βίγια αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση, φτάνοντας μέχρι τη φάση των 16.

Το καλοκαίρι του 2005 πήρε μεταγραφή στην Βαλένθια και έκανε το ντεπούτο του με σε ματς για το Κύπελλο Ιντερτότο απέναντι στην βελγική Γάνδη, όπου και σκόραρε.

Στις 23 Οκτωβρίου, σκόραρε το νικητήριο γκόλ απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης στο γήπεδο Σαντιάγκο Μπερναμπέου.

Πέτυχε το πρώτο του χατ-τρικ απέναντι στην Αθλέτικ Μπιλμπάο εκτός έδρας, σπάζοντας το ρεκόρ για το πιο γρήγορο χατ-τρικ στο ισπανικό πρωτάθλημα, σε μόλις 5 λεπτά.

Την επόμενη σεζόν αγωνίζεται στο Τσάμπιονς Λιγκ και τα καθοριστικά του γκολ απέναντι σε Σαχτάρ και Ρόμα έδωσαν την πρόκριση στην φάση των 16, εκεί που η ομάδα του αναμετρήθηκε με την Ίντερ, στο πρώτο παιχνίδι στο Σαν Σίρο ο Βίγια σκόραρε ένα γκολ από απευθείας εκτέλεση φάουλ.

Το 2007–2008 ο Βίγια κατέκτησε το κύπελλο Ισπανίας για δεύτερη φορά στην καριέρα του μετά την νίκη επί της Χετάφε στον τελικό. Στην 100η του εμφάνιση με την Βαλένθια για το πρωτάθλημα, έκανε χατ-τρικ εναντίον της Λεβάντε.

Την επόμενη σεζόν τελείωσε σαν τρίτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 28 γκολ.

Το 2009 σκόραρε τα περισσότερα γκολ, συνολικά 43 γκολ σε 54 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις με την φανέλα της Βαλένθια. Στις 18 Μαρτίου 2010 πετυχαίνει χατ-τρικ εναντίον της Βέρντερ Βρέμης για το Γιουρόπα Λιγκ στο εκτός έδρας 4–4.

Στις 19 Μαΐου 2010 μεταγράφεται στην Μπαρτσελόνα και κάνει το ντεμπούτο του στον δεύτερο αγώνα του Ισπανικού Σούπερ Καπ μπαίνοντας σαν αλλαγή, στον νικηφόρο αγώνα με 4–0, εναντίον της Σεβίλλης και το ντεμπούτο του με την Μπαρτσελόνα στο πρωτάθλημα εναντίον της Ράσινγκ, στο οποίο σκόραρε το τρίτο και τελευταίο γκολ της ομάδας του σε έναν αγώνα που έληξε 3–0. Στις 14 Σεπτεμβρίου σκοράρει στο ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ εναντίον του Παναθηναϊκού, στο νικηφόρο 5–0.

Το πρώτο του Ελ Κλάσικο ήταν στις 29 Νοεμβρίου 2010 στο οποίο σκόραρε δύο γκολ, στο νικηφόρο 5–0.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στον αγώνα εναντίον της πρωταθλήτριας του Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας, Αλ-Σαντ, τραυματίστηκε σοβαρά στην κνήμη.

Αφού έμεινε 8 μήνες έξω από τους αγωνιστικούς χώρους, επέστρεψε στα γήπεδα στον αγώνα της Μπαρτσελόνα με την Ντιναμό Βουκουρεστίου στα τέλη του 2012, μπαίνοντας σαν αλλαγή στην νίκη της ομάδας του με 3–0. Θα σκοράρει για πρώτη φορά στον νικηφόρο αγώνα εναντίον της Ρεάλ Σοσιεδάδ με 5–1.

Με την Ατλέτικο Μαδρίτης έκανε το ντεπούτο του στον πρώτο αγώνα του Σούπερ Καπ Ισπανίας απέναντι στην πρώην του ομάδα, σε έναν αγώνα που ο Βίγια σκόραρε.

