Στην χώρα των ψυχρών και κυνικών ανθρώπων, χρειάζονταν έναν βραζιλιάνο για να μπει στις καρδιές των οπαδών.
Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνοψιστεί η φιγούρα του Τζιοβάνι Ελμπερ, του θρύλου της Μπάγερν Μονάχου.
Είδωλο στην Μπουντεσλίγκα, με εκπληκτικό πέρασμα απο την Στουτγκάρδη και 133 γκολ σε 260 παιχνίδια με τους Βαυαρούς. Κέρδισε τέσσερα Πρωταθλήματα Γερμανίας, τρία Κύπελλα Γερμανίας και ένα Τσάμπιονς Λιγκ.
Ένας παραγωγικός σκόρερ σε διάφορους συλλόγους, η καριέρα του Έλμπερ πέρασε ως επί το πλείστον στη Γερμανία, όπου εκπροσώπησε κυρίως την Μπάγερν Μονάχου (έξι σεζόν), σημειώνοντας συνολικά 133 γκολ πρωταθλήματος σε 260 αγώνες για τρεις ομάδες.
Ο Έλμπερ υπέγραψε στην Μίλαν σε ηλικία 18 ετών το 1990, εκεί όπου δεν πήρε τις ευκαιρίες και λόγου του νεαρού της ηλικίας του.
Στη συνέχεια, μετακόμισε στην Ελβετία για την Γκρασχόπερς Ζυρίχης, αρχικά ως δανεικός.
Αμέσως άρχισε να δείχνει επιδείξεις επιθετικού ταλέντου στη νέα του ομάδα, συγκεκριμένα σε έναν αγώνα του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 1992-1993 εναντίον της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, όπου μετά από μια εντός έδρας ήττα με 1–2, άσκησε επιρροή στη συνολική νίκη της ομάδας με 4–3, σκοράροντας εις διπλούν.
Μετά από περισσότερα από 50 επίσημα γκολ για την Γκρασχόπερς, ο Έλμπερ υπέγραψε με τη γερμανική Στουτγκάρδη το καλοκαίρι του 1994. Σκόραρε στο ντεμπούτο του στην Μπουντεσλιγκα, μια εντός έδρας νίκη με 2-1 εναντίον του Αμβούργου και ολοκλήρωσε την πρώτη του σεζόν με 8 γκολ, που θα ήταν η μοναδική σεζόν που θα σημείωνε μονοψήφιο αριθμό γκολ για τα επόμενα επτά χρόνια.
Τη σεζόν 1996-97, σκόραρε 20 επίσημα γκολ για τη Στουτγάρδη, 17 στο πρωτάθλημα και 3 στο Κύπελλο Γερμανίας, συμπεριλαμβανομένων και των δύο γκολ εναντίον της Ενεργκί Κότμπους στον τελικό (νίκη με 2-0).
Στη Στουτγάρδη σχημάτισε το λεγόμενο μαγικό τρίγων (Magisches Dreieck) με τους Κρασιμίρ Μπαλάκοφ και Φρέντι Μπόμπιτς.
Το επόμενο καλοκαίρι, μετακόμισε στην Μπάγερν Μονάχου όπου, εκτός από ένα χρόνο, στέφονταν πάντα ο πρώτος σκόρερ του συλλόγου. Επιπλέον, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση τεσσάρων πρωταθλημάτων, του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2000-01, σκοράροντας και στα δύο παιχνίδια στους ημιτελικούς εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης και στο Διηπειρωτικό Κύπελλο 2001, ενώ κέρδισε το βραβείο Torjägerkanone (του πρώτου σκόρερ) για τη σεζόν 2002– 03 με 21 γκολ, όπου οι Βαυαροί κατέκτησαν το νταμπλ.
Ο 31χρονος Έλμπερ πέρασε στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν 2003–04 (έπαιξε 4 αγώνες με την Μπάγερν) στη Γαλλία με την Ολιμπίκ Λυών, αντικαθιστώντας τον συμπατριώτη του Σόνι Άντερσον, ο οποίος είχε μετακινηθεί στην Ισπανία.
Στο ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2003-04, σκόραρε εναντίον της πρώην ομάδας του, Μπάγερν Μονάχου, για να κερδίσει με 2-1 στη Γερμανία. Αργότερα, σκόραρε σε μια ισοπαλία με 2-2 εναντίον της Πόρτο στους προημιτελικούς.
Ωστόσο, η Λυών αποκλείστηκε από τη διοργάνωση, αφού ηττήθηκε με συνολικό σκορ 4-2.
Τελικά, βοήθησε τον σύλλογο να κατακτήσει τον τρίτο από τους 7 συνεχόμενους τίτλους της Λιγκ 1, αλλά στη συνέχεια υπέστη σοβαρό τραυματισμό στην περόνη και την κνήμη, που τον άφησε εκτός δράσης για περισσότερο από ένα χρόνο.
Τον Ιανουάριο του 2006, μετά από σχεδόν 15 χρόνια απουσίας, ο Έλμπερ επέστρεψε στη χώρα του, ολοκληρώνοντας την καριέρα του στην Κρουζέιρο Εσπόρτε Κλούμπε.
Μετά από μια συναισθηματική ανακοίνωση, αποσύρθηκε από τον σύλλογο τρεις γύρους πριν από το τέλος της σεζόν στις 9 Σεπτεμβρίου, μετά από τραυματισμούς και την απώλεια του πατέρα του.
Λόγω του σκληρού ανταγωνισμού, ο Έλμπερ δεν μπορούσε να μεταφράσει τη φόρμα του με τους συλλόγους του στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Τον πρώτο χρόνο του στην ομάδα, το 1998, σημείωσε 6 γκολ σε ισάριθμους αγώνες, αλλά θα έκανε μόνο 9 ακόμη συμμετοχές στα επόμενα τρία χρόνια.
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων του 1991, ο Έλμπερ σκόραρε 4 γκολ σε 6 αγώνες, καθώς η Εθνική Βραζιλίας Κ20 έχασε από την οικοδεσπότρια Πορτογαλία Κ20, στη διαδικασία των πέναλτι.
