“Είναι δύσκολο να εξηγήσω πώς είναι όταν διακυβεύονται τόσα πολλά συναισθήματα.

Όταν ήμουν παιδί, κανείς δεν καταλάβαινε γιατί στο σχολείο φορούσα φανέλα της Aτλέτικο, μετά από μια ήττα.

Ήξερα τι έπρεπε να υπομείνω, αλλά δεν με ένοιαζε, με έκανε πιο δυνατό.

Ήξερα ότι μια μέρα θα είχαμε μια ομάδα ικανή να μας εκπροσωπήσει, θα χρειαζόταν πολλή δουλειά, αλλά τελικά το κάναμε. Ευχαριστώ όλους τους συμπαίκτες μου που πολέμησαν μαζί μου στην Σεγκούντα, ήταν δύσκολα χρόνια, αλλά ποτέ δεν χάσαμε την περηφάνια μας.

Ευχαριστώ επίσης όσους πολέμησαν στα χρόνια της μετάβασης και αυτούς που ξεκίνησαν έναν κύκλο νίκης.

Είμαι περήφανος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας.

Και σας ευχαριστώ που με κάνατε να νιώσω τόσο τυχερός, που ποτέ δεν χρειάστηκα τίτλο για να νιώσω ο πιο αγαπητός παίκτης στον κόσμο.

Σας ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη αν σας έδωσα τόσο λίγα “.

Φερνάντο Τόρρες

“Yπήρχε ένας παίκτης που από τότε που ήταν παιδί, πήγε κόντρα σε όλους τους συμμαθητές του που υποστηρίζαν Ρεάλ, καθως αυτός ήταν ο μοναδικός που υποστήριζε Ατλέτικο.
Ένας παίκτης που κουβαλούσε πάντα το όνομα αυτού του συλλόγου, ακόμα και όταν έπαιζε πολύ μακριά.

Ένας παίκτης που δεν είχε κοιμηθεί για περίπου μια εβδομάδα, λόγω της έντασης.

Αυτή ήταν η τελευταία του ευκαιρία, να πάρει ένα τρόπαιο με τη φανέλα που αγαπά.
“Κάντε το για τον Τόρρες.”

Ετσι τους είπα… Και το έκαναν γι’αυτόν.”

Ντιέγκο Σιμεόνε, μετά τον τελικό του Europa League εν έτει 2018

“Όταν πήγαινα στο σχολείο, στην τάξη μου ήμασταν 24 παιδιά!Οι 23 ήταν οπαδοί της Ρεάλ Μαδρίτης.Εγώ, ήμουν ο μόνος οπαδός της Ατλέτικο Μαδρίτης…

Πάντα περήφανος, για την ομάδα μου.”

Φερνάντο Τόρρες

”Ήμουν αρχηγός της Ατλέτικο Μαδρίτης, σε ηλικία δεκαεννιά ετών.

Αλλά δεν ήμουν ο πραγματικός αρχηγός της ομάδας, απλά ένα παιδί που μαθαίνει από τους συμπαίκτες του.

Δεν είχα συνειδητοποιήσει πώς άλλαζε η ζωή μου.

Όταν ήμουν δεκαεφτά και δεκαοχτώ χρονών, δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλο ήταν το ποδόσφαιρο και πόση δύναμη είχε.

Δεν είχα καταλάβει όλα όσα περιβάλλουν το ποδόσφαιρο, που το κάνουν τόσο αγαπητό στον κόσμο.

Θεωρούσα τον εαυτό μου, έναν απλό οπαδό του συλλόγου.”

Φερνάντο Τόρρες