Ήταν το 1997.
Στο ιδιαίτερα καυτό καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, γίνεται ένα μεγάλο θαύμα.
Συγκεκριμένα ήταν στις 25 Ιουλίου του 1997.
Ο πιο δυνατός παίκτης μετά την εποχή Μαραντόνα, προσγειώθηκε στο Μιλάνο, για λογαριασμό των Νερατζούρι...
Ronaldo Luís Nazário de Lima, πιο απλά, το Φαινόμενο.
Πέρασαν πολλά χρόνια απο εκείνη την ημέρα στο Μιλάνο, στα γραφεία της Ίντερ, εκεί που προσγειώνεται ο Ρονάλντο, αυτός που λίγους μήνες αργότερα θα κέρδιζε την Χρυσή Μπάλα.
Ο Μοράτι τον έκλεισε λίγες εβδομάδες νωρίτερα, ο Βραζιλιάνος παρουσιάστηκε στο Durini, τότε σημείο αναφοράς της Ίντερ, από τον πρόεδρο Massimo Moratti, τον Sandro Mazzola και τον σύμβουλο αγοράς Luisito Suarez, έναν από τους αρχιτέκτονες αυτής της αξέχαστης μεταγραφής.

Τα νέα είχαν ήδη κυκλοφορήσει εδώ και αρκετό καιρό, αλλά για να κάνει τους ανθρώπους της Ίντερ να δονούνται, ο Μοράτι περιμένει λίγο μέχρι να δώσει το τελικό ok, ώστε να τον δουν μπροστά τους οι οπαδοί, με σάρκα και οστά, με αυτά τα μεγάλα δόντια να προεξέχουν και να φοράει τα χρώματα της ομάδας.
Πώς μπορούμε να ξεχάσουμε τον χαιρετισμό από το μπαλκόνι φορώντας ένα μοναδικό καρό πουκάμισο, ενώ έδειχνε στους οπαδούς το κασκόλ των Νερατζούρι με το όνομά του γραμμένο πάνω.

Ο Ρονάλντο σύντομα θα έκανε τους οπαδούς των Νερατζούρι να ονειρεύονται.

Ήταν αυτός ο ποδοσφαιριστής που άλλαξε την θέση του σέντερ φορ.
Μια δύναμη της φύσης με εξαιρετική τεχνική και ταχύτητα αλυσίδας με την μπάλα, που δεν έχετε ξαναδεί.
Το ιταλικό πρωτάθλημα εκείνα τα χρόνια είναι εκείνο το μέρος όπου όλοι θέλουν να προσγειωθούν, συμπεριλαμβανομένου και του Φαινομένου.
Αλλά η πρώτη του χρονιά, πραγματικά είναι κάτι σαν παραισθησιογόνο.
 
34 γκολ σε πρωτάθλημα και κύπελλο σε 47 συμμετοχές, ένα κύπελλο UEFA και παιχνίδια πανικού για τους αμυντικούς, όλα με την ταχύτητα του φωτός.
Όχι, αυτό που είδαμε στην ιταλική πρώτη του χρονιά, δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί.
Ένας εξωγήινος ανάμεσα σε ανθρώπους.

Κάτι πολύ δυνατό, συναρπαστικό, εξαιρετικό…
Ανεπανάληπτο για τα ποδοσφαιρικά δεδομένα του σήμερα.