”Ζωσιμάδες”
Ο θεμέλιος λίθος του νέου γηπέδου τέθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1936.
Στην τελετή παρέστησαν επίσημοι από την κυβέρνηση,τοπικές και εκκλησιαστικές αρχές.
Επίσης στην τελετή παρέστησαν μαθητές από τα σχολεία και τις σχολές της πόλης αλλά και πλήθος κόσμου.
Η πρώτη του διοίκηση, στις 4 Σεπτεμβρίου 1945, του δίνει την ονομασία Ζωσιμάδες, προς τιμήν των αδερφών Ζωσιμάδων.
Από το 1966 μέχρι σήμερα το χρησιμοποιεί ο ΠΑΣ Γιάννινα σαν έδρα.
Το 1934, μετά από πρόταση του χειρουργού-γιατρού Περικλή Γιαννή και τις άοκνες και πείσμωνες προσπάθειες του τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων και αργότερα Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σπυρίδωνος (Βλάχου), οι αθλητικές εγκαταστάσεις μεταφέρθηκαν στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα το Εθνικό στάδιο των ”Ζωσιμάδων”.Βέβαια πιθανόν να γινόταν χρήση από πιο πριν,περίπου στα τέλη του 1932 με αρχές του 1933.
Στην περιοχή αυτή τότε, υπήρχε ένας εκτεταμένος χώρος ο λεγόμενος ”χωράφι του Χότζα”, που προφανώς ανήκε κάποτε σε κάποιο Χότζα, το οποίο όμως ήταν μικρό για να καλύψει τις ανάγκες ενός μόνιμου σταδίου της πόλης.
Τότε ο Μητροπολίτης Σπυρίδων επισκέφτηκε αυτοπροσώπως την περιοχή η οποία περιστοιχιζόταν από φτωχά μικρόσπιτα που διέθεταν μικρούς κήπους και χωραφάκια.
Με φλογερά πατριωτικά λόγια έπεισε τους περίοικους του γηπέδου αυτού, να παραχωρήσουν μέρος των ιδιοκτησιών τους ώστε να δημιουργηθεί η προβλεπόμενη έκταση και τελικά να χτισθεί ένα αξιοπρεπές στάδιο όπου θα γυμναζόταν η νεολαία. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε το πρώτο αξιοπρεπές στάδιο στην πόλη.
Ο χώρος αγοράζεται τμηματικά σε μια περίοδο 20 χρόνων.Η αρχική του μορφή είναι εντελώς διαφορετική.
Τα αποδυτήρια ήταν στις αυλές διπλανών σπιτιών και συγκεκριμένα στην αυλή της κυρα Κώσταινας.
Ο θεμέλιος λίθος του νέου γηπέδου τέθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1936.
Στην τελετή παρέστησαν επίσημοι από την κυβέρνηση,τοπικές και εκκλησιαστικές αρχές.
Επίσης στην τελετή παρέστησαν μαθητές από τα σχολεία και τις σχολές της πόλης αλλά και πλήθος κόσμου.
Η πρώτη του διοίκηση, στις 4 Σεπτεμβρίου 1945, του δίνει την ονομασία Ζωσιμάδες,προς τιμήν των αδερφών Ζωσιμάδων.
Στην αρχή η Μητρόπολη διέθεσε αρκετά χρήματα για την περίφραξη του νέου σταδίου χτίζοντας ένα τεράστιο πέτρινο τοίχο ολόγυρα.
Λίγο αργότερα, περίπου στα 1959 με 1960 η Μητρόπολη χτίζει, στη βόρεια μεγάλη πλευρά του σταδίου, μια κερκίδα χωρητικότητας περίπου πεντακοσίων θεατών, με απώτερο σκοπό να εξασφαλίσει την ιδιοκτησία του σταδίου, δεδομένου ότι δεν υπήρχε τίποτε που να αποδεικνύει την κυριότητά του.
Το καθεστώς αυτό κράτησε μέχρι τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών, οπότε σε μία επίσκεψη του τότε Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού Κωνσταντίνου Ασλανίδη ο οποίος, βλέποντας τον τεράστιο αυτό χώρο στη μέση της πόλης, εντυπωσιάστηκε θετικά και ζήτησε να γίνει το γρηγορότερο μία μελέτη που να βεβαιώνει ότι μπορεί να κατασκευασθεί ένα αξιοπρεπές στάδιο, αντάξιο της ιστορικής πόλης των Ιωαννίνων.
Όπως ήταν φυσικό τέθηκε θέμα ιδιοκτησίας του γηπέδου, διότι δεν ήταν δυνατόν να εκταμιεύονται χρήματα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και ιδιοκτήτης να είναι η Μητρόπολη.
Τελικά το αγόρασε το κράτος κι’ έτσι έληξε οριστικά το θέμα.
Το 1965 γίνεται μια προμελέτη για τον ηλεκτροφωτισμό του σταδίου από την Siemens.Το 1966 θα μπει ο στίβος ενώ η μελέτη πρόβλεπε και κολυμβητήριο.
To 1982 έγινε η πρώτη επίστρωση ταρτάν στο Ζωσιμάδες.
Το 1992 έγινε συντήρηση των διαδρομών του στίβου και προστέθηκαν ακόμα δυο διαδρομές.
Το 1993 ισχυροί άνεμοι κατέστρεψαν την τότε σκεπαστή εξέδρα,απέναντι από την μεγάλη σκεπαστή.
Το 2000 τοποθετήθηκαν οι προβολείς του γηπέδου, ενώ αντικαταστάθηκαν τα καθίσματα.
Το γήπεδο έφτασε να έχει 8 προβολείς (2 σε κάθε γωνία) μέχρι που έγινε μεταφορά των τεσσάρων προβολέων στην Ριζούπολη.
