Το πρώτο λογότυπο του Εργοτέλη διασώζεται από τα ιστορικά έγγραφα της ίδρυσης του συλλόγου και απεικονίζει έναν δρομέα που περιβάλλεται από ένα στεφάνι δάφνης, παρόμοιο με αυτό που απονεμόταν στους νικητές των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων.
Τα χρώματα της ομάδας, το κίτρινο και το μαύρο, επιλέχθηκαν λόγω της εξέχουσας εμφάνισής τους στον Μινωικό πολιτισμό.
Διασωζώμενες φωτογραφίες από την πρώιμη εποχή του συλλόγου απεικονίζουν το έμβλημα της ομάδας, το ελληνικό γράμμα Ε πιθανότατα μέσα σε κύκλο.
Μεταγενέστερα, το έμβλημα του Εργοτέλη απεικονίζει έναν ποδοσφαιριστή ντυμένο στα παραδοσιακά χρώματα της ομάδας (κίτρινο και μαύρο), περιβαλλόμενο από ένα δάφνινο στεφάνι, παρόμοιο με εκείνο που απένειμαν στους αρχαίους Ολυμπιονίκες.
Ο ποδοσφαιριστής που πιθανότατα αποτίει φόρο τιμής στην αρχική ίδρυση του Εργοτέλη ως ποδοσφαιρικού σωματείου, τιμά τον αθλητή ενώ το δάφνινο στεφάνι αποτελεί αναφορά στον Ολυμπιονίκη Εργοτέλη, προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε ο σύλλογος.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, το λογότυπο απεικονίζεται με φόντο μια κιτρινόμαυρη ασπίδα.
Πολλαπλές απεικονίσεις του παραπάνω λογότυπου έχουν χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια κυρίως για λόγους χορηγιών.
Από την περίοδο 2008-09 έως και την περίοδο 2012-13, το λογότυπο (σήμα) της ΠΑΕ Εργοτέλης, αποτελούνταν από το σήμα του Γυμναστικού Συλλόγου Εργοτέλη και το λογότυπο του μεγάλου χορηγού της ομάδας «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ».
Το 2009, προς τιμήν του εορτασμού των 80 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου, η ομάδα παρουσίασε επετειακό έμβλημα, με ελαφρά πιο σκούρα απόχρωση και όπου ο ποδοσφαιριστής και το δάφνινο στεφάνι απεικονίζονταν με φόντο ένα χρυσό 80, μέρος της φράσης “80 ΧΡΟΝΙΑ 1929-2009”.
Από την περίοδο 2013-14, το έμβλημα φέρει απλά την επιγραφή «ΠΑΕ Εργοτέλης» και ιδιαίτερα από το 2016 και έπειτα, οπότε και η ομάδα πέρασε ξανά υπό τον έλεγχο του Ερασιτέχνη, επανήλθε η επωνυμία «Γ.Σ. Εργοτέλης».
Για τον εορτασμό των 90 χρόνων από την ίδρυση του Συλλόγου το 2019, όλα τα τμήματα του Ερασιτέχνη απέκτησαν επετειακό λογότυπο εμπνευσμένο από το ιδρυτικό του 1929, όπως αυτό εμφανίζεται σε ιστορικά κείμενα και έγγραφα της εποχής.
Η παραδοσιακή έδρα του Εργοτέλη είναι το Γήπεδο «Νίκος Καζαντζάκης», πρώην Γήπεδο Μαρτινέγκο, γνωστό και ως “Γήπεδο Εργοτέλη” ή απλά “Μαρτινέγκο”, το οποίο βρίσκεται στον Προμαχώνα Μαρτινέγκο, που αποτελεί τμήμα των Ενετικών τειχών του Ηρακλείου. Κτισμένο το 1946 το γήπεδο Μαρτινέγκο έχει αποτελέσει έδρα πολλών ερασιτεχνικών σωματείων του Ηρακλείου και στεγάζει σήμερα τις αθλητικές εγκαταστάσεις της ακαδημίας του Εργοτέλη, τη μεγαλύτερη σε αριθμό παιδιών ακαδημία στο νησί και μία από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα.
Το Μαρτινέγκο χρησιμοποιήθηκε ως έδρα του Εργοτέλη κατά τα χρόνια παραμονής της ομάδας στις χαμηλές κατηγορίες των τοπικών και εθνικών πρωταθλημάτων, μέχρι και την άνοδο της ομάδας στην Α’ Εθνική το 2004.
Το γήπεδο είναι επίσης γνωστό για την παραχώρησή του στις 6 Αυγούστου 1966 για την πραγματοποίηση μιας συναυλίας του μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, η οποία από πολλούς θεωρείται ως η επικρατέστερη αιτία για τη διάλυση της ομάδας από τη Χούντα των Συνταγματαρχών το 1967.
Καθώς το Μαρτινέγκο κρίθηκε ακατάλληλο για χρήση σε αγώνες Α’ Εθνικής, η έδρα του Εργοτέλη μεταφέρθηκε το 2004 στο νεόκτιστο Παγκρήτιο Στάδιο, με τον συμπολίτη ΟΦΗ να το δηλώνει ως δεύτερη έδρα.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης χρονιάς της ομάδας στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής, ο Εργοτέλης “έκοβε” κατά μέσο όρο περίπου 10.000 εισιτήρια.
Μάλιστα, στον νικηφόρο αγώνα με αντίπαλο τον πρωταθλητή Ελλάδας Ολυμπιακό με σκορ 2−1 στις 20 Φεβρουαρίου 2005, ο Εργοτέλης έθεσε ρεκόρ προσέλευσης κόσμου για το στάδιο, καθώς κόπηκαν 27.950 εισιτήρια.
Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, η προσέλευση του κόσμου μειώθηκε αισθητά, περιορίζοντας κατά πολύ την οικονομική ενίσχυση της ομάδας από το φίλαθλο κοινό της πόλης.
Οι λίγοι μεν, αλλά φανατικά πιστοί φίλοι της ομάδας έχουν οργανωθεί σε δύο συνδέσμους, τη Λέσχη Φίλων Εργοτέλη “Ντάλτονς” και τους “Αλτέρνατιβς”, στηρίζοντας την ομάδα τους στους εντός έδρας αγώνες της από τη Θύρα 19 του Παγκρήτιου Σταδίου.
