”Έχω παίξει με τον Βραζιλιάνο Ρονάλντο.
Έχω παίξει εναντίον όλων.
Στα τελευταία μου ποδοσφαιρικά χρόνια, είχα παίξει και με τους νεότερους παίκτες, όταν ήμουν ήδη κουραμένος απο τους πολλούς τραυματισμούς στη μέση.
Δεν μπορώ να συγκρίνω τον Βραζιλιάνο με κανέναν.
Μάρκαρα τον Βραζιλιάνο στα 22 μου, στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ στο Παρίσι.
Εκεί έχασα τον τελικό, αλλά βγήκα ήρεμος απο το γήπεδο.
Κάθισα μέσα στα αποδυτήρια και αναρωτιόμουν τι άλλο θα μπορούσα να κάνω, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, γιατί γνώρισα τον πιο δυνατό ποδοσφαιριστή που έχω μαρκάρει ποτέ και οι ικανότητές μου δεν ήταν αρκετές για να τον σταματήσουν.
Μία δύναμη, μία κατηγορία μόνος του… ένας καταπληκτικός παίκτης.
Για πολλούς μπορείς να πεις ότι είναι καλοί παίκτες αλλά σαν τον Ρονάλντο δεν είναι.
Όσοι δεν έπαιξαν μαζί του, δεν μπορούν να καταλάβουν.
Υπήρχε μια εποχή που όλοι οι τραυματίες, όπως εγώ, δεν πήγαιναν πια στην εθνική ομάδα.
Μεναμε με τους Βραζιλιάνους της Μίλαν και παίζαμε, ο Ρονάλντο, ο Κακά… και οι Ιταλοί, εγώ, ο Μπρόκι, ο Αμπροζίνι.
Όταν μένουν λίγοι, η προπόνηση είναι βαρετή και έτσι αποφασίσαμε να διοργανώσουμε έναν αγώνα Ιταλίας-Βραζιλίας.
Φτάνουμε στο Milanello με τις φανέλες της εθνικής ομάδας.
Εμφανίζεται ο Ρονάλντο, ήταν ήδη λίγο χοντρός, οι τραυματισμοί πολλοί, αλλά μας ”χόρεψε” με τέτοιο τρόπο, που στο τέλος μαλώσαμε μεταξύ μας απογοητευμένοι.
Ήταν σα να μας είχαν λιθοβολήσει.
Δεν ξαναβγαίνει Ρονάλντο.”
Αλεσάντρο Νέστα