Ο Λεονίντας ντα Σίλβα, ήταν ο πρώτος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938, με 7 γκολ και καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.
Είναι γνωστός ως ο «Άνθρωπος – λάστιχο» και το «Μαύρο Διαμάντι»και είναι ο ποδοσφαιριστής που καθιέρωσε το ανάποδο ψαλίδι στο ποδόσφαιρο.
Ο Λεονίντας ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα νέων Σάο Κριστοβάο και στη συνέχεια σε μικρές ερασιτεχνικές ομάδες για μικρά χρονικά διαστήματα.
Γνωστός έγινε στη Μπονσουσέσο, όπου άρχισε να επιδεικνύει το πλούσιο ταλέντο του.
Το 1933 πήγε στην Ουρουγουάη, τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική δύναμη εκείνη την εποχή και στην κορυφαία Πενιαρόλ, όμως σε ένα χρόνο, επέστρεψε στη Βραζιλία για να παίξει για την Βάσκο ντα Γκάμα.
Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934, εντάχθηκε στη Μποταφόγκο και κέρδισε το πρωτάθλημα του Ρίο το 1935.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως έσω δεξιά αλλά η μεγάλη ευελιξία, η ταχύτητα και τα αθλητικά του προσόντα ήταν τέτοια που καθιερώθηκε ως κεντρικός επιθετικός.
Τον επόμενο χρόνο πήγε στη Φλαμένγκο, όπου έμεινε μέχρι το 1941
Για άλλη μια φορά, το 1939, η ομάδα κέρδισε το πρωτάθλημα του Ρίο.
Ήταν επίσης στο προσκήνιο του κινήματος κατά των προκαταλήψεων στο ποδόσφαιρο, ένας από τους πρώτους μαύρους παίκτες που εντάχθηκαν στην τότε «ελιτίστικη» ομάδα της Φλαμένγκο.
Η καριέρα του δείχνει πως το ποδόσφαιρο μπόρεσε να προχωρήσει στην κοινωνική κλίμακα στη Νότια Αμερική.
Εισαγωγή από τους Βρετανούς και γεμάτο κύρος της Ευρώπης, το ποδόσφαιρο ξεκίνησε στην ήπειρο ως ελίτ άθλημα – ειδικά στη Βραζιλία, όπου η δουλεία είχε καταργηθεί επίσημα μόνο το 1888.
Αλλά η Νότια Αμερική πέρασε μια διαδικασία αστικοποίησης, με τους μετανάστες να χύνονται από την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.
Το Μπουένος Άιρες και το Μοντεβιδέο, το Ρίο ντε Τζανέιρο και το Σάο Πάολο στα νοτιοανατολικά της Βραζιλίας, όλα αναπτύχθηκαν με γρήγορο ρυθμό και αυτές οι πόλεις αποδείχτηκαν γόνιμο έδαφος για να αναπτυχθεί το νέο άθλημα, συνεχίζοντας με όλα τα κοινωνικά επίπεδα.
Στην ομάδα της Φλαμένγκο άνοιξε τα «σύνορα» για τους μαύρους παίκτες, απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα, έγινε είδωλο, συμμετείχε σε διαφήμιση σοκολάτας (πρωτόγνωρο στοιχείο) και αναδείχθηκε στον πιο αποτελεσματικό σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 153 τέρματα σε 149 επίσημους αγώνες.
Ο Λεονίντας εντάχθηκε στη Σάο Πάολο το 1942 και παρέμεινε στο σύλλογο μέχρι την αποχώρησή του από την ενεργό δράση το 1950.
Όταν το 1942 πήρε μεταγραφή για τη Σάο Πάολο η ομάδα πούλησε οκτώ χιλιάδες εισιτήρια διαρκείας περισσότερα και στο γήπεδο 72.218 θεατές πλήρωσαν εισιτήριο για να τον δουν.
Ο Λεονίντας είναι ένας από τους παίκτες που έχουν πιστωθεί την επινόηση του ανάποδου ψαλιδιού.
Η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε αυτή την τεχνική ήταν στις 24 Απριλίου 1932.
Στη Φλαμένγκο χρησιμοποίησε αυτή τη κίνηση μόνο μία φορά το 1939, εναντίον της Αργεντίνικης ομάδας Ιντεπεντιέντε.
Το ασυνήθιστο σουτ κέρδισε τεράστια φήμη εκείνη τη στιγμή, προωθώντας το ποδόσφαιρο.
Για τη Σάο Πάολο, ο Λεονίντας χρησιμοποίησε το ανάποδο ψαλίδι σε δύο περιπτώσεις, το πρώτο στις 14 Ιουνίου 1942 και το πιο διάσημο από όλα, το έκανε στις 13 Νοεμβρίου 1948, με την εντυπωσιακή νίκη επί της Γιουβέντους με 8–0.
Το παιχνίδι (και το γκολ) καταγράφηκε σε μια εικόνα και θεωρείται ως η πιο διάσημη εικόνα του παίκτη.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938, έκανε επίσης το ανάποδο ψαλίδι για να ευχαριστήσει τους θεατές.
