Μετά την λήξη του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου, το φθινόπωρο του 1918, μια μονάδα Άγγλων στρατιωτών στρατοπέδευσε για λίγες μέρες στην πόλη της Δράμας.
Ο καιρός για αυτούς ήταν γλυκός και η φιλοξενία των ντόπιων πρωτόγνωρη για αυτούς.
Οι στρατιώτες απαλλαγμένοι απο διάφορες μέριμνες, έπαιζαν τα απογεύματα ενα καινούργιο παιχνίδι, το ποδόσφαιρο.
Πολλές φορές μάλιστα, τις ενδεκάδες τους συμπλήρωναν τα ελληνόπουλα, τα οποία όχι μόνο ήταν εντυπωσιασμένα από το παιχνίδι, αλλά παράλληλα τα ενθουσίαζαν το πάθος των Άγγλων στρατιωτών.
Έτσι, δεν άργησαν και τα ελληνόπουλα να συγκροτήσουν τις πρώτες συνοικιακές ομάδες στην πόλη, χρησιμοποιώντας αυτοσχέδιες μπάλες φτιαγμένες από κουρελόπανα.
Σχεδόν αμέσως ιδρύθηκε στην Δράμα ο πρώτος οργανωμένος σύλλογος με την ονομασία «Πηλεύς», με ιδρυτικά στελέχη τους Αντώνη Κόκκινο, Γιάννη Σιμόπουλο, Χρήστο Κωνσταντινίδη, Δημήτρη Τζήμα, Αχιλλέα Βαγενά, Φιλ. Αναγνώστου, Γιώργο Αθανασιάδη και τους αδερφούς Περβανά.
Όμως, μετά από μόλις ένα χρόνο, την άνοιξη του 1919, αποφασίστηκε η διεύρυνση των στελεχών του συλλόγου με τους Παπαλούση, Φέσσα, Καπανίκη, Πολυχρονίδη και Πεντζίκη.
Τότε η ονομασία άλλαξε και έγινε Σύλλογος Σωματικής Αγωγής «η Δόξα».
Η Δόξα σύντομα απέκτησε τις πρώτες ποδοσφαιρικές μπάλες και τις πρώτες ομοιόμορφες ασπρόμαυρες φανέλες με αρχικό έμβλημα της ομάδας το τριφύλλι.
Σε κάθε φύλλο του τριφυλλιού ήταν γραμμένο ένα γράμμα από τα αρχικά ΓΣΔ, σύντμηση των λέξεων Γυμναστικός Σύλλογος Δράμας.
Κατα μία εκδοχή, το μαύρο χρώμα επιλέχθηκε εις ένδειξη πένθους για τα θύματα της περιοχής από τις εμπόλεμες περιόδους που προηγήθηκαν, ενώ ένας θρύλος τα συνέδεσε με το χαμό ενός ποδοσφαιριστή κατά την διάρκεια ενός αγώνα.
Αρχίζοντας από τις μαύρες τιμημένες φανέλες, απ’την ολόσωμη μαύρη φορεσιά, πόσοι άραγε από όλους σας γνωρίζετε ότι αυτά τα μαύρα ρούχα τιμούν εκείνους τους ποδοσφαιριστές της Δόξας που σκοτώθηκαν κατά τον ελληνοβουλγαρικό πόλεμο;
“Δεν Ξέρω ποιοί ήταν εκείνοι οι ποδοσφαιριστές, αλλά τιμούσαμε τα παλικάρια, νιώθοντας μεγάλη περηφάνια φορώντας τα μαύρα.(Συνέντευξη του Τάκη Λουκανίδη στον Χάρη Αλευρόπουλο.)
Η Δόξα Δράμας ήταν ένα από τα ιδρυτικά σωματεία της Ε.Π.Σ. Ανατολικής Μακεδονίας το 1930, στα πρωταθλήματα της οποίας αγωνίστηκε μέχρι και την θέσπιση της Α΄ Εθνικής κατηγορίας το 1959 και είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Τη δεκαετία του ’50 γνώρισε τις πρώτες διακρίσεις σε πανελλήνιο επίπεδο, καθώς έγινε η πρώτη επαρχιακή ομάδα που συμμετείχε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, κάτι που κατόρθωσε 3 φορές συνολικά γνωρίζοντας ισάριθμες ήττες από τον Ολυμπιακό Πειραιώς.
Επίσης επί 3 συνεχόμενες περιόδους και συγκεκριμένα τις χρονιές 1956–57, 1957–58 και 1958–59 κατάφερε να προκριθεί και να συμμετάσχει στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα, την πρώτη μορφή του Ελληνικού πρωταθλήματος.
