Το Ιαπωνικό πλοίο που πέταξε πανάκριβο μετάξι για να σώσει Μικρασιάτες.
Η (άγνωστη) ιστορία του εμπορικού καραβιού από την Άπω Ανατολή, που έδωσε παράδειγμα ανθρωπιάς τη στιγμή που οι δυτικοί «Σύμμαχοι» αδιαφορούσαν.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1922, με την Σμύρνη στις φλόγες και τους εξαθλιωμένους Έλληνες να αναζητούν απεγνωσμένα τη σωτηρία διά θαλάσσης, ένας Ιάπωνας καπετάνιος εμπορικού πλοίου και το πλήρωμά του, συγκλονισμένοι από την εικόνα της τραγωδίας και χωρίς χρονοτριβή, παίρνουν μια γενναία απόφαση…
Μεταφέρουν στο κατάστρωμα όλο το φορτίο από μετάξι και δαντέλα που ήταν αποθηκευμένο στα αμπάρια και χωρίς δισταγμό τα πετάνε στη θάλασσα!
Για τον Ιάπωνα καπετάνιο υπέρτερο όλων ήταν η διάσωση των ανθρώπινων ψυχών.
Γι’ αυτό δίνει διαταγή να πλευρίσει το πλοίο στην προκυμαία και να επιβιβαστούν σε αυτό Έλληνες και Αρμένιοι, προκειμένου να μεταφερθούν ασφαλείς στον Πειραιά και σε άλλα ελληνικά λιμάνια.
Η εξαίρετη αυτή πράξη φιλελληνισμού αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία, δεδομένου ότι εκείνες τις ημέρες η Ελληνική κυβέρνηση είχε εκδώσει αυστηρή διαταγή τα ελληνικά πλοία να μην παίρνουν Έλληνες!
Η πρωτοβουλία του Ιάπωνα πλοιάρχου δεν πέρασε απαρατήρητη,καταγράφηκε μέσα και από τις πληροφορίες που έδωσε ο Τζορτζ Χόρτον,ο Αμερικανός πρόξενος τότε στη Σμύρνη.
Σε τηλεγράφημά του προς το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (18 Σεπτεμβρίου 1922) τονίζει:
“Ένα γιαπωνέζικο πλοίο πήρε μερικούς πρόσφυγες και άκουσα πως πέταξε το φορτίο του για τον σκοπό αυτό. Επιβάτες του πλοίου μιλούν για τη συγκινητικά ευγενική συμπεριφορά του ιαπωνικού πληρώματος”
Το γεγονός αυτό όμως δεν διέφυγε και από τον ιαπωνικό Τύπο.
Στις 15 Οκτωβρίου 1922 η «Atlanta Journal-Constitution» ανέφερε:
“Αντίθετα με τις ενέργειες κάθε άλλου πλοίου στη Σμύρνη, αυτό (δηλαδή το γιαπωνέζικο πλοίο) πήρε κάθε πρόσφυγα για τον οποίο θα μπορούσε να βρει χώρο πάνω στο σκάφος. Υπήρχε κι ένα φορτηγό πλοίο στο λιμάνι το οποίο έριξε όλο το φορτίο στη θάλασσα, πήρε τους υπόλοιπους πρόσφυγες και τους μετέφερε στον Πειραιά.”
Τα αμερικανικά, τα βρετανικά, τα γαλλικά και τα ιταλικά πλοία έλεγαν στους πρόσφυγες ότι μπορούσαν να πάρουν μόνο δικούς τους στα σκάφη και τότε παρέμειναν οι ταπεινοί Ιάπωνες για να αποδείξουν την ευσπλαχνία τους προς τους πρόσφυγες.
Ως ελάχιστη ένδειξη τιμής και αναγνώρισης στην μεγαλειώδη πράξη αυτοθυσίας του Ιάπωνα καπετάνιου και του πληρώματός του, ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Παπαδάτος & τα Μέλη του ΔΣ της ΕΣΤΙΑΣ Νέας Σμύρνης επέδωσαν τιμητική πλακέτα στον Πρέσβη της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, τιμώντας έτσι τους Ιάπωνες ναυτικούς και εκφράζοντας ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» για τη βοήθεια που προσέφεραν στους κινδυνεύοντες με αφανισμό Μικρασιάτες προγόνους μας».