Όταν το έκανε, ο διαιτητής ήταν τόσο σοκαρισμένος από το ψαλίδι που δεν ήξερε αν ήταν εντός των κανόνων ή όχι.
Για την ομάδα του Σάο Πάολο σημείωσε 144 γκολ σε 212 επίσημους αγώνες
Ο Λεονίντας έπαιξε 19 φορές για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας μεταξύ 1932 και 1946, σημειώνοντας συνολικά 21 γκολ εκ των οποίων δύο στο ντεμπούτο του.
Το 1938, ήταν ο πρώτος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου με 7 γκολ, σημειώνοντας τρία γκολ στη νίκη 6–5 επί της Πολωνίας – σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση, το ένα μάλιστα χωρίς το ένα του παπούτσι.
Για πρώτη φορά το 1938 η Βραζιλία πήρε την καλύτερη ομάδα σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 1930 και το 1934 εσωτερικές διαφορές εμπόδισαν μερικούς παίκτες να συμμετέχουν, ο Λεονίντας συμμετείχε το 1934 και έτσι αυτή τη φορά η ομάδα πλήρης ήταν από τα φαβορί.
Για τον επόμενο αγώνα, κατά της Τσεχοσλοβακίας, ήταν ελαφρά τραυματισμένος, αλλά οι υπεύθυνοι της Βραζιλίας, ενδιαφερόμενοι για ενδεχόμενη τιμωρία στη χρήση του Νιτζίνιο, προτίμησαν να κρατήσουν τον Λεονίντας στην ομάδα (σημείωσε ένα γκολ).
Η ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία είχε προειδοποιήσει τη ΦΙΦΑ για την ανώμαλη κατάσταση του Νιτζίνιο, αυτός ο παίκτης είχε ιταλική ιθαγένεια, εξακολουθούσε να είναι νομικά συνδεδεμένος με τη Λάτσιο, ομάδα που άφησε χωρίς άδεια το 1936, λόγω φόβου να στρατολογηθεί από τον ιταλικό στρατό στο δεύτερο Ιταλο-αιθιοπικό πόλεμο.
Ο Λεονίντας κατάφερε να σκοράρει ενάντια στους Τσέχους, αλλά ο τραυματισμός του επιδεινώθηκε, καθιστώντας τον σίγουρα ”δύσκολο” να χρησιμοποιηθεί στο επόμενο παιχνίδι με την Ιταλία.
Η Βραζιλία έχασε τον αγώνα 2–1 και για πολλά χρόνια ο προπονητής Αντεμάρ Πινέντα επικρίθηκε, καθώς πολλοί οπαδοί, χωρίς να γνωρίζουν την αληθινά κακή κατάσταση του ποδοσφαιριστή, πίστευαν ότι η απουσία του ήταν απλώς μια επιλογή που υπερηφανευόταν από τον προπονητή «να ξεκουράσει τον παίκτη για τον τελικό».
Αυτή η εκδοχή εξακολουθεί να κυκλοφορεί, παρά το γεγονός ότι ο Λεονίντας είχε γράψει μία επιστολή, η οποία δημοσιεύθηκε από ορισμένες εφημερίδες εκείνη την εποχή, όπου διευκρίνισε τους λόγους της απουσίας του.
Ο κορυφαίος επιθετικός επέστρεψε για τον τρίτο αγώνα και σκόραρε δύο ακόμα γκολ στη νίκη με 4–2 απέναντι στη Σουηδία.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, σημείωσε συνολικά 564 γκολ σε 613 επίσημους και φιλικούς αγώνες, εκ των οποίων 385 σε επίσημους.
Αφότου αποσύρθηκε, έγινε προπονητής της Σάο Πάολο.
Εργάστηκε επίσης ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Ο Lance» και σχολιαστής αγώνων, τόσο στο ραδιόφωνο, όσο και στην τηλεόραση, ενώ παράλληλα διατηρούσε κατάστημα επίπλων.
Έζησε 91 χρόνια, μέχρι που πέθανε το 2004 εξαιτίας της νόσου Αλτσχάιμερ, από την οποία είχε προσβληθεί τη δεκαετία του 1970.
Η Μπονσουσέσο μετονόμασε το γήπεδό της προς τιμή του σε «Στάδιο Λεονίντας ντα Σίλβα»
Ο Λεονίντας Ντα Σίλβα ήταν το μεγάλο όνομα της Βραζιλίας στο Μουντιάλ του 1938.
Στον αγώνα κατά της Πολωνίας, τα παπούτσια του καταστράφηκαν και ενώ προσπαθούσαν να τα φτιάξουν, το μαύρο διαμάντι συνέχισε να παίζει και σκόραρε ένα γκολ ξυπόλητος.
Ο Λεονίντας επιλέχθηκε ως ο καλύτερος παίκτης στο τουρνουά και έμεινε στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων!