Τη σεζόν 1951–52 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, όπου αποκλείστηκε από τον Πανιώνιο.
Δυο χρονιές αργότερα, τη σεζόν 1953–54, απέκλεισε εκτός έδρας τον Άρη Θεσσαλονίκης με 1–2 στα προημιτελικά και τον Πανιώνιο στα ημιτελικά και κέρδισε την πρόκριση στον τελικό για πρώτη φορά στην ιστορία της και όντας η πρώτη επαρχιακή ομάδα που το καταφέρνει, όπου ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς με 2–0.
Τη σεζόν 1954–55 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, όπου και ηττήθηκε από τον ΠΑΟΚ με 1–0.
Τη σεζόν 1957–58 απέκλεισε τον Φωστήρα Αθηνών στα προημιτελικά και τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης στα ημιτελικά και κέρδισε την πρόκριση στον τελικό για δεύτερη φορά στην ιστορία της, όπου ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς με 5–1.
Τη σεζόν 1958–59 απέκλεισε τον ΠΑΟΚ στα προημιτελικά και τον Πανιώνιο στα ημιτελικά και προκρίθηκε στον τελικό για τρίτη φορά στην ιστορία της, όπου ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό με 2–1.
Η Δόξα Δράμας υπήρξε από 1 από τα 16 συνολικά ιδρυτικά σωματεία της Α΄ Εθνικής κατηγορίας που αγωνίστηκαν στο πρώτο πρωτάθλημα της περιόδου 1959–60.
Στην Α΄ Εθνική αγωνίστηκε μέχρι και τη σεζόν 1964–65, με εξαίρεση τη σεζόν 1962–63 που συμμετείχε για πρώτη φορά στην Β΄ Εθνική κατηγορία και κέρδισε την άμεση επιστροφή της.
Την περίοδο 1960–61 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, όπου αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς.
Όλα τα επόμενα χρόνια περιορίσθηκε στην Β΄ Εθνική για να κατακτήσει το πρωτάθλημα τη σεζόν 1978–79 και την πολυπόθητη επάνοδο στην Α΄ Εθνική μετά από 15 χρονιές, αποτελώντας 1 από τις 18 συνολικά ομάδες που αγωνίστηκαν στο πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής της περιόδου 1979–80.
Στην επαγγελματική πλέον Α΄ Εθνική καθιερώθηκε μέχρι και τη σεζόν 1994–95 που υποβιβάστηκε, με εξαίρεση τη σεζόν 1987–88 που αγωνίστηκε στην Β΄ Εθνική και κέρδισε αμέσως την επάνοδο.
Τις χρονιές 1980–81, 1990–91, 1991–92 και 1992–93 διέγραψε αξιόλογη πορεία στο Κύπελλο Ελλάδας φτάνοντας μέχρι τους προημιτελικούς, όπου αποκλείστηκε από τους Παναιγιάλειο, Αθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό Πειραιώς αντίστοιχα.
Γήπεδο Δόξα Δράμας!
Στα πρώτα χρόνια του, ο σύλλογος προσπαθούσε να βρει ένα χώρο ώστε να μπορέσει να έχει μια σταθερή έδρα.
Τα κατάφερε το 1953, όταν έπειτα από δωρεά του Αθανάσιου Δουμπέσα, παραχωρήθηκε στον σύλλογο η έκταση ώστε να μπορέσει να χτιστεί το γήπεδο.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και αφού ξαναχτίστηκε από την αρχή το γήπεδο, διέθετε μόνο μια εξέδρα, την δυτική.
Τη δεκαετία του 80, χτίστηκε το βόρειο πέταλο του γηπέδου, ενώ την ίδια δεκαετία έγινε η προσπάθεια να χτιστεί και η ανατολική εξέδρα αλλά τα έργα για πολλά χρόνια σταμάτησαν με αποτέλεσμα να μείνει ημιτελής έως που το 2011 ολοκληρώθηκε μαζί με εκτενείς εργασίες ανακαίνισης που έλαβαν χώρα εκείνη την περίοδο.
Το ρεκόρ προσέλευσης στο γήπεδο πραγματοποιήθηκε κατά την αγωνιστική περίοδο 1979-80 του Πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής στο ματς της Δόξα Δράμας με τον Παναθηναϊκό, τελικό σκορ 0-0, όπου κόπηκαν συνολικά 10.506 εισιτήρια.
