Ο Σύνδεσμος Φιλάθλων Κατερίνης ο Πιερικός είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στην Κατερίνη.

Το έμβλημά του είναι ο Φοίνικας, το μυθολογικό πτηνό που αναγεννιέται από τις στάχτες του. Τα επίσημα χρώματά του είναι το λευκό, το μοναδικό χρώμα που αναγράφεται στο καταστατικό του.

Χρησιμοποιεί ως αγωνιστική έδρα το Α΄ Δ.Α.Κ. Κατερίνης (πρώην Εθνικό Στάδιο Κατερίνης) όπου αγωνίζεται από το 1964 μέχρι και σήμερα και αποτελεί παραδοσιακή του έδρα και έχει χωρητικότητα 4.995 θέσεων.

Με την θέσπιση του επαγγελματισμού το 1979 έγινε ημί-επαγγελματική ομάδα παίζοντας στη Β΄ Εθνική, ενώ το 1984 μετατράπηκε σε ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία (Π.Α.Ε.) καθώς προβιβάστηκε εκ νέου στην Α΄ Εθνική.

Ο Πιερικός αποτελεί την πλέον επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του Νομού Πιερίας, αλλά και μία με σημαντική πορεία στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο πρώτος Πιερικός, ιδρύθηκε το 1930, αυτοδιαλύθηκε όμως πολύ γρήγορα επειδή τότε μεσουρανούσε ο Μέγας Αλέξανδρος.

Δεν είχε καμία σχέση με τον Σ.Φ.Κ. Πιερικός, αφού προϋπήρχε 30 χρόνια νωρίτερα και ήταν μια ομάδα που απλώς έφερε αυτό το όνομα.
Ο Σύνδεσμος Φιλάθλων Κατερίνης Πιερικός ιδρύθηκε στις 11 Απριλίου 1961 έπειτα από τη συγχώνευση των ομάδων Μέγας Αλέξανδρος και Όλυμπος και μέσα στην ίδια χρονιά η ομάδα της Κατερίνης κατάφερε να κερδίσει την άνοδο στην Α΄ Εθνική κατηγορία.

Το 1959 υπήρχαν δύο μεγάλες ομάδες στην Κατερίνη, ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Όλυμπος. Μεταξύ των δυο υπήρχαν μεγάλες αντιπαλότητες, τσακωμοί και πολλά επεισόδια.

Την χρονιά αυτή ξεκινάει το πρώτο πρωτάθλημα Εθνικής Κατηγορίας της Α’ Εθνικής και ανάμεσα στις 16 ομάδες, στην πρεμιέρα του θεσμού o Μέγας Αλέξανδρος, χωρίς τύχη την πρώτη κιόλας χρονιά, υποβιβάζεται.

Ο Δεύτερος εκπρόσωπος της ποδοσφαιρικής Κατερίνης ο Όλυμπος, με αξιώσεις προσπαθεί να μιμηθεί τον συμπολίτη του αλλά χωρίς επιτυχία και χάνει το εισιτήριο της ανόδου στην Α’ Εθνική από τον Θερμαϊκό Θεσ/νίκης, επάνω στο νήμα.

Ο υποβιβασμός του Μέγα Αλέξανδρου και η αποτυχία ανόδου του Όλυμπου, οδηγούν τους «ψυχραιμότερους» σε μία επαναστατική για την εποχή σκέψη, την Συνένωση.

Και θεωρείται επαναστατική αυτή η σκέψη επειδή ανάμεσα στα δύο Σωματεία υπήρχε ένα άσβεστο ποδοσφαιρικό μίσος.
Τη σεζόν 1960-1961 Μ.Αλέξανδρος και Όλυμπος αποτυγχάνουν εκ νέου να ανέβουν στην Α’ Εθνική καθώς καταλαμβάνουν την 3η και 4η θέση αντίστοιχα,στον Κεντρικό όμιλο της Β’ Εθνικής.

Η νέα κατάσταση με την δημιουργία της Α’ Εθνικής, άλλαζε την ροή των πραγμάτων.

Δεν υπήρχαν περιθώρια εγωισμών και παρόμοιων άλλων συναισθημάτων. Η σύσταση ενός ισχυρού ποδοσφαιρικού εκπροσώπου, από το θαυμάσιο έμψυχο υλικό των δύο ομάδων, ήταν η απαίτηση των καιρών.