Τελείωσε την σεζόν με 36 συμμετοχές και 13 γκολ στο πρωτάθλημα, βοηθώντας σημαντικά την Ατλέτικο να κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 18 χρόνια.

Το 2014 πηγαίνει στις ΗΠΑ και το MLS για την Νιου Γιορκ Σίτι. Την ίδια χρονιά δίνεται δανεικός στην Μέλμπουρν Σίτι της Αυστραλίας. Στη συνέχεια επιστρέφει στη Νιου Γιορκ Σίτι και παίρνει το χρίσμα του αρχηγού την 1 Φεβρουαρίου 2015.

Ήταν ένας από τους εκλεκτούς που συμμετείχαν στο MLS All-Star Game, απέναντι στην ομάδα της Τότεναμ, εκεί όπου σκόραρε το νικητήριο γκολ, δηλαδή το τελικό 2–1.

Τον Δεκέμβριο του 2018 εντάχθηκε στην ιαπωνική ομάδα Βίσερου Κόμπε, όπου έκλεισε την καριέρα του, έχοντας σημειώσει συνολικά 438 τέρματα σε επίσημους αγώνες.

Έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική στον αγώνα με το Σαν Μαρίνο στις 9 Φεβρουαρίου 2005, ενώ πέτυχε το πρώτο του γκολ εναντίον της Σλοβακίας στις 16 Νοεμβρίου. Έκανε το ντεμπούτο στην τελική φάση του Μουντιάλ του 2006, στον νικηφόρο αγώνα εναντίον της Ουκρανίας με 4–0, όπου σκόραρε 2 τέρματα.

Στο τέλος του 2006 γίνεται βασικός στην Εθνική ομάδα. Στα προκριματικά του Γιούρο πετυχαίνει έξι γκολ, ανάμεσά τους ένα ψαλιδάκι, εναντίον του Λίχτενσταϊν.

Συμμετέχει στην τελική φάση του τουρνουά, όπου πετυχαίνει χατ-τρικ στον αγώνα εναντίον της Ρωσίας, ενώ στον επόμενο αγώνα χαρίζει την νίκη στην ομάδα του με ένα γκολ στο 92ο λεπτό εναντίον της Σουηδίας στο τελικό 2–1.

Έκανε το ντεμπούτο του σε Κύπελλο Συνομοσπονδιών, σκοράροντας εναντίον της Νέας Ζηλανδίας, στο νικηφόρο 5–0. Ήταν στην καλύτερη ενδεκάδα του τουρνουά και κατέκτησε το χάλκινο παπούτσι της διοργάνωσης.

Στον πρώτο αγώνα του Μουντιάλ του 2010, η εθνική Ισπανίας υπέστη ήττα-σοκ από την Ελβετία.

Πέντε μέρες μετά σκόραρε και τα 2 γκολ στην νίκη της ομάδας του με 2–0, εναντίον της Ονδούρας.

Βοήθησε την ομάδα του να περάσει στους 16, σκοράροντας το πρώτο γκολ της ομάδας του στην νίκη με 2–1 επί της Χιλής.

Με αυτό το γκολ έγινε ο κορυφαίος σκόρερ της Ισπανίας σε Μουντιάλ με τα γκολ του να είναι 6.

Στην συνέχεια η Ισπανία αντιμετώπισε την Πορτογαλία, εκεί όπου σκόραρε το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης.

Στα προημιτελικά με την Παραγουάη σκόραρε επίσης το μοναδικό γκολ του αγώνα.

Ήταν στην βασική ενδεκάδα του τελικού εναντίον της Ολλανδίας, όμως αντικαταστάθηκε στο 106′.

Με την νίκη αυτή της Ισπανίας θα καταφέρει να κερδίσει το Μουντιάλ.

Επίσης, πήρε το Ασημένιο Παπούτσι, έχοντας τον ίδιο αριθμό γκολ με τον Τόμας Μίλερ που πήρε το Χρυσό Παπούτσι, όμως ο Γερμανός είχε περισσότερες ασίστ.

Ο Βίγια, επιπλέον, επιλέχθηκε και στην καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης.