«Mεταρρυθμίσεις» που θα άλλαζαν τον κόσμο του ποδοσφαίρου.
Για να βρεις ιδέες δεν χρειάζεται να πας πολύ μακριά, θα πρέπει απλά να ανακτήσεις από τα σκουπίδια το εντυπωσιακό πρόγραμμα 900 σελίδων που έγραψε ο Roberto Baggio, που ετοίμασε το 2011 όταν διορίστηκε πρόεδρος του Τεχνικού Τομέα της Ομοσπονδίας, μετά την πρόταση του τότε προέδρου Giancarlo Abete σε συμφωνία με τον πρόεδρο του Aiac Renzo Ulivieri.
Πολλοί ακόμα πιστεύουν, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα λαικό άθλημα των φτωχών, που κάνει την καρδιά πλούσια.
Εχουν δίκιο και δεν έχει σημασία αν εν τω μεταξύ τα χρήματα επισκιάζουν τα πάντα.
Δεν έχει καμία σημασία.
Επειδή ολα τα παιδιά, πρέπει να θυμούνται αυτή την φράση.
Όταν το ποδόσφαιρο γίνεται επάγγελμα δεν υπάρχει χώρος για όλους και πολλές φορές δεν υπάρχει χώρος και γι’αυτούς που αξίζουν πραγματικά, οπότε αν αγαπάς πραγματικά το ποδόσφαιρο πρέπει να είσαι ικανοποιημένος, μόνο που ακουμπάς την μπάλα.
Πρέπει να είσαι ικανοποιημένος σε ένα χωραφένιο γήπεδο.
Θα πρέπει να είσαι ικανοποιημένος με το τίποτα και μερικές φορές με βρώμικα αποδυτήρια, που θυμίζουν αχούρι.
Πρέπει να συνηθίσετε στο γεγονός, οτι θα υπάρχει μια ιατρική τσάντα που το πολύ, να έχει ενα ψυκτικό και δυό γάζες.
Πρέπει να είστε ικανοποιημένοι όταν με δικά σας έξοδα φτάνετε στο γήπεδο του αντιπάλου.
Πρέπει να είστε ικανοποιημένοι όταν φοράτε σκισμένες κάλτσες και μια ξεθωριασμένη φανέλα, με τους αριθμούς να αχνοφαίνονται.
Πρέπει να είστε ικανοποιημένοι με τις προπονήσεις στην βροχή και στο χιόνι.
Πρέπει να είστε ικανοποιημένοι, επειδή είστε ξεχασμένοι από την ομοσπονδία και τους αρμόδιους φορείς.
Επειδή μερικές φορές, στο ποδόσφαιρο, όπως και στην κοινωνία, όσοι βρίσκονται στις κάτω κατηγορίες, ξεχνιούνται.
Ωστόσο, το νόημα είναι όλο εδώ, η ομορφιά του ποδοσφαίρου είναι εδώ.
Η αγάπη δεν λαμβάνει υπόψη την τελειότητα.
Επειδή μερικές φορές, όταν φτάνεις στην κορυφή, ξεχνάς από πού προέρχεσαι.
Ξεχνάς πως ξεκίνησες να αγαπάς το ποδόσφαιρο.
Το ποδόσφαιρο, θα σε κάνει πάντα να αισθάνεσαι και να παραμένεις παιδί.
