”Η Νάπολι είναι η τελευταία μου εμπειρία σε συλλόγους, λόγω της δυναμικής που έχει η πόλη και η ομάδα.
Δεν θα μπορούσα ποτέ να προπονήσω άλλη ομάδα στην Ιταλία.
Αφού φοράς αυτή τη φανέλα, είναι αδύνατο να σκεφτείς να παίξεις εναντίον της.
Όταν ήμουν στη Νάπολι, αγόρασα έναν καναπέ-κρεβάτι για να κοιμάμαι στο γήπεδο, γιατί το κέντρο του Castelvolturno είναι αρκετά μακριά από τη Νάπολι και μερικές φορές αντιμετώπιζα την κλασική ουρά που σε έκανε να χάνεις χρόνο.
Έπρεπε να αφιερώσω όλο μου τον χρόνο γιατί λένε ότι αν αγαπάς κάτι το μόνο σημαντικό δώρο που πρέπει να κάνεις είναι να αφιερώσουμε όλο τον χρόνο μας σε αυτό και στη Νάπολη τον αφιέρωσα όλο σε αυτό.
Κρέμασα όλες τις φανέλες του Μαραντόνα, γιατί ήταν εκεί πάνω και μας πρόσεχε.
Το να νιώθουμε πιο κοντά του και να έχουμε κάτι κοινό μαζί του ήταν κάτι που μας έδινε δύναμη.
Πάντα κατέληγα σε αποδυτήρια όπου έπρεπε να αντιμετωπίσω τα συναισθήματά μου, γιατί πάντα είχα τον φόβο να μην είμαι στο ίδιο επίπεδο.
Δεν είμαι αυτός που έπαιξε στην Serie A και μετά αναγκάστηκε να διαχειριστεί πράγματα που έχει ήδη μάθει στην πορεία και στο ταξίδι του, δεν είχα πάει ποτέ εκεί.
Φοβόμουν εκεί μέσα για το τι θα μπορούσε να μου συμβεί.
Είχα την τύχη να παίξω κόντρα στον Μαραντόνα, έσκισα τη φανέλα του γιατί δεν υπήρχε τρόπος να τον συγκρατήσω».
Λουτσιάνο Σπαλέτι
