Έτσι άρχιζε το παιχνίδι, οι αρχηγοί διάλεγαν έναν παίκτη ο καθένας.
Ένας τερματοφύλακας ήταν κεφάλαιο για την ομάδα, ένας βράχος στην αμύνα, ένα ”γλυκό” πόδι στο κέντρο και έναν γκολτζη.

Η ομάδα έδεσε.
Οσοι έβλεπαν απ’εξω έκαναν ζωντανή μετάδοση του αγώνα, ξαφνικά γινόσουν είδωλο.
Το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να το ζεις επιφανειακά,πρέπει να το ζεις με πάθος,συναίσθημα και χαρά.
Βγείτε και αθληθείτε,τρέξτε,ζήστε,έτσι θα καταπολεμήσετε κάθε ασθένεια σωματική και ψυχική.

Ετσι θα χαρείτε την παιδική σας ηλικία οι μικροί και θα την ξαναθυμηθείτε οι μεγαλοι!!
Υγ.Παπούτσια άσπρα η μαύρα τότε…