Ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Φωστήρ Ταύρου γνωστός και ως «Φωστήρας Ταύρου», «Φωστήρας Αθηνών» ή απλά «Φωστήρας» είναι ελληνικό ποδοσφαιρικό σωματείο το οποίο εδρεύει στον Ταύρο Αττικής.
Επίσημο έτος ίδρυσης του συλλόγου είναι το 1926 και έχει χρώματα το κίτρινο και το μαύρο.
Έδρα του αποτελεί το Δημοτικό Γήπεδο Ταύρου «Σπύρος Γιαλαμπίδης».
Ο Φωστήρας φέρει το προσωνύμιο «Φονέας των γιγάντων» και αποτελεί από τα πρώτα αναγνωρισμένα ποδοσφαιρικά σωματεία της Ελλάδας, με αριθμό μητρώου Ε.Π.Ο. 19.
Έχει αγωνισθεί 7 φορές στην Α΄ Εθνική Κατηγορία και έχει πλήθος συμμετοχών στις υπόλοιπες εθνικές κατηγορίες.
Το 1926 στην περιοχή των Νέων Σφαγείων, κατοπινό Δήμο Ταύρου, με ιδιοκτήτη τους τον Εμμανουήλ Μπενάκη και κατοίκους στην πλειοψηφία τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, ιδρύθηκε ένα ποδοσφαιρικό σωματείο ύστερα από απόφαση νεαρών ποδοσφαιρόφιλων προσφύγων. Μεταξύ άλλων ήταν οι: Σπ. Γιαλαμπίδης Γ. Βάβουλας, Θ. Βαφειάδης, Ε. Αποστολίδης, Χ. Βαφειάδης, Ι. Μαυρόπουλος, Κ. Μαυρόπουλος, Παναγ. Παπαδόπουλος, Γ. Αξαρλής, Στ. Μοσχίδης, Χρ. Χατζόπουλος, Γ. Ζαρίφης κ.ά. Γενικός αρχηγός και κινητήριος μοχλός του συλλόγου υπήρξε ο Γ. Βάβουλας, στον οποίο οφείλεται η ραγδαία ανάπτυξή του και η καθιέρωσή του ως βασικού αθλητικού σωματείου της συνοικίας.
Εμπνευστής του ονόματος της ομάδας ήταν ο Χρ. Χατζόπουλος από την Κωνσταντινούπολη. Ίσως εμπνεύστηκε το όνομα από την ομώνυμη ομάδα Φωστήρ που υπήρχε στην Πόλη τη σεζόν 1923-24.
Χρώματα του συλλόγου ορίστηκαν το κίτρινο και το μαύρο, που ήταν τα χρώματα του Βυζαντίου.
Αρχικό έμβλημα του συλλόγου ήταν ο φοίνικας που αργότερα καταργήθηκε, διότι συνδέθηκε με το σύμβολο της Χούντας του 1967.
Ο πρώτος αγώνας του συλλόγου που αναφέρεται, έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1927 με αντίπαλο τον Ατρόμητο Νεαπόλεως (Εξαρχείων) και έληξε 2-2.
Αναφέρεται σχετικά:
“Εις το παρά τα Σφαγεία γήπεδον συνηντήθησαν αι ομάδες Ατρόμητος (Νεαπόλεως) και Φωστήρ (Σφαγείων). Μετά ένα ωραίον αγώνα ανεδείχθησαν ισόπαλοι με τέρματα 2-2.
Εκ του Ατρομήτου διεκρίθησαν οι παίκται: κ. Τζονάκης, Καμπουρόπουλος, Γ. Αγγελάτος και Α. Μελανίτης εκ δε του Φωστήρος οι Βάφουλας και Μαρκόπουλος.”
Αρχικά δεν υπήρχε διοικητικό συμβούλιο και οι παίκτες αποτελούσαν και τη διοίκηση. Αργότερα δημιουργήθηκε Δ.Σ. και πρώτος πρόεδρος διετέλεσε ο Χαρ. Βαφειάδης από το 1927 ως τον Ιανουάριο του 1930 και την εποχή αυτή αριθμούσε περίπου 150 μέλη.
Τον Βαφειάδη διαδέχτηκε στην προεδρία του συλλόγου ο Φ. Κατσίνας.
