Ο Λουίς Φίγκο, γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1972 στη Λισαβόνα.
Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το 1989 από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Έκανε το ντεμπούτο του την 1 Απριλίου του 1990 όταν μπήκε σαν αλλαγή στον αγώνα με την Μαρίτιμο.
Στις 7 Δεκεμβρίου 1991 ο Πορτογάλος σκόραρε το πρώτο γκολ της καριέρας του με αντίπαλο την Τορένσε. Στην Σπόρτινγκ έμεινε μέχρι το 1995 και κατέκτησε ένα Κύπελλο Πορτογαλίας.
Το 1995 ο Φίγκο δέχτηκε αρκετές προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού, με αποτέλεσμα να υπογράψει συμβόλαια συνεργασίας τόσο με την Γιουβέντους όσο και με την Πάρμα.
Αυτή του η πράξη είχε ως επακόλουθο τον διετή αποκλεισμό του από την ιταλική ομοσπονδία απομακρύνοντας έτσι κάθε σκέψη για καριέρα στην Ιταλία. Υπό αυτές τις συνθήκες και αφού δεν μπόρεσε να παίξει στο Καμπιονάτο, υπέγραψε στην Μπαρτσελόνα.
Στην Βαρκελώνη κατάφερε με τις εμφανίσεις του να γίνει αρχηγός της ομάδας καθώς και ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές της κερκίδας, κατακτώντας τίτλους, ενώ μαζί με τον Ριβάλντο αποτέλεσαν σπουδαίο δίδυμο.
Μετά από πέντε επιτυχημένες σεζόν με 172 εμφανίσεις και 30 γκολ για την Μπαρτσελόνα, μπορούσε να επιλέξει όποια ομάδα ήθελε για να συνεχίσει την καριέρα του.
Το 2000 πραγματοποιήθηκε η αμφιλεγόμενη μεταγραφή, από την Μπαρτσελόνα στην Ρεάλ Μαδρίτης που προκάλεσε την έντονη αντίδραση των οπαδών της Μπαρτσελόνα, οι οποίοι έκτοτε δεν δίσταζαν να τον αποδοκιμάζουν με κάθε τρόπο με την πρώτη ευκαιρία.
Εκείνη τη χρονιά γνώρισε και την μεγαλύτερη ατομική του διάκριση, το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς, πήρε την Χρυσή Μπάλα, όπως και τον τίτλο του καλύτερου παίκτη του κόσμου από τη ΦΙΦΑ.
Ο Φίγκο συνέχισε μια επιτυχημένη πορεία και με την Ρεάλ κατακτώντας και άλλα τρόπαια, με κορυφαίο τίτλο το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2001–2002.
Έπειτα από πέντε χρονιές στους Μαδριλένους, έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2005.
Ο Φίγκο ξεχώριζε πάντα για την ικανότητα να ηγείται του στον αγωνιστικό χώρο αλλά και να δημιουργεί ευκαιρίες για γκολ. Ο Πορτογάλος έχει 106 ασίστ στο ισπανικό πρωτάθλημα.
Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν η Ίντερ. Αν και τα δυο πρώτα χρόνια ήταν βασικό και αναντικατάστατο μέλος της ομάδας παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο,αν και δεν είχε τους ίδιους ρυθμούς και την ταχύτητα με τα πρώτα χρόνια της καριέρας του ήταν πολύτιμος λόγω των ασίστ που έδινε και του ρόλου του ως οργανωτή, τα τελευταία δύο συνήθως ήταν στους αναπληρωματικούς, ενώ είχε να αντιμετωπίσει και ένα σοβαρό τραυματισμό.
Μάλιστα το 2007 έφτασε κοντά σε συμφωνία με την αραβική Αλ-Ιτιχάντ, η μεταγραφή του όμως ακυρώθηκε μετά από συζητήσεις με τον πρόεδρο Μοράτι.
Η διεθνής του καριέρα ξεκίνησε στις μικρές εθνικές ομάδες οδηγώντας την Κ16 το 1991 αλλά και την Κ20 της Εθνικής Πορτογαλίας σε νίκες και τίτλους στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα από την θέση του αρχηγού.
Με την Εθνική Ομάδα ανδρών της Πορτογαλίας έκανε το ντεμπούτο του στις 12 Δεκεμβρίου 1992 σε αγώνα απέναντι στο Λουξεμβούργο (1–1) και αγωνίστηκε συνολικά 127 φορές.
Έφτασε στον ημιτελικό του Ευρωπαικού Πρωταθλήματος το 2000 και στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004 με αντίπαλο την Εθνική Ελλάδος, χωρίς να κατακτήσει τον τίτλο και στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Στις 16 Μαΐου του 2009 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο και από την ενεργό δράση.
Ο τελευταίος του αγώνας, όπου και και ”κρέμασε” τα παπούτσια του, ήταν στις 31 Μαΐου του 2009 απέναντι στην Αταλάντα.
” Έπαιξα σε μια σπουδαία ομάδα όπως η Μπαρτσελόνα, αλλά θα πω στα εγγόνια μου ότι έπαιξα στην καλύτερη ομάδα όλων των εποχών, στην Ρεάλ Μαδρίτης. “
Ο Λουίς Φίγκο, έκανε την αρχή, στην εποχή των ”Γκαλάκτικος”.
