”Η ομάδα κερδίζει αν κάθε ένας από τους παίκτες καταφέρει να κερδίσει τον εαυτό του και να τον βάλει κάτω από το συμφέρον της ομάδας.
Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να ξεκινήσεις από κάπου.
Το να είσαι στην κορυφή είναι δύσκολο, πρέπει να μπορείς εκτός από πρώτος να είσαι και ηγέτης.
Οι καλύτεροί σου παίκτες πρέπει να μπορούν να είναι και ηγέτες όταν πρέπει και να θυσιάζονται όταν είναι απαραίτητο.
Είναι μια δουλειά που χρειάζεται θυσίες.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Ο καθένας γνωρίζει τι πρέπει να κάνει.
Έτσι ξεκινάει ένας ηγέτης.
Οι ηγέτες τα αφήνουν όλα έξω από τις γραμμές του γηπέδου.
Αν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, τότε όλα είναι πιο εύκολα. Πρέπει όμως, ο καθένας, όχι απλά να καταλάβει αλλά να νοιώσει ποιος είναι ο ρόλος του στην ομάδα.
Οι παίκτες πρέπει να κάνουν θυσίες συνεχώς μέσα στο παρκέ κατά την διάρκεια των αγώνων.
Είναι μεγάλη θυσία να σκοτώσεις το “εγώ” για το “εμείς” μέσα σε μια φάση.”
Φιλ Τζάκσον
Ο Φίλιπ «Φιλ» Ντάγκλας Τζάκσον, έπαιξε 12 σεζόν στο NBA, κερδίζοντας πρωταθλήματα NBA με τους Νιου Γιορκ Νικς το 1970 και το 1973.
Ο Τζάκσον ήταν ο προπονητής των Σικάγο Μπουλς από το 1989 έως το 1998, όπου τους οδήγησε σε έξι πρωταθλήματα NBA.
Στη συνέχεια, ως προπονητής των Λος Άντζελες Λέικερς από το 1999 έως το 2004 και πάλι από το 2005 έως το 2011, η ομάδα κέρδισε πέντε τίτλους πρωταθλήματος ΝΒΑ υπό την ηγεσία του.
Οι 11 τίτλοι ΝΒΑ του Τζάκσον ως προπονητής ξεπέρασαν το προηγούμενο ρεκόρ των εννέα τίτλων ΝΒΑ από τον Ρεντ Άουερμπαχ.
Κατέχει επίσης το ρεκόρ NBA για τα περισσότερα συνδυασμένα πρωταθλήματα , κερδίζοντας συνολικά 13 ως παίκτης και προπονητής.
Ο Τζάκσον είναι γνωστός για τη χρήση της τριγωνικής επίθεσης του Τεξ Γουίντερ, καθώς και για ολισμική προσέγγιση στην προπονητική που επηρεάστηκε από την ανατολική φιλοσοφία, η οποία του έδωσε το ψευδώνυμο «Zen Master»
Ο Τζάκσον ανέφερε το βιβλίο του Ρόμπερτ Μ. Πίρσιγκ Zen and the Art of Motorcycle Maintenance ως μία από τις σημαντικότερες δυνάμεις καθοδήγησης στη ζωή του.
Εφαρμόζει επίσης πνευματικές πρακτικές ιθαγενών της Αμερικής, όπως τεκμηριώνεται στο βιβλίο του Sacred Hoops.
Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων σχετικά με τις ομάδες του και τις στρατηγικές του στην καλαθοσφαίριση.
Το 2007, ο Τζάκσον εντάχθηκε στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.
Το 1996, ως μέρος των εορτασμών για την 50ή επέτειο του NBA, ο Τζάκσον ανακηρύχθηκε ένας από τους 10 καλύτερους προπονητές στην ιστορία του πρωταθλήματος.
Ο Τζάκσον αποσύρθηκε από την προπονητική το 2011 και εντάχθηκε στους Νιου Γιορκ Νικς ως στέλεχος τον Μάρτιο του 2014.
Απολύθηκε ως πρόεδρος της ομάδας στις 28 Ιουνίου 2017.
Το 1987, ο Τζάκσον προσλήφθηκε ως βοηθός προπονητή του Νταγκ Κόλινς στους Σικάγο Μπουλς.
Προήχθη σε πρώτος προπονητής το 1989.
Ήταν εκείνη τη στιγμή που συνάντησε τον Τεξ Γουίντερ και έγινε θιασώτης της τριγωνικής επίθεσης του Γουίντερ.
