Μια ιστορία απο έναν φίλο της σελίδας, η οποία διαδραματίστηκε πριν το ματς της ΑΕΚ με την Μπάγερν στο ΟΑΚΑ εν έτει 2018.
”Για να πάω στο ΟΑΚΑ ανέβηκα στον Ηλεκτρικό από Πειραιά και κάθισα δίπλα σε έναν παππού κοντά στα 80 με μπλούζα με το σήμα της ΑΕΚ και μια κοπελίτσα δίπλα του γύρω στα 25, μάλλον εγγονή του.
Η κοπέλα λοιπόν τον ρωτά κάπου στη διαδρομή:
“Μα είναι απαραίτητο τώρα σε αυτήν την ηλικία να πας στο γήπεδο βρε παππού; Τόσος κόσμος θα είναι εκεί, θα σε κουράσει. Γιατί δεν το βλέπεις στην τηλεόραση;”
Ο παππούς απάντησε μειλίχια:
“Άκουσε κορίτσι μου. Εγώ από μικρός με έναν φίλο μου λέγαμε ότι ήμασταν και οι δύο ΑΕΚ. Εκείνος πήγαινε σε όλα τα ματς και έβλεπε όσα δεν μπορούσε στην τηλεόραση. Εγώ μόνο έλεγα ότι ήμουν ΑΕΚ και δεν είχα δει ούτε ένα ματς.
Ώσπου σε ένα ματς ο φίλος μου πέθανε στο γήπεδο. Πέθανε για την ΑΕΚ, τη μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του.
Από τότε είπα ότι αφού αυτός πέθανε για την αγάπη του, εγώ δεν μπορώ να λέω ότι απλώς είμαι ΑΕΚ και φίλος του, αλλά πρέπει κάτι να κάνω. Από τότε λοιπόν δεν έχω χάσει ούτε ένα παιχνίδι εντός ή εκτός, όταν μπορώ να πάω”.
Τη συζήτηση ακούει ένα ζευγάρι δίπλα, που μάλλον ναρκομανείς τους έκαμνες από την εμφάνιση.
Η κοπέλα του ζευγαριού απευθύνεται στον παππού:
“Αρρώστια η ΑΕΚ, ε παππού;”.
“Όχι αρρώστια κορίτσι μου, πολύ μεγάλη αγάπη είναι. Η αρρώστια είναι σκληρό πράμα”, απάντησε εκείνος.
“Εγώ είμαι Πανιώνιος!”, συνεχίζει εκείνη.
“Καλή ομάδα είναι και ο Πανιώνιος”, λέει ο παππούς, για να λάβει την απάντηση
“Μικρή αλλά καλή!” από την κοπέλα.
Ο παππούς συνεχίζει την κουβέντα:
“Ο Πανιώνιος είναι καλή ομάδα. Πολύ καλή ομάδα!” και αφού αφήνει να περάσουν λίγα δευτερόλεπτα ησυχίας που είπαμε τέλειωσε εκεί η κουβέντα, ο παππούς συμπληρώνει: “Και τον έβαλε και 4 γκολ η ΑΕΚ μας!” κάνοντας τον χαρακτηριστικό μορφασμό σχεδόν όλων των παππούδων τεντώνοντας τα μάτια προς τα μπρος και σκουντώντας την εγγονή του που την ίδια στιγμή του κάνει νόημα με το δάχτυλο στο στόμα να μη λέει τέτοια, προσπαθώντας να προλάβει τις αντιδράσεις της κοπέλας φιλάθλου του Πανιώνιου.
Εκείνη όμως χαμογελασε δεόντως στον παππού και με όλη την ευγένεια που λείπει από κάθε καλοντυμένη και πολυσπουδασμένη του λέει:
“Έτσι είναι το ποδόσφαιρο παππού. Φέτος εσείς του χρόνου εμείς! Με τη νίκη απόψε!”.
Ο ηλεκτρικός συνέχισε την πορεία του και πήγα γήπεδο, είδα το ματς και γύρισα πριν λίγο.
Για μένα, ωστόσο, που είμαι ινδιάνος φίλαθλος και δεν υποστηρίζω καμιά απολύτως ελληνική ομάδα, αλλά το έχω συνήθεια να πηγαίνω σε όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια σε κάθε ελληνικό γήπεδο εφόσον μπορώ, η καλύτερη στιγμή της βραδιάς ήταν πολύ πριν τη σέντρα του πρώτου ματς της Μπάγερν στην Ελλάδα που κατάφερα να δω!!!”