Μέχρι την επίσημη αναγνώρισή του και τη συμμετοχή του στα επίσημα πρωταθλήματα, αγωνίστηκε σε πλήθος φιλικών αγώνων με επίσημα και μη σωματεία της Αθήνας και του Πειραιά, κατά κύριο λόγο.
Την πρώτη ομάδα του Φωστήρα, η οποία διατηρήθηκε σχεδόν ίδια ως τις αρχές της δεκαετίας του ’30, αποτέλεσαν οι ποδοσφαιριστές: Σ. Λαδονικόλας, Ζαρίδης, Ι. Μαυρόπουλος, Οδ. Χριστοφίδης, Θ. Βαφειάδης, Γ. Αξαρλής, Σ. Ξανθόπουλος, Π. Παπαδόπουλος, Σ. Μοσχίδης, Θ. Βαφειάδης, Χαλβάς, Σαριγκούλης, Σ. Διαμαντόπουλος, Κ. Μαυρόπουλος, Γ. Περιβολαράκης.
Το 1930 είχε προπονητή τον Πασχαλίδη.
Η ομάδα αυτή σταδιακά δημιούργησε σπουδαία φήμη, καθώς ως το 1930 παρέμεινε αήττητη σε αγώνες με ανεπίσημους συλλόγους.
Άρχισε να προσκαλείται και σε κοντινές περιοχές, όπως στη Χαλκίδα (όπου νίκησε τον πρωταθλητή της πόλης Ολυμπιακό με 4-3), στη Σαλαμίνα (όπου συνέτριψε την τοπική Ένωση Σαλαμίνας με 5-0) κ.ά. Το 1928 τερμάτισε στη 2η θέση σε τουρνουά ανεξαρτήτων μεταξύ 24 σωματείων.
Ως το καλοκαίρι του 1930 που εντάχθηκε στην ΕΠΣΑ είχε πετύχει 32 νίκες, 3 ισοπαλίες και μόνο μία ήττα και είχε διαφορά 119-26 γκολ.
Σε ορισμένες νίκες του πέτυχε εντυπωσιακά σκόρ, όπως με: Δόξα Κουκακίου 6-0, Εθνικό Κολωνού 6-3, Ακρίτες Δραπετσώνας 4-0, Πέρα Κλουμπ 5-0, Νίκη Πλάκας 6-3, Ένωση Πετραλώνων 3-0, Ένωση Χαλκηδόνας 4-1, Β΄ Απόλλωνα Αθηνών 3-1, Ένωση Νεαπόλεως 10-0, Ένωση Φιλαδέλφειας 5-0, Ένωση Θησείου 4-0, Νέος Αστήρ Περιστερίου 3-0 κλπ.
Η Αθλητική Ένωση Νέων Σφαγείων: Βασικός ανταγωνιστής του Φωστήρα στη συνοικία ήταν η “Αθλητική Ένωση Νέων Ν. Σφαγείων” (Α.Ε.Ν.), από την οποία γνώρισε την πρώτη του ήττα το 1930 με 1-2, δεδομένου ότι ως τότε ήταν αήττητος.
Η Α.Ε.Ν. ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1929 από τους αδερφούς Στέφανο, Νικόλαο και Παναγή Κρυσταλλίδη, τον Αντ. Αντωνιάδη και τον Ελευθ. Ιατρέλλη.
Αμέσως δημιούργησε δικό της γήπεδο κανονικών διαστάσεων και άρχισε να δίνει αγώνες με άλλα ανεπίσημα σωματεία.
Τη σεζόν 1929-30 πέτυχε 10 νίκες, 6 ισοπαλίες και 3 ήττες.
Πιο εντυπωσιακή ήταν η νίκη της επί του Φωστήρα που ήταν αήττητος επί τρία χρόνια.
Στη βασική ομάδα της Α.Ε.Ν. αγωνίζονταν οι Γ. Ζαρίφης (τερμ.), Κ. Μπακετατζής, Αλ. Καλαφάτης (οπισθ.), Ν. Λαζαράτος, Αντ. Πουλούδης, Ευάγγ. Φουρνάκης (μέσοι), Μ. Κρυσταλλίδης, Ν. Ελευθεριάδης, Ν. Βουτσάς, Ι. Σεραφειμίδης, Στυλ. Θράβαλος Γ. Σκαλίδης (κυνηγοί).
