Το 2005 ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα ήταν 667 ευρώ, σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία.
Εκείνο το καλοκαίρι ο Ακράτητος του Μάκη Ψωμιάδη απέκτησε έναν άσημο (στη χώρα μας) 23χρονο Περουβιανό μεσοεπιθετικό, τον Ρομπέρτο Μερίνο, από τη Θιουδάδ Μούρθια.
Ο ετήσιος μισθός του δεν έφτανε καν τον βασικό μισθό της χώρας μας, αφού ανερχόταν στα 661 ευρώ!
Μέσα σε ένα εξάμηνο με την ομάδα των Άνω Λιοσίων κατάφερε να πάρει ”προαγωγή” στον Ατρόμητο, ενώ το ρεπορτάζ της εποχής μιλούσε και για ενδιαφέρον του Ολυμπιακού, που πλήρωνε παχυλά ποδοσφαιριστές που δεν προσέφεραν πολλά πράγματα, όπως τον Αρούνα Μπαμπαγκίντα που έπαιρνε πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο ή τον Ντάνι που έπαιρνε 1,5!
Ο Μερίνο προσέφερε απλόχερα θέαμα στο ελληνικό κοινό που λάτρεψε το αυθόρμητο, άναρχο και μαγικό στιλ παιχνιδιού του.
Ειδικά στον Ατρόμητο, παρέα με τον Ρεφίκ Τζιμπούρ, ήταν απολαυστικός, αποκτώντας πολλούς θαυμαστές εξ’ αιτίας της φοβερά κλειστής ντρίμπλας του, που θύμιζε το ποδόσφαιρο παλιότερων δεκαετιών.
Στον Ακράτητο έκατσε μόλις έξι μήνες, αφού ο, τότε, 23αχρονος άσος ζήτησε να φύγει και να πάει με μεταγραφή στον Ατρόμητο.
Ο Γιώργος Παράσχος τον είχε δει σε DVD τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και ζήτησε αμέσως τη μεταγραφή του παίκτη στην ομάδα.
Ο Μερίνο ήταν απίστευτα γυμνασμένος αθλητής και όλα έδειχναν πως θα αφήσει ιστορία.
Η παρουσία του στην ομάδα του Περιστερίου ήταν αρκετά επεισοδιακή, αφού ήταν δύσκολος χαρακτήρας και δεν μπορούσε να ενταχθεί στο σύστημα της ομάδας, ενώ έδεσε αμέσως με άλλον ένα εκρηκτικό χαρακτήρα τον Ραφίκ Τζιμπούρ…
Μόλις δυόμιση σεζόν έμεινε στον Ατρόμητο και σε αυτό το διάστημα συνέβησαν πολλά πράγματα, που σημάδεψαν τόσο τον ίδιο όσο και την ίδια την ομάδα.
Η τεχνική κατάρτιση του Ρομπέρτο Μερίνο ήταν σε τόσο υψηλό επίπεδο, που οι συμπαίκτες του πολλές φορές πριν από τις προπονήσεις της ομάδας του έδιναν ένα πορτοκάλι ή μία μπάλα του τένις και αυτός έκανε απίστευτα κόλπα μαζί της!
Μάλιστα η συγκεκριμένη φήμη βγήκε και εκτός συνόρων του Ατρόμητου, οπότε πριν τους αγώνες και στα αποδυτήρια αντίπαλοι και συμπαίκτες του ζητούσαν να κρατήσει τη μπάλα όσο το δυνατόν πιο πολύ μπορούσε.
Ένα κληρονομικό πρόβλημα σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα του Ρομπέρτο Μερίνο, είχε ως αποτέλεσμα να αποσπαστεί η προσοχή του από το ποδόσφαιρο και να πάει αλλού.
Όταν ο πατέρας του έχασε τη ζωή του, ο Μερίνο άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και ήταν αδύνατο να ανταποκριθεί στις αγωνιστικές του υποχρεώσεις.
Κάπου εκεί ήρθαν και οι προστριβές με την διοίκηση του Ατρόμητου, με τον 25αχρονο άσο να πηγαίνει στην πατρίδα του για να ξεπεράσει τους προσωπικούς εφιάλτες που τον κυνηγούσαν.
Ο ίδιος δήλωσε πως αντιμετωπίζει πρόβλημα στον εγκέφαλο και πως κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του, με τους ανθρώπους της ομάδας να σέβονται την ιδιαιτερότητα και να κάνουν τα στραβά μάτια.
Μετά από δυόμιση χρόνια λοιπόν με πολλά προβλήματα, ταξίδια στο Περού, επιστροφές, κόντρες και κάποιες τρελές καταστάσεις, ο Ρομπέρτο Μερίνο αποχωρεί από την Ελλάδα ενώ το όνομα του ακουγόταν έντονα και για την ΑΕΚ.
