”Όταν τραυματίστηκα για πρώτη φορά, τελείωσα.

Άλλαξα τον τρόπο που έπαιζα, δεν μπορούσα πλέον να σκοράρω γκολ όπως αυτό εναντίον της Αργεντινής, να ντριμπλάρω αντιπάλους και να σπριντάρω.

Τα τελευταία έξι-επτά χρόνια της καριέρας μου, δεν ήμουν αυτός που μπορούσα να είμαι.

Γεννήθηκα για να είμαι ποδοσφαιριστής.

Αλλά μετά απο ένα σημείο, θυμάμαι πως όταν με σημάδευαν με μακρινή μπαλιά οι συμπαίκτες μου, έλεγα απο μέσα μου…

“Οχι, μην το κάνεις αυτό.”

Έχασα τα πάντα.

Και σ’αυτά τα επτά χρόνια, μισούσα το ποδόσφαιρο.

Αυτός που έβγαινε στο γήπεδο, δεν ήμουν εγώ.”

Μάικλ Όουεν

«Ο Μάικλ Όουεν βελτιώθηκε στα δύο χρόνια που πέρασε μαζί μας.
Ήταν υπέροχος τύπος και εξαιρετική παρουσία στα αποδυτήρια.
Νομίζω ότι η έλλειψη ξεκούρασης και τεχνικής ανάπτυξης στα πρώτα του χρόνια τον πλήγωσε.
Όταν ο Ουγιέ άρχισε να τον εκπαιδεύει, ήταν ήδη διαμορφωμένος και ήταν το σύμβολο της ομάδας και δεν υπήρχε πλέον η δυνατότητα να τον πάρει στην άκρη και να κάνει στοχευμένες τεχνικές εργασίες μαζί του.
Έκανα ένα λάθος με τον Μάικλ με την έννοια ότι έπρεπε να τον είχα πάρει νωρίτερα, δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει σε εμάς απευθείας από τη Λίβερπουλ, αλλά θα έπρεπε να είχαμε ενεργήσει όταν έφυγε από την Ρεάλ Μαδρίτης για να πάει στη Νιούκαστλ.
Ήταν πολύ καλό παιδί».
Σερ Άλεξ Φέργκιουσον

«Από την πρώτη στιγμή που είδα τον Μάικλ ήξερα ότι ήταν εξαιρετικός.
Σκόραρε πάντα για πλάκα, ακόμα και όταν ήμασταν παιδιά. 
Είχε μεγάλη ψυχραιμία μπροστά στο τέρμα ακόμα και σε αυτή τη νεαρή ηλικία.
Όταν έχεις παίκτες όπως ο Μάικλ Όουεν στο πλευρό σου, το αδύνατο γίνεται δυνατό.
Συχνά είχε δύο ευκαιρίες στο παιχνίδι και σκόραρε δύο γκολ.
Τέλος παιχνιδιού."
Steven Gerrard 

Σε ηλικία 17 ετών και 5 μηνών έκανε το ντεμπούτο του με γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ για τη Λίβερπουλ.
Σε ηλικία 18 ετών και 6 μηνών έκανε το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Κύπελλο με την Αγγλία, πετυχαίνοντας ένα από τα πιο όμορφα και σημαντικά γκολ της καριέρας του κόντρα στην Αργεντινή.
Στα 22 του κερδίζει σχεδόν τα πάντα με τη φανέλα της Λίβερπουλ, συμπεριλαμβανομένης της Χρυσής Μπάλας, μπροστά από ανθρώπους όπως ο Ραούλ, ο Καν και ο Τότι.
Από το 1998 έως το 2004, σκόραρε σχεδόν 200 γκολ για τον σύλλογο και την χώρα του.
Σε ηλικία 23 ετών, η ψυχολογική κατάρρευση λόγω του πρώτου μεγάλου τραυματισμού του (σκίσιμο προσαγωγού)... θα είναι το πρώτο μιας μεγάλης σειράς.
Τα τελευταία 10 χρόνια της καριέρας του, μάλιστα, σημείωσε μόλις 70 γκολ ανάμεσα σε διάφορους συλλόγους και την εθνική Αγγλίας.
Αυτή είναι η ιστορία του Μάικλ Όουεν, ενός ποδοσφαιριστή που γεννήθηκε για να γίνει το μεγαλύτερο ταλέντο στο αγγλικό ποδόσφαιρο, που έχει κολλήσει λόγω των αδυναμιών του.
Κρίμα για το «Wonderboy».