Η σκέψη της συνένωσης άρχισε να ωριμάζει μιας και άλλα σωματεία της επαρχίας είχαν ακολουθήσει αυτή την οδό λόγω οικονομικών και άλλων προβλημάτων.

Υπήρχαν βέβαια οι αντιδράσεις.

Οι σκληροί λιγόστευαν.

Η δημιουργία μιας πανίσχυρης ομάδας που θα εκπροσωπούσε επάξια την Πιερία, κερδίζει έδαφος.

Την απόφαση για την κοινή συνάντηση των εκπροσώπων των δύο συλλόγων αναλαμβάνουν ο τότε Νομάρχης Πιερίας, Κων/νος Ναλμπάντης και ο Δήμαρχος Κατερίνης Βασίλειος Ταβαντζής.

Η πρώτη σύσκεψη έγινε στην Νομαρχία, το Σάββατο 18 Μαρτίου 1961, με πρόεδρο και εισηγητή του θέματος, τον Νομάρχη, ο οποίος στους εκπροσώπους Ολύμπου και του Μέγα Αλέξανδρου είπε:

“Εξ ιδίας πείρας αλλά και εκ διαθέσεως των φιλάθλων ανεξαρτήτως σωματειακής τοποθετήσεως, οτι με τα σημερινά δεδομένα και ως διεξάγεται το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, επιβάλλεται όπως δημιουργηθεί στην πόλη μας, ένας δυναμικός ποδοσφαιρικός οργανισμός, τον οποίο θα ενισχύει ηθικώς και υλικώς ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλεώς μας”.
Πραγματικά υπήρξε διάθεση συνένωσης. Οι αποφάσεις για το θέμα των Γενικών Συνελεύσεων των δύο Σωματείων, ορίσθηκαν την Τρίτη 11 Απριλίου 1961. Η επόμενη κίνηση ήταν οι συνελεύσεις των δυο Συλλόγων για αποφάσεις. Η Γενική Συνέλευση του Μέγα Αλέξανδρου έγινε στο καφενείο “Αγροτικόν”, στην οδό Ι.Δραγούμη και του Ολύμπου στο καφενείο “Παράδεισος” επί της (τότε) οδού Διαδόχου Κων/νου.

Η Γενική Συνέλευση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, με 90 παρόντα μέλη, αποφάσισε ομόφωνα υπέρ της συγχώνευσης, μετά από ωριαία διαδικασία.

Αντίθετα η Γενική Συνέλευση του Ολύμπου, υπήρξε αρκετά θορυβώδεις, με αντιδράσεις, ζωηρές αντεγκλήσεις, διαξιφισμούς και αποχωρήσεις.

Η ψηφοφορία ανέδειξε 70 υπέρ της συγχωνεύσεως, 6 κατά και 20 αποχωρήσαντες.

Όμως, παρ’όλα αυτά, η συγχώνευση είναι πλέον γεγονός!

Λίγο αργότερα, στις 29 Μαΐου του 1961 ο Πιερικός δίνει το πρώτο του φιλικό παιχνίδι, στο οποίο επικρατεί του Παναθηναϊκού με 3-0 χάρη σε δύο γκολ του Φουλίδη και ένα του Μπίκα. Τα πρώτα σημάδια είναι θετικά…

Στις 4 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, υπογράφεται το καταστατικό.
Ακολούθησε οι διευθέτηση των λεπτομερειών που προβλεπόταν.

Οι δύο Σύλλογοι θα ολοκλήρωναν το πρωτάθλημα 1960-61 και τον Ιούνιο, μετά από κλήρωση, θα παρέμενε προσωρινά ένα από τα δύο Σωματεία, στο οποίο θα προσχωρούσε τυπικά το δεύτερο και θ’ άλλαζε καταστατικό και επωνυμία αργότερα.

Το όνομα αυτού: ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ «Ο ΠΙΕΡΙΚΟΣ», σήμα του ο αναγεννώμενος εκ της τέφρας Φοίνιξ.

Τα ονόματα που ετέθησαν ήταν πέντε, Αθλητική Ένωση Κατερίνης – Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Κατερίνης – Κατερίνη – Παμπιερικός – Πιερικός, το Πιερικός επικράτησε.

