Ο Ιμπραήμ “Ίμπο” Κουτλουάι, είναι Τούρκος πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής, γεννημένος στις 7 Ιανουαρίου 1974 στην Κωνσταντινούπολη.
Έπαιξε στην Φενερμπαχτσέ (1993-1999) και στην Εφές Πίλσεν (1999-2000).
Έπαιξε επίσης στην ΑΕΚ (2000-2001) αλλά και στον Παναθηναικό (2001-2003, 2005).
Την περίοδο 2004-2005 έκανε το μεγάλο βήμα και πήγε στο NBA και τους Seattle Supersonics.
Έπειτα ξαναγύρισε στον Παναθηναϊκό το 2005 και την περίοδο 2005-2007 έπαιξε στην Ούλκερ.
Επόμενος σταθμός του, ο ΠΑΟΚ, στην προσπάθειά του να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία και τελευταίος η ITU.
Έκτοτε έχει υπηρετήσει το άθλημα που τον ανέδειξε είτε ως σχολιαστής τηλεοπτικών μεταδόσεων – είτε ως διοικητικός παράγοντας (Νταρουσάφακα).
Έχει σκοράρει 50 πόντους σε έναν αγώνα στο Ευρωμπάσκετ κάτω των 22 εναντίον της Ιταλίας και 41 πόντους σε αγώνα της Ευρωλίγκας εναντίον της Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ.
Έχει επίσης υπάρξει μέλος και αρχηγός της εθνικής ομάδας της Τουρκίας.
Διακρίσεις…
1996: Μέλος της Μικτής Ομάδας της Ευρώπης.
1998: Μέλος της Μικτής Ομάδας της Ευρώπης.
1999: Πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας με μέσο όρο πόντων 21,4.
1999: Μέλος της Μικτής Ομάδας της Ευρώπης.
2000: Τρίτη θέση στο Final Four με την Εφές Πίλσεν.
2001: Κυπελλούχος Ελλάδας με την ΑΕΚ και MVP του τελικού.
2001: Ασημένιο μετάλλιο με την Εθνική Τουρκίας.
2002: Ευρωλίγκα με τον Παναθηναϊκό και πρώτος σκόρερ του τελικού (22π).
2003: Πρωταθλητής Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό.
2003: Κυπελλούχος Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό.
2005: Τρίτη θέση στο Final Four της ευρωλίγκας.
2005: Πρωταθλητής Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό.
2005: Κυπελλούχος Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό.
2006: Πρωταθλητής Τουρκίας με την Φενερμπαχτσέ
”Εγώ αυτό που γνωρίζω είναι ότι δεν τίθεται κανένα θέμα αντιπαλότητας ανάμεσα στους δύο λαούς.
Και πως από την πλευρά μου κάνω ό,τι μπορώ για να συμβάλω στη φιλία ανάμεσα στους δύο λαούς.
Από εκεί και πέρα, δεν θέλω να κρίνω τι γίνεται σε επίπεδο πολιτικής.
Σίγουρα υπάρχουν από το παρελθόν κάποια προβλήματα, που δεν λύνονται τόσο εύκολα.
Εγώ, βέβαια, όπως και πολλοί άλλοι νεότεροι, δεν τα έχουμε ζήσει αυτά τα πράγματα.
Πιστεύω ότι όσο περνάει ο καιρός οι σχέσεις των δύο χωρών θα γίνονται ολοένα και καλύτερες.
Εάν δεν λυθούν τα προβλήματα, θα γίνω εγώ πολιτικός για να τα λύσω.
Η Τουρκία είναι η πατρίδα μου.
Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη και την αγαπώ πολύ, όπως όμως αγαπώ και την Αθήνα.
Και στα δύο μέρη έχω πολλούς καλούς φίλους, απλώς στην Τουρκία έχω περισσότερους.
Για μένα δεν γεννάται θέμα σύγκρισης.
Αλλωστε, η Ελλάδα αποτελεί πλέον τη δεύτερη πατρίδα μου.
Ο κόσμος με αγκάλιασε αμέσως και με έκανε να αισθανθώ ότι η Ελλάδα είναι ένα φιλόξενο μέρος για μένα.
Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές.
Μόνο στη θρησκεία ισχύει αυτό.
