«Με πήρε ο Bronzetti και μου είπε…
«Αντόνιο, θέλεις να γίνεις μέλος της μεγαλύτερης ομάδας της ιστορίας;»
Είπα ”Και ποια είναι αυτή;!
Η Ρεάλ!
Σχεδόν κατουρήθηκα απο την χαρά μου.
Ερνέστο, κόψε την πλάκα…
Αλλά δεν αστειευόταν.
Κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης τότε με τον μάνατζερ, ο Florentino Perez με κάλεσε στο τηλέφωνο, δεν μπορούσα να πω όχι γιατί τότε αυτή ήταν η Μαδρίτη των Galácticos!
Έξι μήνες μετά την άφιξή μου ο Capello έγινε ο προπονητής της ομάδας, στα δύο πρώτα παιχνίδια μαζί του έβαλα δύο γκολ και ένιωσα βασιλιάς του κόσμου.
Στο Champions League όμως με αντικατέστησε στο ημίχρονο του παιχνιδιού με την Lyon και μαλώνοντας μαζί του, με έβγαλε εκτός ομάδας.
Στην Ρεάλ Μαδρίτης η Nutella ήταν ένας από τους χορηγούς και κάθε μήνα μας έδιναν πέντε κιλά από αυτό το προϊόν, οπότε όταν βγήκα από την ομάδα, σε επτά μήνες πήρα 14 κιλά, την έτρωγα με το κουτάλι κατευθείαν και δεν με ένοιαζε, ήμουν πολύ αηδιαστικός.
Ζυγίζοντας 95 κιλά όταν το ιδανικό μου βάρος θα ήταν 83 επειδή είμαι 1,75.
Είχα ένα φίλο εκεί στη Μιρασιέρα, στις 10 μου έφερνε όλα τα τρόφιμα που ήθελα στο διαμέρισμα.
Θα τον πλήρωνα και θα έφευγε.
Μόνο ένας ανόητος θα μπορούσε να ενεργήσει όπως εγώ αφού είχα την ευκαιρία να παίξω εκεί.
Πολύ λίγη γυμναστική, πολύ φαγητό, πολύ σεξ… όταν κάποιος είναι νέος, 20 χρονών και με πάθος για τα κορίτσια… έχει μια δύναμη που θα μπορούσε να κάνεις σεξ κάθε μέρα.
Ευκαιρίες είχα πάντα, γιατί ήμουν ο Κασάνο, ο παίκτης της Ρεάλ, αν είχα κάνει κάποιο άλλο επάγγελμα δεν θα με ήθελε καμιά και δεν θα με ήξερε κανείς, ούτε η μάνα μου!
Είμαι εντάξει τύπος αλλά όχι όμορφος.
Ήμουν στην καλύτερη ομάδα στην ιστορία, γνώρισα ανθρώπους σαν τον Ζιντάν και τον Ρονάλντο, πολλοί ποδοσφαιριστές θα πλήρωναν για να είναι εκεί, θα μπορούσα να μείνω εκεί για πολύ καιρό και να βγάλω πολλά.
Θα μπορούσα να γράψω ιστορία στο ποδόσφαιρο, αντίθετα, ακολούθησα το ένστικτό μου και έκανα λάθη, αν ένας προπονητής δεν με άφηνε να παίξω θα τον έβριζα.
Συνήθιζα να θυμώνω με όλους για το τίποτα, μια μέρα με πήρε ο Capello και τρελάθηκα στα αποδυτήρια, τον πρόσβαλα στα ισπανικά και στα ιταλικά, χωρίς πραγματικό λόγο.
Μετά από ένα χρόνο συγκρούσεων, έφυγα, είναι αυτό που μετανιώνω περισσότερο στην καριέρα μου».
Αντόνιο Κασάνο