Η κλήρωση οδήγησε στην τυπική μεταγραφή στον Μέγα Αλέξανδρο, του οποίου τροποποιήθηκε το καταστατικό και άλλαξε το όνομα σε Σ.Φ.Κ. ΠΙΕΡΙΚΟΣ διατηρώντας τον Αριθμό Μητρώου ΕΠΟ του Μ. Αλεξάνδρου (Α.Μ.ΕΠΟ 267).

Ο Πιερικός πήρε τη θέση του Μ. Αλεξάνδρου στο πρωτάθλημα της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας 1961-1962 ενώ διατηρήθηκε ο Όλυμπος, σαν ομάδα φυτώριο, η οποία με την σειρά της μετονομάσθηκε σε Απόλλων Κατερίνης αργότερα.
Το έμβλημα της ομάδας αποφασίστηκε να είναι ο αναγεννώμενος Φοίνικας ο οποίος συμβόλιζε την αναγέννηση της ομάδας μετά την συγχώνευση ως μια νέα ποδοσφαιρική δύναμη και ένα νέο ξεκίνημα στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της Κατερίνης.

Το έμβλημα στην φανέλα όντας δύσκολο η μοδίστρα της εποχής να κεντήσει πάνω στην φανέλα φοίνικα αναγεννώμενο από την τέφρα του, προτιμήθηκε να ραφτεί ένα έγκυκλο Π, το οποίο καθιερώθηκε στην συνείδηση όλων των Ελλήνων φιλάθλων ως σήμα και ως λογότυπο του Πιερικού εμπνευσμένο από την αρχαιότητα, όπου τότε κάθε στρατιωτική ομάδα είχε το δικό της λογότυπο, σχέδιο, το οποίο οι στρατιώτες σχεδίαζαν πάνω στην ασπίδα τους, και δεν ήταν ούτε προχειρότητα, ούτε νεωτερισμός της εποχής.

Υπήρχε για χιλιετίες πριν τον Πιερικό.

Με αυτό το Π στην φανέλα διέπρεψε η ομάδα στην καλύτερη δεκαετία της.

Ιστορικά οι πρώτες φανέλες του Πιερικού είχαν μαύρο κύκλο και μέσα ένα λευκό Π, αργότερα ο κύκλος έγινε λευκός με μαύρη περίμετρο και μαύρο Π όπου έγινε πλέον κλασσικό.

Κάποια χρονιά υπήρξε μόνο μαύρο Π χωρίς κύκλο.

Αργότερα επανήλθε το κλασσικό και πάλι.
Τα χρώματα του Πιερικού σύμφωνα με το καταστατικό του, ορίζονταν τα λευκά.

Δεν υπήρχε καμία αναφορά σε δεύτερο χρώμα, όμως θα έπρεπε να υπάρχει κι ένα δεύτερο διαφορετικό χρώμα, ώστε να είναι διακριτοί οι αριθμοί στις φανέλες και έτσι ως δεύτερο βοηθητικό χρώμα χρησιμοποιήθηκε το μέλαν μαύρο.

Η επιλογή του χρώματος δεν έγινε τυχαία.

Είχε αποφασιστεί ότι το χρώμα θα είναι έξω από τα «κλισέ» χρώματα του τότε ποδοσφαιρικού «κατεστημένου» (πάλαι ποτέ Π.Ο.Κ.) με τις κάθετες ρίγες, (ερυθρόλευκα, ή πρασινόλευκα, ή κιτρινόλευκα).

Διαλέχτηκε με πρότυπα μη «κατεστημένα», μη Ελληνικά…

Επελέγη όχι χρώμα, αλλά απουσία χρώματος.

Εμπνευσμένο από την Ρεάλ των πέντε συνεχόμενων κυπέλλων πρωταθλητριών εκείνη την εποχή στην Ευρώπη.

Καθ’ όλη την διάρκεια δεκαετίας του 60, ο Πιερικός εκτός έδρας πάντα φορούσε ολόλευκες εμφανίσεις ενώ τις περιπτώσεις συναντήσεων στην Κατερίνη που ο αντίπαλος έπαιξε με λευκές φανέλες, ο Πιερικός έπαιξε με άλλα χρώματα αφού ο κανονισμός έλεγε πως ο φιλοξενούμενος έχει δικαίωμα να διαλέξει πρώτος, και ο γηπεδούχος πρέπει να φορέσει διαφορετικά χρώματα από του φιλοξενούμενου.