Ο Τζάκσον ήταν προπονητής των Μπουλς για πάνω από εννέα σεζόν και τους οδήγησε σε έξι κατακτήσεις πρωταθλημάτων, κερδίζοντας τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα σε ξεχωριστές περιόδους τριών ετών.
Το «three-peat» ήταν το πρώτο από τότε που οι Μπόστον Σέλτικς κέρδισαν οκτώ συνεχόμενους τίτλους από το 1959 έως το 1966.
Ο Τζάκσον και οι Μπουλς προκρίνονταν στα πλέι οφ κάθε χρόνο.
Η πρώτη συνταξιοδότηση του Μάικλ Τζόρνταν μετά τη σεζόν 1992-1993 σηματοδότησε το τέλος του πρώτου «three-peat» και παρόλο που ο Τζόρνταν επέστρεψε λίγο πριν από τα πλέι οφ του 1995, δεν ήταν αρκετό για να αποφευχθεί ο αποκλεισμός στα πλέι οφ από τους Ορλάντο Μάτζικ.
Παρά την επιτυχία των Μπουλς, αυξήθηκε η ένταση μεταξύ του Τζάκσον και του γενικού διευθυντή του Μπουλς, Τζέρι Κράους.
Μερικοί πίστευαν ότι ο Κράους αισθάνθηκε πως δεν του αναγνώρισαν την οικοδόμηση μιας ομάδας πρωταθλήματος και πίστευε ότι ο Τζάκσον του χρωστάει επειδή του έδωσε την πρώτη του δουλειά ως προπονητής στο ΝΒΑ.
Το καλοκαίρι του 1997, ο Τζάκσον δεν προσκλήθηκε στο γάμο της θετής κόρης του Κράους, αν και όλοι οι βοηθοί προπονητές του Μπουλς ήταν προσκεκλημένοι, όπως και ο Τιμ Φλόιντ, τότε επικεφαλής προπονητής στους Άιοβα Στέιτ Σάικλονς, ο τελικός διάδοχος του Τζάκσον. Μετά από αμφιλεγόμενες διαπραγματεύσεις, ο Τζάκσον υπέγραψε μόνο για τη σεζόν 1997–98.
Ο Κράους ανακοίνωσε την υπογραφή του συμβολαίου, τονίζοντας ότι ο Τζάκσον δεν θα υπογράψει νέο συμβόλαιο ακόμη και αν οι Μπουλς κέρδιζαν τον τίτλο της σεζόν 1997–98.
Ο Κράους χαρακτήρισε δημόσια τον Τζάκσον ως διπρόσωπο χαρακτήρα που είχε πολύ λίγη εκτίμηση για τους βοηθούς προπονητές του.
Μετά τον τελικό τίτλο των Μπουλς στην εποχή του Τζόρνταν το 1998, ο Τζάκσον άφησε την ομάδα και ορκίστηκε να μην προπονήσει ξανά.
Ωστόσο, αφού έμεινε εκτός για ένα χρόνο, αποφάσισε να δώσει άλλη μία ευκαιρία με τους Λος Άντζελες Λέικερς το 1999.
«Αποφάσισα να αλλάξω το αντικείμενο της πτυχιακής μου ειδίκευσης από τις πολιτικές επιστήμες σε ένα κράμα ψυχολογίας, θρησκευτικών και φιλοσοφίας.
Η αλλαγή κατεύθυνσης μου έδωσε τη δυνατότητα να εξερευνήσω μια ευρεία γκάμα από πνευματικές προσεγγίσεις, που προέρχονταν τόσο από την Ανατολή όσο και από τη Δύση.
Με συνεπήρε ιδιαίτερα το ουμανιστικό όραμα του Νίκου Καζαντζάκη στον “Τελευταίο πειρασμό” και ο παραλληλισμός του με όσα είχα διαβάσει σχετικά με τον Βούδα.
Με συγκίνησαν επίσης οι “Παραλλαγές της θρησκευτικής εμπειρίας” του Γουίλιαμ Τζέιμς, όχι μόνον επειδή τοποθετούσαν τα παιδικά μου βιώματα στη σωστή τους διάσταση, αλλά και για την αναζήτηση μιας νέας, αυθεντικότερης πνευματικής ταυτότητας, η οποία αναβλύζει από το αχανές τοπίο της αμερικανικής κουλτούρας».