Κατά τα άλλα μοιάζουμε.
Έχουμε παραπλήσιο τρόπο ζωής, το φαγητό είναι σχεδόν το ίδιο, πολλές λέξεις μοιάζουν.
Ακόμα και εμφανισιακά μοιάζουμε αρκετά.
Σκεφτόμουν ότι έπρεπε να πάρω μία πολύ μεγάλη απόφαση όταν μου έγινε πρόταση να έρθω στην Ελλάδα.
Αλλωστε, δεν υπήρχε στο παρελθόν κανένα παράδειγμα Τούρκου που να είχε έρθει στην Ελλάδα για αυτόν το λόγο.
Μόλις ήρθα, πάντως, αισθάνθηκα ότι όλοι με έβλεπαν φιλικά.
Ετσι ένιωσα ευτυχής και το μόνο που με ένοιαζε ήταν να παίξω καλό μπάσκετ.
Θυμάμαι ότι το γεγονός είχε αναδειχτεί σε μεγάλο θέμα, ασχολούνταν όλοι, εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα…
Οι περισσότεροι, εάν όχι όλοι, αισθάνθηκαν ότι συνέβαινε κάτι καλό και για τις δύο χώρες.
Γι’ αυτό και η απόφασή μου έτυχε καθολικής υποστήριξης στην πατρίδα μου.
Όπως και όταν έτρεξα με τη δάδα, πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μπορούσα να το κάνω και στην πατρίδα μου, όμως αισθάνθηκα ότι θα ήταν καλύτερα εάν έτρεχε ένας Τούρκος επί ελληνικού εδάφους.
Το γεγονός αυτό αποτέλεσε μεγάλη τιμή για μένα».
Στην ΑΕΚ πέρασα πολύ ωραίες στιγμές.
Πήραμε το κύπελλο, πήγαμε καλά στην Ευρωλίγκα…
Οταν ήρθα είχα υπογράψει τριετές συμβόλαιο, όμως το καλοκαίρι μου είπαν πως δεν μπορούσαν να με πληρώνουν με τόσο πολλά χρήματα. Έχω ωραίες αναμνήσεις από την ομάδα και τον κόσμο της.
Πάντα θα υπάρχει στην καρδιά μου ένα μέρος για αυτούς.
Έφυγα όταν το μάνατζμεντ μου είπε ότι δεν μπορούσε να με κρατήσει με αυτό το συμβόλαιο.
Αμέσως μου έγινε πρόταση από τον Παναθηναϊκό και την αποδέχτηκα, αφού κατά τη γνώμη μου είναι η μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας.
Από εκεί και πέρα, δεν αισθάνομαι ότι ο κόσμος της ΑΕΚ τα έχει μαζί μου.
Οταν έφυγα ήταν όλα καλά, μέχρι που έγινε μία παρεξήγηση σε έναν από τους τελικούς των πλέι οφ.
Κάποιοι θεώρησαν ότι μετά από ένα καλάθι που πέτυχα γύρισα και έβρισα τον κόσμο της ΑΕΚ.
Ετσι, με αποδοκίμασαν έντονα, όπως και στο επόμενο ματς.
Θέλω να πω ότι ποτέ δεν έκανα κάτι τέτοιο, δεν είχα κανένα λόγο να το κάνω. Ήταν μία παρεξήγηση.
Σε καμία περίπτωση δεν θα πήγαινα στον Ολυμπιακό.
Μπορεί να είμαι επαγγελματίας, όμως στον Ολυμπιακό δεν θα πήγαινα ακόμα και αν μου έκαναν μία τρομερή πρόταση.
Τους σέβομαι, είναι μία μεγάλη ομάδα, όμως το χρήμα δεν είναι το παν στη ζωή.
Κάποια πράγματα μετρούν περισσότερο απ’ αυτό.
Όπως η αγάπη του κόσμου.
Εάν πήγαινα στον Ολυμπιακό, θα έχανα την αγάπη των φίλων του Παναθηναϊκού, με τους οποίους έχω δεθεί τόσο πολύ.
Εφόσον, λοιπόν, μου γινόταν κάποια πρόταση, θα τους έλεγα ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν μπορώ, αφού δεν θα είμαι ευτυχισμένος στην ομάδα σας.”