Την πρώτη μεταπολεμική περίοδο στην ομάδα αγωνίζονταν οι: Σπύρος Γιαλαμπίδης, Σταμάτης Τσισκάκης, Δημητσάνας, Πιλάτος, Χατζηγιάννης, Μανταλόπουλος, Μπέμπης, Νεοφύτου, Μυλωνάκης, Φαμπρίτσης, Καπαρατζιάν, Τσαλαβούτας, Ρουμελιώτης, Δημητσάνας, Μαργαρίτης Ι & ΙΙ, Κυπριώτης, Κατσιλιέρης, Ματσάγγος, Παυλίδης, Εξαπηχίδης, Μπόμποτας κ.ά. Εκείνη την εποχή κατόρθωσε να διατηρηθεί στην Α΄ κατηγορία, αφού νικούσε τις μεγάλες ομάδες του πρωταθλήματος.
Τότε ήταν που του δόθηκε το προσωνύμιο που διατηρεί ακόμα και σήμερα: “Φονεύς των γιγάντων”.
Την πρώτη αναφορά του προσωνυμίου αυτού έχουμε τον Ιούνιο του 1949, σε ένα ποίημα που απήγγειλε ο ειδικός γραμματέας του συλλόγου Μανίκας, στο αποχαιρετιστήριο γλέντι της σεζόν ενώπιον εβδομήντα και πλέον φίλων του συλλόγου:
Ο Φωστήρ για όλους είναι λαμπρό στολίδι, θείο
είναι από τα πιο αρχαία με ιστορία σωματείο.
Στην αρχή δειλά εμπήκε μεσ’ σε γήπεδα μεγάλα
και κατάπιε τόσες πίκρες και ακόμα τόσα άλλα.
Μα ποτέ δεν απελπίσθη κι’ εξελίχθη τέλος πάντων
όπως όλοι ομολογήσαν σε Φονέα των γιγάντων.
Στο πρώτο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής, το 1959-60, δεν κατάφερε να πάρει μέρος. Αγωνίστηκε στη Β΄ Εθνική, πήρε το πρωτάθλημα του ομίλου του και κέρδισε την άνοδο.
Ακολούθησαν τρεις σεζόν στην Α΄ Εθνική. Τις δύο πρώτες (1960-61, 1961-62) τερμάτισε στην 9η θέση. Όμως την τρίτη χρονιά (1962-63) υποβιβάστηκε.
Σύνθεση 1960-61: Γιάννης Αδαμίδης, Δημήτρης Αιδινιώτης, Αναστάσιος Ανδρέου, Γιάννης Αρσενιάδης, Παράσχος Βαγιάννης, Παναγιώτης Βεντούρης, Νίκος Βολίκας, Δημήτρης Γεωργαλάς, Βαγγέλης Γιάκαλος, Γιώργος Δεϊμέζης, Νίκος Καββαδίας, Αναστάσιος Καπάνταης, Χαράλαμπος Κενάνογλου, Αντώνης Κοντοπαντελής, Γιώργος Κρεμμύδας, Γιώργος Λιόλιος, Λογοθέτης, Κώστας Μαστρογιαννόπουλος, Βαγγέλης Παυλίδης, Συρίγος, Μιχάλης Φραντζεσκάκης και Χαράλαμπος Χατζηδήμου.
Στην Α΄ Εθνική αγωνίστηκε ξανά τη σεζόν 1970-71.
Παρέμεινε τέσσερις σεζόν, αλλά κάθε χρόνο κινδύνευε με υποβιβασμό, τερματίζοντας μεταξύ της 12ης και της 14ης θέσης. Τελικά το 1973-74 υποβιβάστηκε ξανά.
Στο διάστημα που παρέμεινε στην Α΄ Εθνική συνέχισε να επιβεβαιώνει τη φήμη του ως “Φονέα των γιγάντων” νικώντας μεταξύ άλλων τον Ολυμπιακό με 3-1.
Όμως από τον Ολυμπιακό γνώρισε και την ήττα με το μεγαλύτερο σκορ που έχει σημειωθεί στην Α΄ Εθνική, 11-0.
Η μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία του Φωστήρα σημειώθηκε την περίοδο 1969-70 στη Β΄ Εθνική εναντίον της Θήβας με 10-0 και 7 γκολ του Ρεμούνδου.
