“Όταν ολοκλήρωσα τη θητεία μου στο ναυτικό, δεν ήμουν καθόλου σίγουρος για το τι έπρεπε να κάνω.
Τότε το Σαν Αντόνιο δεν είχε καλή ομάδα.
Επρεπε να με πείσουν πως υπήρχε η δυνατότητα να ”μεγαλώσουμε” μαζί.
Πήγα στην πόλη, γνώρισα τους προπονητές, γνώρισα τον οργανισμό. Με έπεισαν πως υπάρχει πλάνο και τα καταφέραμε όλοι μαζί, να γράψουμε ιστορία.”
Ντέιβιντ Ρόμπινσον
Ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον, ευθύνεται για την κατασκευή είκοσι σχολείων, τα οποία μετά τη συνεργασία με την IDEA έγιναν περισσότερα από 100!Στόχος μας ήταν η δημιουργία ευκαιριών για να αλλάξουμε τις ζωές παιδιών από μη προνομιούχες περιοχές ή οικογένειες.
Γιατί μπορεί εγώ να μεγάλωσα με παροχές, όμως οι γονείς μου είχαν περάσει δύσκολα χρόνια…
Μεγάλωσαν σε πόλεις με φυλετικές διακρίσεις, όπως το Λιτλ Ροκ του Άρκανσο όπου γεννήθηκε ο πατέρας μου και η Κολούμπια της Νότιας Καρολίνας όπου γεννήθηκε η μητέρα μου.
Εκείνοι δεν είχαν ευκαιρίες εκπαίδευσης και μου ξεκαθάρισαν πως εγώ θα πάω στο πανεπιστήμιο.
Αυτό θέλω κι εγώ για τα νέα παιδιά.
“Όλοι νομίζουν πως το τρόπαιο και το δαχτυλίδι είναι τα υπέρτατα πράγματα. Όσο πολύτιμα και αν είναι, είναι πράγματα. Θα καταλήξουν σε κάποιο ράφι, κάπου. Η εμπειρία του να τα κατακτάς, το ταξίδι, θα είναι πάντα στην καρδιά μου”.
Ντέιβιντ Ρόμπινσον O ”Ναύαρχος”
Ο Ρόμπινσον ακολούθησε την ίδια διαδρομή με τον πατέρα του όταν εντάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ.
Επιλέχθηκε στην πρώτη θέση στα ντραφτ του 1987 από τους Σαν Αντόνιο Σπερς, αλλά έπρεπε να περιμένει δύο χρόνια για να ολοκληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις προτού ενταχθεί στο σύλλογο.
Με το προσωνυμία “ο Ναύαρχος” στην υπηρεσία του οδήγησε την ομάδα του κολεγίου, σε τρεις συνεχόμενους τίτλους (1985, 1986, 1987).
Εντάχθηκε τελικά στους Σπερς για τη σεζόν 1989–90.
Η ομάδα έκανε 35 περισσότερες νίκες από την προηγούμενη σεζόν, είναι η καλύτερη πρόοδος στην ιστορία του ΝΒΑ.
Ο Ρόμπινσον, κυρίως υπεύθυνος για το κατόρθωμα, κερδίζει τον τίτλο του ρούκι της χρονιάς.
Οι Σπερς συμμετέχουν κάθε χρόνο στα πλέι-οφ μετά τον ερχομό του, αλλά δεν κερδίζουν τον τίτλο.
Το 1992 ο Ρόμπινσον ήταν μέλος της Ντριμ Τιμ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.
Το 1993–94, στον αγώνα για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο πρωτάθλημα μονομάχησε με το Σακίλ Ο’Νιλ και σημείωσε 71 πόντους στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν με αντίπαλο τους Λος Άντζελες Κλίπερς.
Κέρδισε τον τίτλο με μέσο όρο 29,8 πόντους ανά παιχνίδι.
Την ίδια χρονιά, ο Ρόμπινσον θα γράψει ιστορία, στις 17 Φεβρουαρίου, ως ο τέταρτος παίκτης στην ιστορία που πέτυχε quadruple-double, δηλαδή να σημειώσει στο ίδιο παιχνίδι διψήφια στατιστικά σε τέσσερις κατηγορίες: είχε 34 πόντους, 10 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 10 κοψίματα με αντίπαλο τους Ντιτρόιτ Πίστονς.
