1959-60
Το κύπελλο πρωταθλητριών της περιόδου 1959-60 ήταν το πέμπτο από την καθιέρωση του θεσμού.
Το κατέκτησε για πέμπτη συνεχόμενη φορά η Ρεάλ Μαδρίτης κερδίζοντας στον τελικό την Φρανκφούρτη με σκορ 7-3.
Η χώρα μας πήρε μέρος για πρώτη φορά στο Κύπελλο Πρωταθλητριών την περίοδο 1959 – 1960.
Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο Ολυμπιακός, ο οποίος αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο από τη Μίλαν.
Οι ερυθρόλευκοι πήραν ισοπαλία 2-2 από τους μεγάλους αντιπάλους τους στο Στάδιο Καραϊσκάκη και ηττήθηκαν 3-1 στο Σαν Σίρο.
Η Ρεάλ Μαδρίτης το κατέκτησε και αυτό το τρόπαιο πραγματοποιώντας ένα σερί πέντε στα πέντε που ακόμα όμοιο του δεν υπάρχει.
Η όλη πορεία της προς τον τελικό ήταν εκπληκτική και η ανωτερότητα της από όλες τις υπόλοιπες ομάδες εμφανής.
Ακόμα και ο ισπανικός εμφύλιος με την μεγάλη αντίπαλο της Μπαρτσελόνα ήταν μια επιβεβαίωση της υπεροχή της.
Ο τελικός ήταν ένα επιθετικό ρεσιτάλ της Ρεάλ η οποία έχοντας τα δύο επιθετικά της αστέρια Πoύσκας και Ντι Στέφανο σε δαιμονιώδη ρυθμό πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ ο πρώτος και τρία ο δεύτερος πήραν την πέμπτη κούπα με τον πιο εύκολο τρόπο από όλες τις προηγούμενες.
Ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 13 Μαΐου, στο Στάδιο Χάμπντεν Παρκ της Γλασκόβης και τον παρακολούθησαν 135.000 θεατές.
Το 1960 όλη η Ευρώπη πίστευε ότι η Άϊντραχτ Φρανκφούρτης θα ήταν η ομάδα που θα έριχνε από τον θρόνο της την επί 4 συναπτά έτη κυπελλούχο Ρεάλ Μαδρίτης.
Η Άιντραχτ, σε αντίθεση με την Ρεάλ που είχε παίκτες από όλο το κόσμο, ήταν μια αμιγώς Γερμανική ομάδα.
Τα αστέρια της που την οδήγησαν μέχρι τον τελικό ήταν ο Alfred Pfaff που στον ημιτελικό με τους Ρέιντζερς Γλασκώβης πέτυχε 4 γκολ και ο δυναμικός εξτρέμ Richard Kress.
Στην επίθεση ήταν ο επικίνδυνος και απρόβλεπτος νεαρός σέντερ φορ Erwin Stein και ο Lindner που είχε ήδη σκοράρει 6 γκολ στο κύπελλο πρωταθλητριών εκείνη τη χρονιά.
Η Άϊντραχτ έπαιζε γρήγορο και επιθετικό ποδόσφαιρο και απειλούσε ξεκάθαρα την κυριαρχία της Ρεάλ.
Ο τελικός ανάμεσα τους ήταν κατά γενική ομολογία ένας από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος στην ιστορία του θεσμού.
Η 18η Μαΐου, μέρα διεξαγωγής του τελικού ήταν ημέρα κατάριψης ρεκόρ.
Το πλήθος που μαζεύτηκε για να παρακολουθήσει τον τελικό ήταν 127,621 θεατές, αριθμός που δεν έχει ξεπεραστεί μέχρι σήμερα.
Τα έσοδα από τα εισιτήρια ήταν £55,000, ποσό ρεκόρ για την εποχή στην Βρετανία, περίπου 70 εκατομμύρια άνθρωποι θα τον παρακολουθούσαν από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες ενώ είναι μέχρι και σήμερα ο τελικός που επιτεύχθηκαν τα περισσότερα τέρματα.
Το παιχνίδι ξεκίνησε με ένα γρήγορο γκολ από τους Γερμανούς.
Η Ρεάλ μπήκε στον αγωνιστικό χώρο λίγο νωθρά ένω οι παίκτες της φάνηκε να υποτιμούν τους αντιπάλους τους.
Οι παίκτες της Άϊντραχτ από την άλλη, μπήκαν στο γήπεδο με ενθουσιασμό, δύναμη και ζωντάνια δείχνοντας απο νωρίς τις άγριες διαθέσεις τους.
Σέντρα σουτ του Meier στο πρώτο κιόλας λεπτό εξουδετερώθηκε με υπερενταση από τον Dominguez τον τερματοφύλακα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Ακολούθησαν επικύνδυνες προσπάθειες απο τους Kress και Pfaff και στο 18ο λεπτό ο Kress με βολέ άνοιξε το σκορ για την Άϊντραχτ που μέχρι εκείνο το σημείο του αγώνα το δικαιούτο απόλυτα.
