”Οταν ήμουν μικρός στο σχολείο, ορισμένες φορές έλεγα «μαμά δεν είμαι καλά, δεν θέλω να πάω σχολείο», αλλά εκείνη μου απαντούσε πως «αν δεν πας στο σχολείο, δεν θα πας και στο ποδόσφαιρο» και αμέσως… γινόμουν καλά και σηκωνόμουν.
Ήταν μία ικανοποίηση, μία διασκέδαση να διαβάζω, δεν με βάραινε.
Το να κάνω κάτι διαφορετικό από το ποδόσφαιρο, με κρατούσε οξυδερκή.
Όταν κουραζόμουν, απλά σταματούσα.
Πραγματικά με βοήθησε.
Αν δεν είσαι οξυδερκής στους αγώνες, αν δεν μπορείς να πάρεις μία άμεση απόφαση κατά τη διάρκειά τους, δεν μπορείς να φτάσεις σε υψηλό επίπεδο.
Το να σπουδάσω με βοήθησε στο ποδόσφαιρο και τη ζωή.
‘Οταν ξεκίνησα τις σπουδές δεν είχα οικογένεια.
Πήγαινα προπόνηση το πρωί και στο σπίτι μετά το φαγητό, όπου ηρεμούσα και διάβαζα.
Στο διάστημα που προετοιμαζόμουν για εξετάσεις, επίσης διάβαζα όταν βρισκόμουν με την ομάδα.
Με βοηθούσε να αποβάλω την ένταση και την πίεση που έχουμε στο ποδόσφαιρο.
Οταν γεννήθηκε η κόρη μου, διάβαζα μόνο το διάστημα που έλειπα με την ομάδα.
Τώρα είναι πιο εύκολο να σπουδάσεις, από όταν ξεκίνησα εγώ.
Υπάρχουν προγράμματα ειδικά για επαγγελματίες.
Ορισμένα πανεπιστήμια έχουν και online προγράμματα ειδικά για αθλητές.
Το πανεπιστήμιο του Τορίνο με βοήθησε να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και να πάρω το πτυχίο μου(μπάτσελορ στα Οικονομικά και μεταπτυχιακό στην Διοίκηση Επιχειρήσεων) προσφέροντάς μου ευέλικτο πρόγραμμα.
Δεν έχασα ούτε μία προπόνηση για να πάω στο μάθημα.
Κάθε ποδοσφαιριστής μπορεί να βρει χρόνο για να σπουδάσει, χωρίς να χάσει έστω ένα λεπτό από την ποδοσφαιρική του καριέρα ή την προσήλωσή του σε κάποιον αγώνα.
Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους ποδοσφαιριστές να σπουδάσουν, ώστε στο μέλλον και άλλοι να αποκτήσουν κάποιο πτυχίο πανεπιστημίου.
Η ζωή είναι μεγάλη και ωραία μετά την ολοκλήρωση της καριέρας σου.
Ομως πρέπει να είσαι προετοιμασμένος, ώστε να μην βρεθείς 35 ετών και να μην ξέρεις τι θα κάνεις στη ζωή σου.
Λίγοι ποδοσφαιριστές όταν αποσυρθούν, καταφέρνουν να παραμείνουν επαγγελματικά στο ποδόσφαιρο σε άλλο πόστο.
Υπάρχει ακόμη το ρίσκο να περάσουν κατάθλιψη, ενώ ορισμένοι πρώην ποδοσφαιριστές αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα γιατί δεν σκέφτηκαν τη ζωή μετά το ποδόσφαιρο και δεν άνοιξαν τους ορίζοντές τους μέσω σπουδών.
Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά ενδιαφέροντα και μπορεί να επιλέξει ξεχωριστό μονοπάτι να ακολουθήσει μόλις σταματήσει το ποδόσφαιρο,αλλά το σημαντικό είναι να είσαι προετοιμασμένος.
Προσωπικά θα ήθελα να μείνω στο ποδόσφαιρο γιατί είναι το πάθος μου, ίσως σε κάποια δουλειά γραφείου και όχι σαν προπονητής, αλλά πρέπει να διευρύνω τους ορίζοντές μου και να μην θεωρήσω δεδομένο πως επειδή έπαιζα για 15 χρόνια στη Γιουβέντους και την Εθνική Ιταλίας, ότι μπορώ να ξεκινήσω μία καινούρια δουλειά και ότι τα ξέρω όλα.
Πρέπει να σκέφτεσαι τη ζωή μετά το ποδόσφαιρο, από την αρχή της καριέρας σου.
Οταν είσαι 20 ή 25 αισθάνεσαι άτρωτος και πως μπορείς να πετύχεις το οτιδήποτε στο ποδόσφαιρο, αλλά στα 35 η καριέρα σου έχει ουσιαστικά ολοκληρωθεί και έχεις ακόμη μία ολόκληρη ζωή μπροστά σου”.
Τζιόρτζιο Κιελίνι
