Ο τελικός του 21ου ευρωπαϊκού διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision πραγματοποιήθηκε στις 3 Απριλίου 1976, στην Χάγη της Ολλανδίας και συγκεκριμένα στο Μέγαρο Congresgebouw (σήμερα γνωστό ως World Forum) με την συμμετοχή 18 χωρών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Στο τέλος της βραδιάς, νικήτρια χώρα αναδείχθηκε το Ηνωμένο Βασίλειο με το τραγούδι “Save Your Kisses for Me” του ποπ συγκροτήματος Brotherhood of Man με 164 βαθμούς.
Την Ελλάδα εκπροσώπησε η Μαρίζα Κωχ, μία από τις πιο καταξιωμένες Ελληνίδες τραγουδίστριες, γνωστή παράλληλα και για τη συνθετική και στιχουργική της δουλειά, με το τραγούδι ”Παναγιά μου, Παναγιά μου’‘ σε δική της σύνθεση και στίχους του Μιχάλη Φωτιάδη, λαμβάνοντας τη 13η θέση με 20 βαθμούς.
H συγκεκριμένη συμμετοχή της χώρας μας έχει ιδιαίτερη σημασία μιας και αποτελεί μια συμμετοχή-διαμαρτυρία για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και όσα δραματικά γεγονότα ακολούθησαν το καλοκαίρι του 1974.
Ειδικότερα, ο Μάνος Χατζιδάκις επικοινώνησε με την Μαρίζα Κωχ την άνοιξη του 1976 ζητώντας της να ετοιμάσει ένα τραγούδι διαμαρτυρίας για την Κύπρο για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Eurovision.
Η ίδια βασίστηκε στο ηπειρώτικο δημοτικό τραγούδι-μοιρολόι ‘‘Παναγιά μου, Παναγιά μου παρηγόρα την καρδιά μου’‘.
Το τραγούδι που ετοίμασε με τον Μιχάλη Φωτιάδη και η συμμετοχή της στο διαγωνισμό αποτέλεσε αφορμή για να διαδηλώσουν οι Τούρκοι του εξωτερικού στην Χάγη τη βραδιά του τελικού εναντίον της ελληνικής συμμετοχής.
Ακόμη, η Μαρίζα Κωχ δέχτηκε απειλές για τη ζωή της ενώ μέσα στο μέγαρο υπήρχε ελεύθερος σκοπευτής.
Η ερμηνεύτρια υπέγραψε ότι με δική της ευθύνη θα τραγουδήσει μιας και οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης δεν μπορούσαν να εγγυηθούν για την ασφάλειά της.
Παρά τις απειλές και τους κινδύνους, η Μαρίζα Κωχ ερμήνευσε το τραγούδι ”Παναγιά μου, Παναγιά μου” που αν και δεν έλαβε θέση στην πρώτη δεκάδα του διαγωνισμού, έτυχε θερμής υποδοχής από τους κριτικούς του εξωτερικού ως ένα εξαίρετο δείγμα παραδοσιακής μουσικής σύγχρονα διασκευασμένης και παραμένει αγαπητό στο κοινό ως σήμερα.
ertnews.gr
«Ένα βράδυ χτυπάει το τηλέφωνο και ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις, ζητώντας μου ένα μοιρολόι για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο για να πάω με αυτό στη Eurovision.
Φτάνοντας στη Χάγη μάθαμε ότι είχε προγραμματιστεί μια διαδήλωση των Τούρκων που θα έρχονταν από όλα τα κράτη της Ευρώπης.
60.000 διαδήλωσαν έξω από το θέατρο που θα γινόταν το φεστιβάλ για να μην εμφανιστεί το τραγούδι.
Τραγούδησα στα αγγλικά στην τζενεράλε, το κατάλαβαν και χτυπούσαν με τα δοξάρια πάνω στα βιολιά. Έκαναν μία προσωπική διαμαρτυρία.
Ήμουν έτοιμη στην κουίντα να βγω στη σειρά μου και έρχεται η ασφάλεια του κτιρίου, με κρατάει πίσω και μου λέει ”δεν μπορείτε να βγείτε στη σκηνή γιατί έχουμε πληροφορία για ελεύθερο σκοπευτή”.
”Ακούω την εισαγωγή, βγαίνω”.
Όχι! Μόνο αν υπογράψετε ότι είναι δική σας ευθύνη”.
Και υπέγραψα επί τόπου».
Δεν νομίζω ότι ήταν δική μου η παλικαριά.
Όποιος άλλος και να ήταν, με τον καημό που είχαμε, ήταν το καλύτερο που μπορούσαμε να κάνουμε.
Δεν σκέφτηκα τίποτα.
Ούτε το παιδί μου που θα άφηνα πίσω δεν σκέφτηκα…»
Μαρίζα Κωχ