Με την Ρεάλ μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο κατώτερη των περιστάσεων η έκπληξη διαγραφόταν.
Όμως τότε ήταν που ανέλαβε δράση ο Di Stefano και άλλαξε όλη η ροή του αγώνα. Αμέσως μετά το γκολ της Άϊντραχτ ο Puskas με κεφαλιά βρίσκει τον Gento πίσω από την Γερμανική άμυνα όμως το σουτ του περνάει ελάχιστα έξω.
Στην επόμενη φάση ο Canario τροφοδοτεί τον Di Stefano στην μικρή περιοχή και αυτός νικάει τον Loy, τον Γερμανό τερματοφύλακα για να σκοράρει και να ισοφαρίσει μεν, αλλά και να διευρύνει το απίστευτο ακόμα και σήμερα ρεκόρ του να σκοράρει σε 5 συνεχόμενους τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Δύο λεπτά αργότερα πάλι o Di Stefano στέλνει την μπάλα στα δίκτυα εκμεταλλευόμενος ασταθή απόκρουση του Loy έπειτα απο σουτ του Canario και γράφει το Ρεάλ Μαδρίτης Άϊντραχτ 2-1.
Με τον Di Stefano να είναι παντού στο γήπεδο, με την ταχύτητα και τον έλεγχο της μπάλας από τους Gento και Canario και με τις τεχνικές ικανότητες του Puskas στην επίθεση οι παίκτες της Ρεάλ κυριάρχησαν κατά κράτος και ήταν θέμα χρόνου μέχρι να καταρρεύσει η Γερμανική άμυνα.
Ο Ούγγρος άσος έγραψε το 3-1 με την λήξη του ημιχρόνου πετυχαίνοντας ένα καταπληκτικό και δύσκολο τέρμα με την μπάλα να καρφώνεται στα δίχτυα από πολύ κλειστή γωνία.
Στο 56 μετά από πέναλτυ που υπέπεσε ο Lutz o Puskas έκανε το 4-1 ενώ, ακολούθησαν άλλα δυο δικά του γκολ, ένα με κοντινή κεφαλιά και ένα με ψηλοκρεμμαστό σουτ και έτσι το σκορ διαμορφώθηκε σε 6-1. 6-1 20 λεπτά πριν την λήξη του τελικού!
Οι Γερμανοί μείωσαν με τον Stein σε 6-2, αλλά αμέσως μετά ο Di Stefano μετά από κούρσα από την σέντρα και άψογο ένα δύο δέχτηκε την μπάλα μές στην μικρή περιοχή, εξαπέλυσε έναν κεραυνό και η μπάλα καρφώθηκε στην αριστερή γωνία των διχτύων της Άϊντραχτ διαμορφώνοντας το σκορ σε 7-2.
Ο Di Stefano πέτυχε Χάτ Τρικ που τόσο πολύ το δικαιούτο.
Οι Γερμανοί κατάφεραν να σκοράρουν με τον Stein άλλη μία φορά και να μειώσουν έτσι σε 7-3 αλλά η διαφορά κλάσης ήταν εμφανής.
Κανένας από τους θεατές που βρέθηκαν στο Hampden της Γλασκώβης δεν είχε ξαναδεί μια τέτοια ποδοσφαιρική πανδαισία.
Τα ονόματα των Gento, Puskas, Canario μα πάνω από όλα του Di Stefano θα τους χαρασόταν στην μνήμη για πολλά χρόνια στο μέλλον.
Το κύπελλο σήκωσε ο Zarraga και μαζί με την υπόλοιπη ομάδα έκαναν τον γύρο του θριάμβου μπροστά σε ένα ξέφρενο πλήθος που ακόμα δεν μπορούσε να αντιληφθεί την ποδοσφαιρική πανδαισία που προηγήθηκε και το ποδοσφαιρικό μεγαλείο αυτής της ομάδας.
Σκόρερ: (26′, 29′, 75′ Ντι Στέφανο, 45′, 56’πεν., 59′, 70′ Πούσκας – 10′ Κρες, 64′, 72′ Στάιν)
ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Μουνιόθ): Ντομίνγκεθ, Μαρκίτος, Σανταμαρία, Πατσίν, Βιδάλ, Θαράγα, Κανάριο, Ντελ Σολ, Ντι Στέφανο,Πούσκας,Χέντο
ΑΪΝΤΡΑΧΤ (Όσβαλντ): Λόι, Λουτζ, Εϊγκενμπροντ, Χέφερ, Βιλμπάχερ, Στίνκα, Κρες, Λίτνερ, Στάιν, Πφαφ, Μάγιερ
