′′ Ήμουν πολύ χαρούμενος στην Ελλάδα και την ημέρα που έφυγα, ο κόσμος του Πανιωνίου έκλαιγε, όπως και ο πρόεδρος της ομάδας, κατέληξε να κλαίει.
Βλέποντας έναν εξηντάχρονο άνθρωπο να κλαίει σαν μωρό, ήταν κάτι που με ενθουσίασε, γιατί ένιωσα σημαντικός και αγαπητός.
Και έτσι έφτασα στην Μαδρίτη.
Η εικόνα του συλλόγου τότε δεν έβγαινε ωραία προς τα έξω, ο πρόεδρος, άλλαζε πολλούς προπονητές. Πάντα υπήρχαν αντιπαραθέσεις με όλους.
Πίστευα οτι ήρθε η ώρα να αποδείξω ποιος είμαι…
Ήρθα στην Ατλέτικο φοβισμένος και μπήκα στην ιστορία της.”
Μίλινκο Πάντιτς
Το 1991 μεταγράφηκε στον Πανιώνιο.
Στην ομάδα της Νέας Σμύρνης αγωνίστηκε με επιτυχία ως το 1995 και απέκτησε πολλούς φίλους.
Το παρατσούκλι που του έδωσε η εξέδρα ήταν “Σόλε”.
”Ο Πανιώνιος μου έδωσε την ευκαιρία να πάρω παιχνίδια, να παίξω ελεύθερα και να δείξω το ταλέντο μου.
Οταν υποβιβαστήκαμε, αποφάσισα να μείνω κι έμεινα.
Μετά πήγα στην Ατλέτικο Μαδρίτης και ενω ήμουν ο πιο φτηνός παίκτης κατακτήσαμε το νταμπλ στην Ισπανία και ήμουν ο MVP της ομάδας. ”
Γεννημένος στη Λοζνίτσα, μια πόλη 20.000 κατοίκων της ανατολικής Σερβίας.
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στη γενέτειρά του και η θέση του ήταν επιτελικός μέσος.
Διακρινόταν ιδιαίτερα στην οργάνωση του παιχνιδιού.
Ήταν καλός εκτελεστής φάουλ και κόρνερ.
Ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στην Παρτιζάν Βελιγραδίου από το 1985 ως το 1990 και στην Ολύμπια Λιουμπλιάνα το 1990-91.
Στη συνέχεια μεταγράφηκε στον Πανιώνιο, έπειτα από εισήγηση του Σέρβου προνονητή του συλλόγου Μόμτσιλο Βούκοτιτς.
Στην ομάδα της Νέας Σμύρνης αγωνίστηκε με επιτυχία ως το 1995 και απέκτησε πολλούς φίλους.
Το παρατσούκλι που του έδωσε η εξέδρα ήταν “Σόλε”.
Έγινε σημαία της «κυανέρυθρης» εξέδρας, όταν, το καλοκαίρι του 1992 που ο Πανιώνιος υποβιβάστηκε στη Β΄ Εθνική, αποφάσισε να μείνει στη Νέα Σμύρνη και να βοηθήσει τον Πανιώνιο να επανέλθει στη φυσική του θέση, παρά τις πολλές προτάσεις που είχε από ομάδες της Α΄ Εθνικής.
Τίμησε το λόγο του, πέτυχε 10 γκολ και οδήγησε τον “Ιστορικό” πάλι στην Α΄ Εθνική.
Από τη θητεία του στο Ελληνικό πρωτάθλημα έγινε περισσότερο γνωστός και κλήθηκε στην Εθνική ομάδα της Σερβίας/Μαυροβουνίου, στην οποία αγωνίστηκε δύο φορές.
Το 1995 πήρε μεταγραφή για την Ατλέτικο Μαδρίτης, στην οποία προπονητής ήταν ο συμπατριώτης του Ράντομιρ Άντιτς, που γνώριζε τις ικανότητές του.
Ο προπονητής των «ροχιμπλάνκος» εισηγήθηκε στον ιδιόρρυθμο ιδιοκτήτη της Ατλέτικο Χέσους Χιλ την απόκτηση του Πάντιτς.
Ο Χιλ στην αρχή ήταν αρνητικός καθώς ο Πάντιτς ήταν παντελώς άγνωστος στο ευρωπαϊκό, ποδοσφαιρικό, στερέωμα.
Έτσι, όταν του εισηγήθηκε την απόκτηση του Μίλινκο Πάντιτς από τον Πανιώνιο που τότε αγωνιζόταν στην Β΄ Εθνική, ο Χιλ έπαθε σοκ αφού συνήθως εκείνος ήταν που έφερνε ποδοσφαιριστές στην Ατλέτικο δίχως να ρωτάει τον εκάστοτε προπονητή.
Ο τότε “ισχυρός άνδρας” της ισπανικής ομάδας, δεν γνώριζε τον Πάντιτς και θεώρησε μεγάλο ρίσκο να δαπανηθούν περίπου 600.000 ευρώ σε σημερινά χρήματα για την απόκτηση του.
Ο Αντιτς επιμένει, εγγυάται προσωπικά τις ικανότητες του Πάντιτς και δικαιώνεται πανηγυρικά.
Ο Πάντιτς θα μείνει τρεις σεζόν στην Ατλέτικο, θα γράψει ιστορία και θα γίνει άγαλμα!
Την περίοδο 1995-96 ο Πάντιτς οδηγεί την Ατλέτικο Μαδρίτης στην κατάκτηση του ισπανικού νταμπλ.
Είναι βασικός, αγωνίστηκε σε 41 ματς, πέτυχε 10 γκολ και έβγαλε αμέτρητες ασίστ.
Οι «Ροχιμπλάνκος» κατακτούν το πρωτάθλημα, ενώ στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας κόντρα στην Μπαρτσελόνα ο Μίλινκο Πάντιτς αναδεικνύεται ο ήρωας της Μαδρίτης.
Πετυχαίνει στη παράταση του τελικού το «χρυσό» γκολ της Ατλέτικο και ρίχνει στο «καναβάτσο» την Μπαρτσελόνα.
Οι Μαδριλένοι κατακτούν το “Κόπα ντελ Ρέι”.
Όμως, «βασιλιάς» της Μαδρίτης είναι ένας Σέρβος, ο Μίλινκο Πάντιτς.
Μετά τον θρίαμβο στον τελικό ο Πάντιτς κάνει δηλώσεις στην ελληνική τηλεόραση…
«Αυτό το γκολ το χαρίζω σε όλους τους φίλους μου στην Ελλάδα και ειδικά σ’ αυτούς που μου τηλεφώνησαν πριν το παιχνίδι και μου ευχήθηκαν.
Εχω πολλούς φίλους στην Αθήνα.
Τους σκέφτομαι συχνά και μιλάω μαζί τους.
Η Ελλάδα είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι στην ζωή μου.»
Το καλοκαίρι του 1999 η τότε διοίκηση του Πανιωνίου κάνει πραγματικότητα το όνειρο πολλών «κυανέρυθρων» φιλάθλων. Φέρνει πίσω τον Μίλινκο Πάντιτς και πλέον ο Ιστορικός έχει εκείνη τη περίοδο στο δυναμικό του δυο από τα καλύτερα δεκάρια της ιστορίας του.
Τον Πάντιτς και τον Σαπουντζή.
Ο “Σόλε” θα παίξει 23 ματς, θα σημειώσει 4 γκολ, όμως το επόμενο καλοκαίρι θα φύγει από τον Πανιώνιο.
