Όταν παρακολουθείς αγώνες και highlights του Antonio Di Natale, τα μάτια σου δεν μπορούν παρά να είναι ίδια με όταν ήσουν λίγο μικρότερος, όταν ήσουν παιδί και παρακολουθούσες τα παιχνίδια και τα γκολ του με θαυμασμό.

Ήταν κάτι απίστευτο, γιατί παρόλο που όλοι ήξεραν ότι η Ουντινέζε δεν ήταν από τις πιο διάσημες ομάδες της Serie A, κάθε εβδομάδα τον έβλεπες να σκοράρει και να οδηγεί την ομάδα του στη νίκη.

Ο Totò ήταν πιθανότατα ένας ποδοσφαιριστής και ένας άνθρωπος μιας άλλης εποχής, τοποθετημένος σε ένα πλαίσιο στο οποίο θα μπορούσε να εμφανιστεί εκτός τόπου, αλλά ίσως ήταν ακριβώς το ότι αυτό το εκτός τόπου, έκανε την περιπέτειά του στο Udine τόσο μαγική. Είχε δύναμη στο πόδι του, ξεχείλιζε από άποψη τρεξίματος και είχε εξαιρετική τεχνική, φτιάχνοντας ένα μοναδικό μείγμα, που για χρόνια τον έκανε πάντα να βρίσκεται στους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος.

Οι προσφορές έφταναν, ακόμη και από πολύ διάσημες ομάδες, αλλά αντί να αλλάξει ομάδα πήρε στους ώμους του την αγαπημένη του Ουντινέζε και την πήγε στην Ευρώπη, όπου κατά τη γνώμη του άξιζε να είναι εκεί.

Σε μια περίοδο όπως αυτή που περικυκλωνόμαστε από σκάνδαλα και παίκτες που κινούνται για χρήματα σε χώρες όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, λείπει ο Antonio Di Natale και τέτοιες νοοτροπίες γενικότερα, λείπουν σε όλους.