"Αυτή η εικόνα του πρωταθλητή Ευρώπης και κόσμου με την Μίλαν στα ενενηκοστά γενέθλιά του συλλόγου, αναμειγνύεται πολλές φορές μέσα μου, με πολλές αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας.
Οι διαφωνίες με τους συμμαθητές, οι πολύωρες συζητήσεις, η αναμονή για τον πατέρα μου που επέστρεφε αργά από την δουλειά και κοιτουσα έξω από την πόρτα να δω το χαμόγελό του.
Ήταν σαν να μπήκε ο ήλιος στο σπίτι.
Μια τρομερή στιγμή, σαν τρωω το γλυκό ''μπαμπά''.
Και μαζί του, αφού μιλούσαμε για σπουδές, για σχολείο, μετά μιλούσαμε αμέσως για την Μίλαν, σχεδόν για την ενσάρκωση του ονείρου, για τις ουτοπίες μας...
 «Θα δεις, μπαμπά, θα κερδίσουμε, πρέπει να κερδίσουμε», λες και οι δυο μας θα μπορούσαμε να βγούμε στο γήπεδο.
Και μετά στην Λειτουργία  μαζί το πρωί της Κυριακής, τα σχόλια και οι προβληματισμοί, το στοίχημα να αγοράσουμε μαρέγκες για τη μητέρα μας που μας περίμενε στο σπίτι, στην κουζίνα, για να ετοιμάσουμε το γεύμα.
Τρώγαμε στην τραπεζαρία με ένα κεντημένο τραπεζομάντιλο και λουλούδια στη μέση του τραπεζιού.
Και πάντα ζητάω αυτό απο τον χρόνο, ανυπόμονος, φοβισμένος να μην αργήσω.
Και τέλος, πιασμένοι χέρι χέρι, βρισκόμαστε στην είσοδο του σταδίου, της Αρένας ή του Σαν Σίρο και ανατριχιάζω όταν υπάρχει ένα μόνο εισιτήριο για δύο.
Και, μετά, η καρδιά φτάνει στο λαιμό σε αναμονή, τα χέρια σε πνίγουν μέχρι να έρθει η νίκη. Η θλίψη για τα παιχνίδια που δεν κερδίσαμε και ο πατέρας μου να με παρηγορεί...
 «Θα δεις, θα το ξανακάνουμε, θα κερδίσουμε!».
Αγαπητοί παλιοί Μιλανέζοι, αυτοί που δεν είχαν καταφέρει να κερδίσουν κάτι σημαντικό. Αγαπητέ μπαμπά, από άγρυπνες νύχτες στη δουλειά για να τα βγάλεις πέρα ​​σε μια μεταπολεμική οικογένεια.
Πόσο γλυκό είναι, τώρα, να σας θυμόμαστε μαζί.
Τη στιγμή του θριάμβου, της διεθνούς φήμης της Μίλαν σήμερα, επιτρέψτε μου, αγαπητοί παλιοί Μιλανέζοι, να μπερδέψω την ιστορία μου με τη δική σας, να είμαι περήφανος που συνέβαλα στο να κάνω την ομάδα σπουδαία και διάσημη, επιτρέψτε μου να αφιερώσω αυτή τη νίκη, σε αυτούς που με παρηγόρησαν και με ενθάρρυναν στις πιο δύσκολες στιγμές... "Όποιος πιστεύει, κερδίζει. Θα δείς, θα τα καταφέρουμε".
Τα καταφέραμε.
Αύριο θα ονειρευόμαστε άλλους στόχους, θα επινοούμε άλλες προκλήσεις, θα ψάχνουμε άλλες νίκες. 
Αξίζει να συνειδητοποιήσουμε τι είναι καλό, δυνατό και αληθινό μέσα μας, σε όλους εμάς που είχαμε αυτή την περιπέτεια να συνδυάσουμε τη ζωή μας με ένα όνειρο που λέγεται Μίλαν».
Σίλβιο Μπερλουσκόνι, 17 Δεκεμβρίου 1989