Ηταν στις 3 Ιουνίου 1997 όταν ο Ρομπέρτο Κάρλος, πετύχαινε το συγκεκριμένο γκολ-φάουλ, απέναντι στην Εθνική ομάδα της Γαλλίας.

Απίστευτο σουτ, απίστευτα φάλτσα στην μπάλα, απο αυτά που συνήθιζε να ”βάζει” ο Ρομπέρτο Κάρλος.

«Πιστεύω ότι ήταν ένα θαύμα, γιατί δεν ξαναείδα κάτι τέτοιο.

Ένα θαύμα, γιατί υπάρχει μόνο ένα στον κόσμο.

Θα δούμε γκολ που είναι παρόμοια με αυτό, αλλά όχι ίδια.

Αυτά είναι πράγματα που συμβαίνουν μόνο μια φορά στη ζωή και συνέβη σε μένα.

Ο κόσμος με ρωτάει πώς το έκανα.

Έκανα πολλή προπόνηση και όλα αυτά τα χρόνια προπόνησης έφεραν αυτό το γκολ.

Δεν υπάρχει μυστικό. Εάν υπήρχε, θα σας το έλεγα.

Ο κόσμος ήταν λίγο σκεπτικός, εξαιτίας της απόστασης. Μεταξύ της μπάλας και του Μπαρτέζ υπήρχαν 35 μέτρα απόσταση ή και παραπάνω και ο κόσμος δεν το πίστευε. Έπρεπε να βλέπω πώς έστησε το τείχος ο Μπαρτέζ.

Το είχε τοποθετήσει αρκετά έξω.

Στήθηκα μπροστά από την μπάλα, ώστε ο Μπαρτέζ να μην καταλάβει και να θεωρήσει ότι θα στείλω την μπάλα πάνω από το τείχος.

Παρότι είχα αρχίσει να παίρνω φόρα, όταν είδα ότι δεν κινούταν ο Μπαρτέζ άλλαξα απόφαση και είπα να τη χτυπήσω με το εξωτερικό.

Ναι, τη χτύπησα άσχημα, αλλά αυτή κατέληξε στην άκρη του δοκαριού.

Στο στάδιο υπήρχε ένα κενό, μέσα από το οποίο ερχόταν αέρας από τα δεξιά.

Το μόνο πράγμα που με ενδιέφερε ήταν να βρω εστία.

Τη δύναμη την είχα. Ήθελα να βάλω σωστά το πόδι μου, ώστε να τη χτυπήσω κατάλληλα. Ήταν το μόνο που σκεφτόμουν.

Όταν κλότσησα, είδα την μπάλα να πηγαίνει τελείως έξω, αλλά ο αέρας, αυτός ο περιβόητος αέρας, επανέφερε την μπάλα προς την εστία.

Πάντα χτυπάω τα στημένα στη βαλβίδα της μπάλας, επειδή είναι το πιο σκληρό σημείο της και παίρνει μεγαλύτερη δύναμη.

Πάντα κλοτσούσα από κάτω αριστερά προς τα πάνω δεξιά, που βοηθούσε στο φάλτσο.

Θα θυμάμαι για πάντα τη διαφήμιση πίσω από την εστία.

Στόχευα στο ‘a’ του ‘La Poste’, όμως όταν σούταρα, η μπάλα έφευγε μίλια μακριά από τον στόχο.

Πήγαινε σε διαφορετική διαφημιστική πινακίδα.

Το ball boy βούτηξε για να μην το πετύχει η μπάλα.

Έπρεπε να έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε μένα.

Αυτό που με εξέπληξε ήταν το φάλτσο της μπάλας.

Αφότου πέρασε το ύψος του κάθετου δοκαριού, άλλαξε φάλτσο. Δείτε το ξανά και θα καταλάβετε.

Τέτοια γκολ έρχονται μόνο μια φορά στην καριέρα σου. Έχω εκτελέσει μερικά τέτοια φάουλ στην προπόνηση, με ή χωρίς τείχος, όμως ποτέ με τέτοιο φάλτσο και καμπύλη. Ήταν ένα όμορφο γκολ, αξέχαστο.

Μετά από τον αγώνα, μίλησα με τον Μάριο Ζαγκάλο, τον προπονητή μας, και δεν το πίστευε.

Στα αποδυτήρια, μου είπαν πολλά για το γκολ.

Ήρθαν και μου είπαν ‘τι έκανες; Τι φανταστικό γκολ; Τι υπέροχο γκολ;

Το θεωρώ το πιο σημαντικό γκολ της καριέρας μου.

Σημαντικό για όλα όσα ειπώθηκαν στη συνέχεια.

Υπήρξε τεράστια συζήτηση.

Ήταν πραγματικά το γκολ της καριέρας μου».

Ρομπέρτο Κάρλος