Κέρδισε τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη (MVP) το 1995, ήταν δεύτερος την επόμενη χρονιά και ψηφίστηκε στη λίστα με τους 50 καλύτερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ το 1996, αλλά ακόμα δεν είχε κερδίσει τον τίτλο με τους Σπερς.
Ωστόσο, το Σαν Αντόνιο είχε μια εξαιρετική ευκαιρία το 1994–95, μετά από 62 νίκες στην κανονική περίοδο, να φτάσει στους τελικούς του ΝΒΑ αντιμετωπίζοντας τους Χιούστον Ρόκετς στους τελικούς της περιφέρειας. Αλλά ο Ρόμπινσον δεν τα κατάφερε ικανοποιητικά απέναντι στον Χακίμ Ολάζουον και οι Χιούστον Ρόκετς κερδίζουν με 4–2 νίκες.
Το 1996 αναδείχθηκε για δεύτερη φορά χρυσός Ολυμπιονίκης ως μέλος της ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα.
Ήταν πρωταγωνιστές στον τελικό με αντίπαλο τη Γιουγκοσλαβία (93–69) έχοντας 28 πόντους και 7 ριμπάουντ.
Είναι ο μοναδικός σέντερ στην ιστορία που βρέθηκε σε τόσα τοπ-20 σε μία σεζόν (πόντοι, ριμπάουντ, κοψίματα, κλεψίματα και αποτελεσματικότητα) κατά τις σεζόν 1991–92 και 1993–94.
Πριν από την έναρξη της σεζόν 1996–97, τραυματίστηκε σοβαρά και οι Σπερς καταρρέουν και κερδίζουν μόλις 20 παιχνίδια. Αυτό το κακό αποτέλεσμα τους δίνει την πρώτη επιλογή του ντραφτ του 1997, με το οποίο επιλέγουν τον ψηλό Τιμ Ντάνκαν, με τον οποίο ο Ρόμπινσον θα σχηματίσει δίδυμους πύργους του NBA.
Η σεζόν 1998–99, συντομευμένη λόγω της απεργίας, θα είναι τελικά αυτή που περίμεναν οι Σπερς.
Αφού πέτυχαν το καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο του ΝΒΑ, σπεύδουν προς τον τίτλο χάνοντας μόνο δύο παιχνίδια στα πλέι-οφ.
Οι Σπερς στη συνέχεια έχασαν τον τίτλο για τρία συνεχόμενα χρόνια από τους Λος Άντζελες Λέικερς.
Στην αρχή της σεζόν 2002–03, ο Ρόμπινσον ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί στο τέλος της σεζόν.
Με επικεφαλής τον Τιμ Ντάνκαν, οι Σπερς κερδίζουν έναν νέο τίτλο, επιτρέποντας στον αρχηγό να αποσυρθεί με τον πιο όμορφο τρόπο.
Ήταν 10 φορές NBA All-Star, MVP το 1995, δύο φορές πρωταθλητής του ΝΒΑ (1999 και 2003), δύο φορές Χρυσός Ολυμπιονίκης (1992, 1996) και μία χάλκινος (1988).
Έχει σημειώσει 20.790 πόντους, 10.497 ριμπάουντ και 2.954 κοψίματα στην καριέρα του στο ΝΒΑ.
Η φανέλα του, με τον αριθμό 50, αποσύρθηκε από το σύλλογο του Τέξας.
Στις 6 Απριλίου 2009, εισήχθη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, το οποίο συγκεντρώνει όλες τις μεγάλες προσωπικότητες στην ιστορία του NBA.
Έγινε μέλος ταυτόχρονα με τους Μάικλ Τζόρνταν και Τζον Στόκτον, συμπαίκτες του στη Ντριμ Τιμ, ενώ εισήχθη και το 2010 ως μέλος της Ολυμπιακής ομάδας μπάσκετ των ανδρών του 1992 στις Ηνωμένες Πολιτείες) και δύο φορές του Ολυμπιακού Hall of Fame των ΗΠΑ (2008 ατομικά, 2009 ως μέλος της Ολυμπιακής ομάδας του 1992).
Το 2021 συμπεριλήφθηκε στην επετειακή επιλογή των 75 καλύτερων του NBA με τη συμπλήρωση 75 χρόνων ιστορίας του.
